Mobile gaming en recruitment?

Is mobile gaming iets voor recruitment? Gisteren was momo #9, de 9e Mobile Monday conferentie in Amsterdam. Mobile Monday is een zeer vooruitstrevende middag waar de geeks van de nieuwe media industrie komen luisteren naar de toekomstverhalen en internationale cases op het gebied van mobiel internet. Dutch Cowgirls schreef hier ook al een event verslag over, waar de conclusie eigenlijk dezelfde van was als de mijne: het ontbreekt nog aan echte succesvolle cases. De vraag of het dus iets voor recruitment is zal ik dan ook beantwoorden met: nog niet.

Wel van belang is om het in de gaten te houden. Gaming is namelijk groot, veel groter dan de meeste mensen denken. De totale waarde van de gaming industrie wereldwijd is 27 miljard dollar. Dat is gelijk aan de totale waarde van de filmindustrie, de omzet van Hollywood. En dat is dus geen kattepis. Let wel, we hebben het hier over een appels met appels vergelijking, gaming software tegen hollywood films. De hardware wordt er aan beide kanten buiten gelaten.

Gaming is dus groot en een volwaardige industrie. En om ook meteen de misverstanden weg te halen over wie er gamed: bijna iedereen. Alleen first person shooters (Doom, Unreal tournament, etc) worden overwegend door jongeren van 14 tot 16 gespeeld. MMORPG (Massive Multiplayer Online RolePlaying Games) door een iets grotere groep, maar overwegend toch onder de 30. Maar ook vrouwen spelen veel online, alleen simpele spellen zoals die van Zylom, Majohng of bejeweled.

Er zit ook een groot verschil tussen mannen en vrouwen in gamen. Mannen willen vaak iets opbouwen, volgende levels, beter worden. Vrouwen zien het als een tijdelijk vermaak, het moet snel klaar zijn met een afgesloten begin en eind. Eén game ontwikkelen, op arbeidsmarktgebied, voor beide doelgroepen is dus al iets wat ik nooit zou adviseren.

Maar terug naar de mobiele games. Het is nog een relatief kleine markt met weinig echte succesverhalen. In Japan wel een hele serie, omdat daar de mogelijkheden (technisch) groter zijn en de cultuur (meer openbaar vervoer reizigers) er beter op aansluit.

Toch was het zeer inspirerend, zo waren er enkele cases waar je op een groot scherm tegen elkaar kon gamen en je mobiel als een controller kon gebruiken. Dus door je toetsen op je mobiel (of door voice response) bediende je je poppetje op het scherm. Bijzonder vermakelijk en zeker kansrijk. GPS gebaseerde games, dus spelen tegen spelers die bij je in de buurt zitten (in dezelfde trein coupé, in dezelfde straat) staat nog in de kinderschoenen doordat de technologie niet goed dekkend is en je nog wel eens op een verkeerde plek kan zetten.

Toch heeft pas 8% van de Nederlanders ooit een game op de mobiel gespeelt. Dit kwam op mij erg laag over, aangezien ik zelf als ik me verveel (wachten op bus of trein) snel even ga schaken, mijneveger spelen of beach ping pong doe. Maar hiermee bewijs ik maar weer dat ik zeker niet tot de gemiddelde Nederlander behoor.

Momenteel zie ik mobile gaming als iets om in de gaten te houden. Toch zijn er wel arbeidsmarktmogelijkheden, voor hele specifieke doelgroepen. Ik geloof dat je je dan ook moet beperken tot de geeks of de nerds en daarmee kan je je mogelijk ook beperken (wat veel ontwikkelkosten scheelt) tot b.v. de iPhone of de Android. Belangrijk als je gaming wil inzetten voor recruitment is om heel goed na te denken wat je doelgroep is, die ook heel specifiek te benoemen en daar een uniek spel op te lanceren. Voor de grote massa is het nog verre van interessant.

Dit bericht verscheen ook op RecTec

Geef een reactie