Motivatie in tijden van crisis

tulips-and-sky1Ik hoor veel mensen momenteel verkondigen dat je de werknemers die niet hoeven te vertrekken als gevolg van de kredietcrisis niet hoeft te motiveren. Het feit dat je ze niet ontslaat garandeert je jarenlange loyaliteit. Onzin!

Zeker, de mobiliteit van de werknemers is door de onzekere economie en slechte vooruitzichten verlaagd van 15% naar zo’n 10 a 12%.Wie momenteel niet echt van baan hoeft te veranderen zal er zeker twee of drie keer over nadenken. Maar als je niet blijft investeren in je menselijke kapitaal dan zullen ze weinig loyaal blijken te zijn zodra ze de hoog conjunctuur zien aankomen.

Wat motiveert mensen nu eigenlijk? Prestige? Een eigen parkeerplek? Leidinggeven aan veel mensen als maatstaf van je eigen macht? Of toch simpelweg geld?

Ik denk dat geen van allen voor lange tijd motiveert. Natuurlijk hebben we allemaal geld nodig. We moeten de hypotheek betalen, onszelf en eventueel ons gezin voeden, we vinden een vakantie zo nu en dan ook niet vervelend en daar heb je nu eenmaal geld voor nodig.

Uiteindelijk draait het niet om het hebben van geld voor de basis behoeften in het leven maar om het verlangen naar het hebben van meer geld. Het verlangen naar wat we daar mee kunnen doen en beleven. Dàt is de motivator, niet het geld an sich. Als het om je baan gaat in relatie tot geld dan leggen we nu eenmaal een salarisverhoging uit als een compliment en waardering voor het goede c.q. harde werk dat je doet voor je leidinggevende en het bedrijf.

Hetzelfde geldt voor een promotie, wederom een teken van waardering dat vaak meer betekent dan de bijbehorende verhoging van je salaris. We willen allemaal dat mensen ons waarderen, naar ons opkijken en ons wellicht zelfs bewonderen. Het gaat om de validatie van jou als mens of als werknemer.

Waardoor word je meer gemotiveerd: 15% salarisverhoging nadat je moest dreigen met je vertrek omdat je het wachten beu was of 5% verhoging die je niet verwachtte maar kreeg op initiatief van je baas? Die kun je ook doortrekken naar de privé sfeer. Een grote bos rode rozen omdat het Valentijnsdag is of een bosje tulpen zomaar omdat iemand je aardig vindt? Het grote voordeel zowel zakelijk als privé is dat je kleine gestes vaker kunt geven waardoor je effect velen malen groter zal zijn dan één keer per jaar een groot gebaar te (moeten) maken.

Zelfs in deze barre tijden waar een werkgever vaak geen extra budget heeft voor de medewerkers die goed werk leveren is er goed nieuws. De grootste motivatie komt voort uit validatie, erkenning van gedane arbeid. Gewoon eens wat vaker een simpel “Dank je wel” of “Goed gedaan” gaat een hele lange tijd mee.

Nog wat extra zaken die geen geld kosten en wel motiveren?

  • Wees flexibel, je verwacht van hen geen 9-5 mentaliteit dus waarom is dat andersom wel zo?
  • Wees attent, complimenteer, onthoud verjaardagen, stuur een kaartje naar een zieke medewerker of beter nog bel deze op en vraag dan alleen hoe het gaat en niet wanneer hij of zij weer aan het werk komt!
  • Vraag je medewerkers om ideeën waar je kunt bezuinigen. Participatie in een proces bevordert het draagvlak.
  • Ben je voldoende benaderbaar en zichtbaar voor een ieder op de werkvloer? Zorg dat je weet waar men zich druk over maakt.

Ik kan nog wel even doorgaan met het geven van voorbeelden maar het belangrijkste is dat je goed onthoudt dat motivatie geen geld hoeft te kosten. Het vervangen van personeel die je niet wilde zien vertrekken kost keiharde en vele euro’s.

Het is immers beter om spontaan te verassen met tulpen dan geforceerd te moeten zwaaien met dure rozen…

Geef een reactie

13 Comments
  • Bas van de Haterd
    says:

    Ach, laten we er maar over ophouden ja. Ik geef een argument, je gaat daar niet op in. Ik stel opnieuw iets, je reageert op precies dat wat ik niet zeg, zelfs het tegenovergestelde en vervolgens heb je er de kracht niet meer voor.

    Misschien ben ik wel vreemd dat ik graag een inhoudelijke discussie wil voeren, maar blijkbaar ben je niet van tweeweg verkeer en kan je niet ingaan op een inhoudelijk argument. Spijtig.

  • Bas van de Haterd
    says:

    @jakolien: dat begrijp ik dat totaal weer niet. Dat je moeite hebt als mensen kennis die ze opdoen delen via hun blogs. Dat is namelijk gewoon een vorm van bloggen, waar op zich niets mee mis is volgens mij. Gewoon kennis die je overal vandaan haalt delen.

    Maar zoals ik al zei: je hebt erg de neiging om vanuit je eigen wereld te denken. Ook in dit stuk, want in tegenstelling tot Thomas vind ik het erg gespekt van hokjesgeest. Maar goed, die discussie wilde je niet aangaan, daar je geen enkele keer inhoudelijk op mijn kritiek reageerde, dus laten we dat hier niet opnieuw doen.

    Maar deze opmerking onderstreept precies mijn punt wel. Jij vind het een makkelijke wijze van bloggen, terwijl ik denk dat iedereen daar zijn eigen stijl heeft. Zelf vind ik dergelijke blogs erg handig als een nieuwsfilter voor veel algemene bronnen, die ik dan weer niet allemaal bijhoud.

    Ik zeg dus: geef iedereen zijn of haar keuze. Als jij die blogs niet boeiend vind, volg je ze niet. Net zoals ik denk dat er 101 manieren zijn om mensen te motiveren, soms met geld, soms met andere dingen. En je dat volledig moet afstemmen op de persoon. Bij sommige werkt enkel geld, bij anderen een bloemetje, bij sommige werkt dat weer averechts.

  • Jakolien Sok
    says:

    @Thomas thanks voor ontopic comment. Ik moet zeggen ken ook bijna niemand die alle blogs volgen (BvdH is blijkbaar wel een van aangezien hij mijn post 4 x kreeg 🙂 ) Maar zo zullen er nog wel meer zijn en het doel is niet om mensen te irriteren dus hou ik het bij mijn eigen blog en max 1 andere voor de langere columns.

    Punt van irritatie bij mij (en daar ben ik vast niet alleen in) is wel alle bijna klakkeloze plaatsingen van nieuwtjes zonder echt je eigen twist eraan te geven, je visie erop etc. Vind dat een erg makkelijke wijze van bloggen dus dat houd ik wel in mijn achterhoofd om zelf te voorkomen.

    Al doende leert men nietwaar?

  • Thomas
    says:

    Als aanvulling op de post van Bas.  Ik stond vrijdag in de kroeg met een stuk of 20 mensen uit de hr/recruitment community (we komen allen bij het zelfde bureau vandaan). En ik klaagde over mijn volle RSS reader. Ik werd aangekeken alsof vuur brandde. Mijn peers lezen 1, max. 2 werk gerelateerde blogs en dat doen ze ook maar max 3x per week. Dus wat dat betreft…

    Ontopic: Mooie blog. Motivatie kost volgens mij overigens nooit geld. Het activeren van motivatie als tool in je organisatie destemeer.

  • Bas van de Haterd
    says:

    @Ruben: ben blij, ik kreeg hem 4 keer (Puur P&O en Jakoliens eigen blog). Inderdaad, een vorm van blogspam in mijn optiek.

    Wat meteen wel de vraag opwekt: hoeveel overlap zou er tussen de blogs zijn. Thomas Waldman twitterde dat slechts weinigen meer dan één blog op zakelijk gebied volgen in de recruitment industrie. Ik betwijfel dat, hoewel ik merk dat er zeker geen volledig overlap is tussen de verschillende blogs. Op recruitment gebied zijn er geen mavens die alles willen weten en maar weinig mensen die zelfs ook maar veel willen weten.

  • Jakolien Sok
    says:

    @Ruben, je hebt helemaal gelijk. Had daar niet eerder zo bij stilgestaan dat mensen die dubbel zouden ontvangen. Bas vdH plaatste er een algemene comment over op Twitter that got me thinking. Beetje laat wellicht 🙂 Heb al afspraken gemaakt zodat het niet meer gebeurt. Greetz, Jakolien

  • Ruben @ Freep
    says:

    Zie weer  dubbel in mijn Reader. Begrijp dat je een zo groot mogelijk bereik wilt hebben, maar dubbel posten hier en op hrlog vind ik persoonlijk geen succes. Maak eens een keuze.