Mijn voorspellingen voor 2010, 2

puzzled Gisteren heb ik ter voorbereiding op dit tweede deel van mijn voorspellingen voor 2010 een intermezzo ingelast. Bedoeld om een kader te schetsen voor mijn voorspellingen over sociale media.

Dus kan ik vandaag met die voorspellingen over sociale media op de proppen komen. Als ik het over sociale media heb dan gaat het over sociale netwerken, blogs, review en rating sites, virtuele werelden, wiki’s, widgets, tags, etc. Teveel om op te noemen. En allemaal relevant voor online recruitment.

De impact van sociale media op online recruitment is groot en groeiend. Die groei zal ook in 2010 onverminderd doorzetten. Of je nu corporate, uitzender, werving & selectiebedrijf, vacaturesite of technologieleverancier bent; de ontwikkelingen op sociale media negeren is zeer, zeer onverstandig.

Nou, daar gaan we dan. Een serie voorspellingen over sociale media en online recruitment:

De irrelevante corporate wervingssite
medical_bag Authenticiteit en transparantie zijn sleutelwoorden als het om sociale media gaat. Corporate speak bevat geen van beide en is de dood in de pot voor iedere wervingssite.

Voor de goede orde, ik onderscheid de wervingssite van de vacaturesite:

  • De wervingssite is een onderdeel van een corporate site waar een werkgever haar best doet zichzelf te presenteren en waar vacatures van het bedrijf staan.
  • Een vacturesite is de site van een partij die om commerciele redenen vacatures toont. Oftewel uitzenders, W&S bureau’s, kranten en natuurlijk de pure play vacaturesites).

De wervingssite is dus vooral bedoeld als een middel om  geinteresseerde werkzoekers een beeld te geven van het bedrijf en haar vacatures. En dat beeld dient authentiek te zijn.

En daarmee zal 2010 het jaar worden waarbij de wervingssite zichzelf marginaliseert als zij de innovaties van sociale media niet omarmt en incorporeert in de eigen site.

Zomaar een paar voorbeelden:

  • Chatten, mailen, bellen met een medewerker die dezelfde baan heeft als de vacature waar een  werkzoeker geinteresseerd in is
  • Meningen van sollicitanten, met een mogelijkheid een sollicitant te benaderen, ongeacht zijn/haar mening
  • Links naar ratingsites voor bedrijven (Glassdoor)
  • Foto’s van medewerkers met links naar hun online profiel(en)
  • Links naar bedrijfs community/ies op sociale netwerken
  • Onboarding belevenissen van nieuwe medewerkers
  • Twitterfeed over het bedrijf
  • etc.

Deze voorbeelden dienen natuurlijk niet op zichzelf te staan maar een integraal onderdeel vormen van een wervingssite die ‘leeft’ door de bijdragen van medewerkers, sollicitanten en anderen.

En dat betekent community management. Oftewel, corporates dienen te investeren in iemand(en) die deze community in leven houdt. Zonder verse content geen wervingssite. En die content betreft niet slechts vacatures.

2010: het jaar van de relevante corporate wervingssite? En van de community managers?

De gedistribueerde corporate wervingssite
webUitgevers zijn in doodsnood, onder meer door te denken dat hun content uniek is. Uniek genoeg om lezers te trekken. De gevolgen zijn genoegzaam bekend.

Slimme uitgevers (contradictio in terminis?) brengen hun content daar waar hun lezers zijn. En daarmee zou je kunnen zeggen dat ze hun site over het Internet uitsmeren.

Slimme werkgevers horen hetzelfde te doen. Door daar te zijn waar de doelgroep is. Delen van de wervingssite moeten dus op meerdere plaatsen aanwezig kunnen zijn en waar nodig bezoekers naar het ‘moederschip’ trekken.

In 2010 worden nieuwe wervingssites met dit concept in het achterhoofd gebouwd en gelanceerd. Hoop ik. Voor de corporates die deze sites (laten) bouwen, wel te verstaan…

De irrelevante recruiter
candleAls we het toch over irrelevantie hebben, laten we dan meteen de recruiter even bij de kop pakken…

Een marketeer die met de tijd mee probeert te gaan noemt zichzelf tegenwoordig interactive marketeer. Wat natuurlijk baarlijke nonsens is. Want als je altijd op een toeter hebt geblazen is je trommelvlies zo aangetast dat je de reacties van het publiek niet kan horen.

Maar interactive recruiters, daar is nog wel een kans op. Tenslotte heeft een recruiter meer van een verkoper dan een marketeer. Als het goed is tenminste. En sociale vaardigheden zijn een recruiter niet vreemd.

Maar daarmee komt het high touch – low tech  risico om de hoek kijken. Met andere woorden, kunnen recruiters wel met sociale media omgaan?

Bureau recruiters? Natuurlijk blijven die bestaan. Maar met de toegenomen mogelijkheden voor werkgevers en werkzoekers om met elkaar in contact te komen zal hun rol (en daarmee hun omvang) wel kleiner worden. Maar ik zie absoluut een toekomst voor ‘personal managers’. En daar zouden bureau recruiters zich wel eens voor kunnen kwalificeren.

Een personal manager heeft meerdere high potentials en/of ZZP’ers onder zijn/haar hoede. En zorgt ervoor dat het personal brand van deze mensen altijd up-to-date is, dat ze goed vindbaar zijn op Google en in sociale netwerken, etc.

Corporate recruiters? Ook zij zullen de vaardigheden moeten bezitten of verkrijgen om met deze ontwikkelingen om te gaan. Maar hier ligt de druk helaas een stuk lager dan bij de bureau recruiters. Waardoor alles veel trager zal gaan. En bureau recruiters ook nodig blijven op terreinen waar de corporate recruiter het makkelijk zelf af had gekund.

Luisteren, luisteren, luisteren
user_headphones Komend jaar wordt het jaar dat bedrijven zich massaal gaan beseffen dat er over hen geluld wordt. En gemiddeld gesproken: hoe groter het bedrijf, des te meer geouwehoer. En al dat gelul en geouwehoer gebeurt in een virtuele ruimte waar alles bewaard blijft.

Met dit besef wordt 2010 ook het jaar waarop bedrijven eindelijk echt gaan luisteren naar al die geluiden. Onvrede over producten, chagrijn over een sollicitatieproces, gejuich over de laatste aanwinst, bedankje voor een attente verkoper, etc., etc. Teveel om op te noemen. Maar al die geluiden bieden kansen.

Kansen om het beter te doen. Kansen om in echt contact met klanten en potentiele medewerkers te komen. En nog veel, veel meer. Dus bedrijven gaan serieus luisteren. En dat moeten ze niet alleen doen voor hun primaire business, maar ook voor hun recruitment inspanningen.

Wil je niet gaan luisteren? Teveel moeite, te duur? Dan moet je hopen dat je werkelijk alles perfect op orde hebt. Anders kan je nog wel eens onaangenaam verrast worden. En je kan zeker geen gebruik maken van alle positieve dingen die er ook over je gezegd worden.

2010 wordt het jaar van het leren luisteren. O ja, dat kan natuurlijk niet door marketeers worden gedaan. Die kunnen alleen maar toeteren.

Privacy wordt weer belangrijk
fingerprint Volledig contrair aan alle trends verwacht ik dat privacy een comeback gaat maken. Het blinde vertrouwen (of gewoon volledige ignorantie) in commerciele bedrijven als Google zal in 2010 verdwijnen. Het besef dat de digitale economie ons ook kan schaden wordt komend jaar een issue. En terecht.

Ik verwacht meerdere akelige voorbeelden waardoor online privacy (of liever het gebrek daar aan) in 2010 de voorpagina’s gaat halen.

PageRank voor personen
certificate_new Er is een toenemende behoefte aan manieren waarop de reputatie van prosumers kan worden bepaald en getoond: een PageRank voor personen dus.

Kranten waren een baken van objectiviteit. Hun reputatie stond buiten kijf. Dat imago is fors aan erosie onderhevig, onder meer door bezuinigingen op onderzoeksjournalistiek. En wat te denken van de lakse rol van kranten tijdens het Bush tijdperk? Daar hebben blogs al jaren de rol van de krant overgenomen als het om objectieve informatie gaat.

Citizen journalism en allerhande specialisten roeren zich tegenwoordig in het medialandschap. Maar naar wie kan/moet ik luisteren? Wat is waar en wat is onzin? Sociale media hebben het er niet eenvoudiger op gemaakt.

De komende jaren zullen allerhande pogingen laten zien om de online reputatie van personen te ‘meten’ en weer te geven. En 2010 zal het eerste jaar zien. Niet dat volgend jaar al een PageRank voor personen kan worden gelanceerd. Maar wel de eerste stappen in die richting. 

Serious gaming komt op stoom
Fallout 3 Ik ben een serieuze gamer, zo af en toe. Zo rond de Kerst stijgt mijn behoefte om in single person shooters hel ende verdoemenis te zaaien. Het zal wel met mijn jeugd te maken hebben…

Maar serious gaming gaat komend jaar groeien, onder voorwaarde van economische groei. Simpelweg omdat de ROI van serious gaming volstrekt niet bekend is. En innovatie tijdens economisch slechte tijden is iets wat weinigen zich kunnen/willen permitteren.

Serious gaming is natuurlijk geen in-game advertising. Want dat stelt niets voor. Nee, ik heb het over games die online recruitment as we know it serieus gaat veranderen. Waarbij een bedrijf kan worden verkend van binnenuit en het sollicitatieproces een beleving wordt. Inclusief first person shooters, hoop ik… Dan wordt het testen van een online sollicitatie nog eens echt leuk!

Voorlopig zullen we het met kinderschoentjes moeten doen, maar ik garandeer (hoed opeten en zo) dat binnen 3 – 5 jaar deze tak van sport een exponentiele groei gaat doormaken. Eerst bij de grote bedrijven natuurlijk. Want het is wel een dure grap…

Online referral is dead
grave De evolutie kent vele doodlopende wegen waar freaks of nature een onvermijdelijk einde hebben gevonden: uitgestorven! De online referral site is zo’n freak of nature en dient zijn uitsterven te gaan regelen in 2010.

Ik heb het dan over de open variant; waar iedereen als een bountyhunter een ander kan aandragen voor een vacature. Een onzinnige vorm waar 2009 eigenlijk al duidelijk heeft gemaakt dat er geen toekomst in zit (Zubka, Friendhunter, Spotajob, Jobadvisor). Zubka is dood, Jobadvisor is nooit gestart en Friendhunter en Spotajob liggen al maanden in de intensive care. Zonder hoop op herstel.

Aangezien referral recruitment een buitengewoon krachtige vorm van werving is kan een toepassing die dat proces voor bedrijven ondersteunt natuurlijk wel een glanzende toekomst tegemoet zien. Zolang het besef bestaat dat een toepassing slechts een faciliterende rol kan spelen en dat die faciliteit dus zo vriendelijk mogelijk dient te werken voor alle betrokkenen.

Online referral sterft in 2010, online corporate referral begint serieus te worden in 2010. En wie is de grootste kanshebber? LinkedIn natuurlijk!

 

Goed, dat was het dan voor deel 2 van mijn voorspellingen voor 2010. Deel 1 is hier na te lezen. Na de Kerstdagen verschijnt deel 3. En dat gaat over van alles en nog wat.

Geef een reactie

6 Comments