Wie dicht het gat tussen employer branding en online recruitment op corporate wervingssites? Wat ik hiermee bedoel? Nou, waar de voorkant van de wervingssite er tegenwoordig meestal fraai bij staat is de achterkant vrijwel altijd een rommeltje.
En ik vraag me af hoe dat toch komt? Waarom krijg je als werkzoeker toch altijd maar de schok van je leven als je eenmaal de keuze hebt gemaakt om vacatures te zoeken of te solliciteren?
Laat ik eerst maar eens proberen uit te leggen wat ik precies met de voorkant en achterkant van een corporate wervingssite bedoel.
De voorkant
De voorkant van de corporate wervingssite bestaat uit de praatjes met de plaatjes. Hier wordt uitgelegd wat een fantastisch bedrijf het toch is, dat er zo fijn maatschappelijk verantwoord wordt ondernomen, en dat er zo’n prachtige bedrijfscultuur bestaat.
De voorkant is prachtig vormgegeven; er zijn testimonials van echte medewerkers, je kan er alles vinden over afdelingen, opleidingen, groeipaden, arbeidsvoorwaarden, etc.
Als werkzoeker kan je hier een goed beeld krijgen van het bedrijf, de mensen, de cultuur en jouw eigen mogelijkheden daarbinnen. Met als gevolg een enthousiaste werkzoeker die wel eens wil kijken wat er aan passende banen te vinden is. Wat vaak het moment is dat de werkzoeker van de voorkant naar de achterkant gaat.
De achterkant
Dit onderdeel van de corporate wervingssite bestaat uit het zoeken naar en solliciteren op vacatures. Waarbij soms het zoeken naar vacatures nog bij de voorkant kan horen, omdat het vriendelijk en fraai is vormgegeven.
Meestal beland je als werkzoeker al bij het zoeken naar vacatures in een totaal andere wereld. De fraaie vormgeving is verdwenen, de gebruiksvriendelijkheid van zoeken en solliciteren stamt uit de vorige eeuw en je hebt de indruk van de hemel in de hel te zijn beland.
Waardoor je als werkzoeker de schok van je leven krijgt als je eenmaal besloten hebt naar vacatures te zoeken of te gaan solliciteren. En je als werkgever aan toekomstige medewerkers lijkt te willen zeggen dat al die mooie verhalen van de voorkant uit de duim gezogen zijn.
Waar komt dit door?
De voorkant wordt helemaal op maat ontworpen door de ARA M/V’s en Maximum’s van deze wereld. Specialisten op het gebied van arbeidscommunicatie. Van mood board tot uitgewerkt ontwerp weten deze partijen een warme deken voor de werkzoeker te scheppen.
Hoe anders gaat dat bij de achterkant. Hier is er meestal sprake van een reeds bestaande applicatie: een Applicant Tracking System (ATS) of Human Resources Management System (HRMS). En de enige eis is dat deze bestaande applicatie aan de voorkant moet worden geplakt. O ja, als het even kan zou het fijn zijn als de kleuren van de voor- en achterkant zoveel mogelijk overeen komen.
En dat is het.
Wat is het probleem?
Het probleem is dat ATS’en of HRMS’en op geen enkele manier bedoeld zijn om de werkzoeker een prettige ervaring te bieden. Het is daar niet op ingericht; het is daar zelfs nooit voor bedoeld. Het zijn applicaties die voor de recruiter zijn bestemd, niet voor de werkzoeker.
Het gevolg is dat de werkzoeker in het keurslijf van de applicatie wordt geperst. En dat doet pijn. Voor de werkzoeker, maar natuurlijk ook voor de werkgever. Want de werkzoeker krijgt terecht de indruk dat de werkgever nu ineens zijn werkelijke gezicht toont. Een gezicht dat totaal niet overeen komt met het fraaie plaatje wat in de voorkant werd geschilderd. Met andere woorden, de werkgever heeft in die voorkant een potje zitten te liegen.
Het droevige is dat de gemiddelde werkgever dit niet eens doorheeft. Te trots op de voorkant om de achterkant maar een blik waardig te gunnen. En dat is oliedom.
Wat is de oplossing?
Beledig de werkzoeker niet door je als werkgever zichtbaar lui en ongeinteresseerd op te stellen. Bied de werkzoeker tijdens het zoeken naar en solliciteren op vacatures exact dezelfde ervaring als tijdens de verkenningstocht door je bedrijf. Voorkom een experience gap tussen voor- en achterkant.
En wil je de gegevens van die werkzoeker in je ATS of HRMS proppen? Zorg er dan voor dat die gegevens op de achtergrond naar deze systemen worden doorgepompt. Zonder dat de werkzoeker er ook maar iets van merkt.
O ja, voor ondersteuning moet je natuurlijk niet aankloppen bij de ARA M/V’s of Maximum’s van deze wereld. Die zijn van de praatjes en de plaatjes; niet van de online recruitment processen. Daarvoor zal je bij serieuze webbouwers terecht moeten. Met kennis van en ervaring met interaction design, persona’s en scenario’s.
Is het dat wel waard?
Ehhh… iedereen heeft de mond vol over de war for talent. Als je als werkgever daadwerkelijk waarde hecht aan je belangrijkste kapitaal dan dien je dat kapitaal op de juiste manier te behandelen. Ook al voordat ze bij je binnen zijn. Want anders ga je ze ook nooit binnen krijgen.
Met andere woorden: Ja, het is het waard. Vandaag al! Maar met de naderende exodus van babyboomers wordt die waarde almaar groter. O ja, ik zou wel opschieten, want volgend jaar begint de leegloop. En zal je dus harder je best moeten doen om nieuwe medewerkers te vinden en te binden. Zelfs tijdens een economische dip…
Marcel van der Meer
says:@Roos Het is de toon die de muziek maakt, maar oude vos leer je geen nieuwe streken, dit om de stekelige en ruwe antwoorden van Marc te “verdedigen”.
Marc heeft hier zeker een punt, als er 10 duizenden euro’s tot enkele tonnen wordt uitgegeven, zit er een enorme leemte tussen de online en de ATS kant. Bijna alle ATS leveranciers hebben geen integratie met de website en moet dit met diverse technische koppelingen worden gerealiseerd. Jullie website is overall best aardig, is wat traag als de gegevens uit de ATS aanspreekt en de sollicitatieervaring kan beter, is niet slecht maar kan veel beter.
Jullie springen er wel uit bij andere corporates, die het echt belabberd voor elkaar hebben. Wij hebben zelf een ATS systeem wat er wel voor heeft gekozen om website in het ATS op te nemen en werken daarbij samen met een interactive designer. Onze eigen website staat nu in de steigers. Maar voor een van onze klanten hebben we een simpele werkenbijsite (https://www.werkenbijictpartners.nl) waar wel features in zitten die het solliciteren wel makkelijk maken. Solliciteren met alleen je CV, textkernel haalt de gegevens uit het CV en de sollicitant hoeft alleen maar te controleren. Of solliciteren met je linkedin profiel, das nog makkelijker, geen CV meer nodig.
Grafisch en webinteractie is wat minder aanwezig, budget was ook vele malen lager. Resultaat is wel effectief.
kuch
says:Kan niet anders zeggen dat Marc de spijker op zn kop slaat (de spreekwoordelijke spijker uiteraard). Succesvolle marketing wordt altijd met hoofd en hart bedreven. Helaas hebben in e-recruitment “specialisten” er een wiskundig spelletje van gemaakt. En wanneer heb je voor het laatst iemand in de disco versierd met een goede rekensom? Precies, verleiden is (een) kunst.
Overigens is usability en optimalisatie in de VS nu al niet meer dan een saaie hygiene factor. Het wordt daar gezien als een trucje. Niet meer en niet minder. War win je altijd door te durven. Of het nu een echte oorlog is, een voetbalwedstrijd of the war for talent.
Stephanie
says:Bedankt voor je artikel. Echter opmerkingen als “O ja, voor ondersteuning moet je natuurlijk niet aankloppen bij de ARA M/V’s of Maximum’s van deze wereld” wil ik toch graag ontkrachtigen. Wanneer wij een online recruimtent site ontwerpen gaat het ons om een totaalconcept en dat gaat verder dan alleen maar de plaatjes en het gevoel. Bij alles wat wij online doen houden we de doelgroep en de taken die hij of zij online uitvoert in ons achterhoofd. Een online beleving gaat bij ons verder dan alleen een beeld of een filmpje. En natuurlijk hebben wij af en toe te maken met klanten met een HR systeem (wat logisch is want de workflow op dat gebied dient zeker goed afgehandeld te worden) maar wij adviseren onze klant altijd om zo laag drempelig mogelijk te zijn in de dialoog met de werkzoekende.
Stephanie
Interactie designer At ARA
Marc Drees
says:@Peter:
Goed lezen is een kunst, en die heb je jezelf duidelijk nog niet eigen gemaakt. Maar blijven proberen is mijn advies. Begin door nogmaals goed het artikel te lezen. Het gaat niet over Deloitte, het gaat over wervingssites in het algemeen.
Marc Drees
says:@Sandor:
Ik zal het weer eens in een apart artikel beschrijven, is een goed idee
Peter
says:Prima site eigenlijk, de werken bij site van Deloitte. Alleen wel wat veel verplichte velden waaronder bijv. cijferlijst. De drempel wordt onnodig opgehoogd om te solliciteren.
Als ik moet kiezen tussen:
“Lui en ongeinteresseerd is, wat is het dan? Stupiditeit? Botte arrogantie?”
Ga ik toch voor botte arrogantie… Niet van Deloitte maar van de schrijver van dit stukje.
Sandor
says:@marc; misschien even wat constructiever; wat is je tip top tien voor het inrichten van de achterkant van het sollicitatieproces (zonder specialistenlingo)? Welk bedrijf heeft in jouw ogen de beste sollicitatie-ervaring (wereldwijd)?
Roos
says:Essentiele vraag die wij natuurlijk hebben meegenomen. Tuurlijk! Daar doe je het voor. Hebben tot op heden geen klachten gehad vanuit die kant en zelf ook eindeloos getest en zelf gesolliciteerd. Net ook weer gedaan, loopt eigenlijk best lekker…
Je komt draken v wervingsites tegen, eens, maar dat ligt in mijn ogen niet aan de kennis en kunde van bovenstaande bureaus. Maar aan interne bureaucratie/processen.
Marc Drees
says:@Roos:
Dan rest mij niets om te wachten, te wachten, te wachten…
O ja, en met mij de echte klanten: de werkzoekers. Die aan al die ziel en zaligheid geen boodschap hebben. Wel aan een goed sollicitatieproces…
Stel jezelf 1 vraag: Gaat Deloitte ook zo om met haar klanten? (Waarbij het natuurlijk niet om Deloitte draait, maar om corporates en hun wervingssites).
Roos
says:Oh ja, Ik heb geen aandelen bij bovengenoemde partijen… 😉
Roos
says:Geen vd 4 redenen zoals jij ze omschrijft. Mijn antwoord is dus nogmaals, ik herken de bejegening naar de bureaus niet zoals jij boven omschrijft. Er is door alle partijen met alle kennis en kunde , ziel en zaligheid keihard aan gewerkt. We zijn tevreden over ons ATS systeem, het proces nog niet 100% maar zoals ik al eerder schreef, we zijn met de verbeterpnt aan de slag. MET ondersteuning, zelfs ook ongevraagd van de bureaus en ATS leverancier….
Marc Drees
says:@Lydia:
Redelijk kort door de bocht, vooral deze zin: Uiteindelijk telt hoe snel kom je zo efficient en kostentechnisch mogelijk tot de beste kandidaat
Misschien goed om iets uitgebreider uit te leggen, want hier zit een ferme tegenstelling in of op zijn minst een spanningsveld.
Marc Drees
says:@Roos:
Waarmee je nog altijd geen antwoord geeft op de belangrijkste vraag, hoe komt het dan dat ook bij Deloitte (ondanks die enorme tevredenheid over de kwaliteit van de ondersteuning) zo gruwelijk fout is gegaan? Of vind je soms dat Deloitte een briljant sollicitatieproces biedt? Ik ken erger, maar dat is geen excuus.
De vraag blijft dus onverkort wat hiervan de reden is: Luiheid, desinteresse, domheid, arrogantie of ander onverteerbaar excuus?
Lydia van de Made
says:Hi Guys!
Wat een discussie over voor-en achterkant…
Ik ben het met jullie beiden eens.. De voorkant ziet er idd picobello uit.. Ik weet niet hoe het in dit geval is geregeld. Ik heb zelf helaas te vaak het gesprek met de opdrachtgever moeten voeren. Toch ontevreden t.a.v. het aantal kwalitatieve reacties wat uit de formidabele site naar voren kwam… De schuld lag bij het middel…
Het gaat mij alleen maar om de hires… met daarbij onlosmakelijk verbonden de uitstekende achterkant van systemen en de mensen die de followup in werking zetten…
Staat helaas niet in verhouding met al de bullshit er om heen… Ja.. zowel opdrachtgever als arbeidsmarktcommunicatieburo…
Uiteindelijk telt hoe snel kom je zo efficient en kostentechnisch mogelijk tot de beste kandidaat. Toch!?!
Misschien wat kort door te bocht. Maar dan hoeven al mijn excollegega’s niet meer met ontevreden klanten te praten…
Roos
says:Precies, dat is (was bij de onwikkeling v onze site) de werkwijze/volgorde van Maximum en als klap op de vuurpijl ook nog mooie plaatjes! Ik ben een hele tevreden klant…
Marc Drees
says:@Roos:
Ik blijf nog erg netjes gezien de bagger die meestal aan werkzoekers wordt geserveerd. Als je in een restaurant zou hebben gezeten zou je zo’n dis linea recta naar de keuken terugsturen. Of de rest van de avond met maagpijn zitten. En corporates gaan onverkort door met knoeien. Met als meest recente en droefmakende voorbeeld natuurlijk ING. Maar ING is geen uitzondering, integendeel. De vraag blijft dus onverkort wat hiervan de reden is: Luiheid, desinteresse, domheid, arrogantie? Of is er een ander onverteerbaar excuus?
En je maakt een gruwelijke misvsatting door het over usability te hebben. Gebruiksvriendelijkheid is natuurlijk belangrijk, maar van ondergeschikt belang aan het juiste proces. Een gebruiksvriendelijk proces kan namelijk nog altijd een volstrekt zinloos proces zijn. Een juist proces is gerelateerd aan het doel wat de werkzoeker nastreeft. Waarbij het de werkzoeker zal helpen als dat proces ook nog eens gebruiksvriendelijk is.
De juiste volgorde is dus: scenario design/interaction design en dan usability. En vervolgens pas kijken of je ATS past ofwel hierop aangepast kan worden. Niet? Weg ermee!
Heeft een bureau dit allemaal niet geadviseerd? Dan weet je nu dus de werkelijke meerwaarde van het bureau. Laat ze gewoon plaatjes maken. Want daar zijn ze echt waanzinnig goed in!
Roos
says:…. ik blijf netjes in mijn woorden. Snap ook jouw bewoordingen niet goed, is niet nodig lijkt me.
Vele arbeidsmarkt(comm)deskundingen/medewerkers, recruiters gaan juist uit van de gebruiker. Usability staat bij hen, ook bij ons, hoog in het vaandel.
Ik snap jouw aanval op de bureaus niet goed. Zij willen ook het beste voor de klant voor ons en de werkzoeker (dus iid ook een klant) in bereik en in zoals jij het noemt ‘plaatjes’. Ik heb gewoon andere ervaring met deze bureaus. Jij blijkbaar niet, das spijtig…
Marc Drees
says:@Roos:
Als het niet lui en ongeinteresseerd is, wat is het dan? Stupiditeit? Botte arrogantie? Ik zou toch maar voor het eerste kiezen dan…
Of je met mijn opmerkingen al dan niet aan de slag gaat is volstrekt oninteressant. Het gaat om respect voor werkzoekers. Dat zijn ook mensen, net als klanten. Dus waarom behandel je ze als rotte vis als ze daadwerkelijk interesse tonen voor je bedrijf. Niet om iets van je te kopen, maar om bij je te willen werken.
De kern blijft draaien om de ellende die HRMS’en en ATS’en veroorzaken. Maar waar corporates voor blijven kiezen. Is dat luiheid, desinteresse, domheid, arrogantie?
Roos
says:zinnen als ‘lui en ongeinteresseerd opstellen’ en dat je voor ondersteuning niet moet aankloppen bij deze bureaus en nog zeer veel van dit soort zinnen in je artikel zijn gewoon niet waar. Integendeel.
En ja we zijn met een aantal van je opmerkingen aan de slag gegaan.Overigens lag dat ook niet bij bovenstaande bureaus maar bij de ATS leverancier en onze keuzes.
Ik hoop ook dat we blijven sleutelen aan onze site om het continu nog beter te maken.
Marc Drees
says:@Roos:
Dus, waar zijn de onwaarheden? Zoals ik ook al tijdens mijn test van de Deloitte site heb aangetroffen is het droefenis vanuit het perspectief van de werkzoeker. En daarin bevinden jullie je in zeer breed gezelschap. Dus wat heeft Maximum nou zou goed gedaan in dat online recruitment proces?
Roos
says:@marc nee daar trigger ik natuurlijk niet op. Mark heeft zichzelf niet als expert verklaard maar heeft een indrukwekkende kennis en kunde op het gebied v onlinerecruitment. En nogmaals in vele processen tijdens het bouwen vd sites laten zij zich en de klant zich leiden door de ATS leverancier.
Dat plaats ik in perspectief en met schoenmaat(je) 38
Marc Drees
says:@Roos:
Experts op het gebied van online recruitment zijn er talloos velen, vooral zelfverklaard. Trigger je nu alleen op het woord Maximum en jullie relatie met deze partij als je het over onwaarheden hebt of zijn er meerdere ‘onwaarheden’. Beetje perspectief en kortere tenen kunnen geen kwaad.
Roos
says:Wat kunnen we met dit artikel gebaseerd op onjuistheden…? Maximum -en ook ongetwijfeld ARA- hebben jarenlange ervaring in huis als het gaat om gebruikerservaring van de voorkant EN achterkant van wervingsites. Kijk naar een expert als Mark van Buuren (Maximum) die in den treure alles doormeet en een expert is op het gebied van onlinerecruitment en ook hier weer: voorkant en achterkant.
Tevens werken zij heel nauw samen met ATS leveranciers als Hireserve en luisteren zij nauw naar wat dit soort partijen adviseren.
En natuurlijk zijn zij ook heel sterk aan het bouwen van ‘plaatjes’. Waanzinnig belangrijk want je moet de potentiele kandidaat wel boeien.