Tussen nu en eind maart is het eindelijk zover, dan komt VNU Media met de eerste resultaten van hun uiterst geheime project San Diego naar buiten:

Intermediair, InOverheid en InICT zijn de eerste drie sites die straks op dat nieuwe platform gaan draaien. En dat gaat volgens planning in het eerste kwartaal van 2011 gebeuren.

Waarbij Intermediair natuurlijk de site is waar ik op zit te wachten. Maar met de zevenmijlslaarzen die LinkedIn lijkt te hebben aangetrokken om het domein van Intermediair te invaderen is het de vraag of de nieuwe site zich in de nabije toekomst nog wel met deze 1.000-pound gorilla kan meten?

Intermediair is al decennia de place to be als je jonge(re) hoogopgeleide medewerkers wilt vinden. Toen ik afstudeerde (lang, lang geleden) was het blad Intermediair, samen met de Volkskrant en NRC, de plek om als jonge academicus een baan te vinden. En dat is in de tussentijd nauwelijks veranderd. De keuze is met de komst van online vacaturesites natuurlijk wel vergroot, maar haar dominante positie heeft Intermediair lang weten vast te houden.

Met de komst van Linkedin is voor de jonge professional een optie ontstaan om zijn/haar CV niet alleen in de walled garden van sites als Intermediair achter te laten, maar ook in de open speeltuin van LinkedIn. De groei van personal branding heeft dat proces verder versterkt en de recente groei in populariteit van sourcing ten opzichte van het plaatsen van een vacature en vervolgens bidden (post & pray) zorgt voor een verdere versnelling van die veschuiving.

Wat tot de voor de hand liggende vraag leidt: Is Intermediair te laat met haar vernieuwing?

Damn, dat is een goeie vraag! Alleen is het beantwoorden ervan een stuk minder simpel. Allereerst is er natuurlijk het simpele feit dat de nieuwe site nog niet live is, dus wordt het onmogelijk om iets te zeggen over de mogelijkheden die geboden gaan worden om het gevaar LinkedIn het hoofd te bieden. Maar misschien is dat helemaal niet het issue.

Tenslotte gaat het niet om wat Intermediair (of LinkedIn) te bieden heeft, maar waar de vissen naar toe willen zwemmen. En daarmee lijkt het antwoord ineens een stuk eenvoudiger te worden; wie zwemt er tegenwoordig niet naar LinkedIn? Met andere woorden; ongeacht de mogelijkheden die Intermediair zou kunnen bieden is zij achter het net aan het vissen. Ze is te laat; haar positie is overgenomen door LinkedIn.

Iets te simpel, vind je niet? Natuurlijk, het blad Intermediair is zonde van het papier. Employer branding en VNU branding zijn nog de enige functies, maar daar gaat de kachel nauwelijks nog van branden. Het is amper een vraag of maar wanneer de papieren Intermediair voor het laatst in de bus valt. Een flyer op universiteiten is goedkoper en waarschijnlijk afdoende.

Maar gaat de site Intermediair opgewassen zijn tegen het geweld dat LinkedIn gaat ontketenen? In de aanloop naar haar IPO brengt LinkedIn in hoog tempo features uit die haar ambitie verraden: een vacaturesite worden. En die ambitie gaat LinkedIn waarmaken. Zonder goed alternatief voor professionals die om die reden LinkedIn willen ontvluchten blijven zij ‘member’ van wat binnenkort ‘s werelds grootste hoerenkast kan worden genoemd.

Helaas is Intermediair niet in enige positie om daarop in te spelen. Tenslotte is haar business model gebaseerd op zowel vacature- als CV-advertenties. Met andere woorden; Intermediair is wat LinkedIn wil worden. En LinkedIn heeft binnenkort buitengewoon veel geld in kas. Want reken erop dat de retail herd aandelen LinkedIn wil kopen. Het is op dit moment tenslotte de Internet bubble 2.0. En daarmee kan LinkedIn wel eens een whipe-out doen in Nederland in het hogere segment.

Geen aantrekkelijke gedachte voor VNU Media die balls to the wall zijn gegaan met San Diego. Maar VNU Media kan nergens anders naartoe. Nederland is hun werkterrein en dat betekent dat VNU daarvoor zal gaan vechten. Dus ik schrijf Intermediair nog niet af. Maar ik weet wel dat het bijzonder spannend zal gaan worden.