De langzame erosie van vacaturesites

Erosie Hoewel de vacaturesite in de productcyclus van geboorte tot dood in versneld tempo een rijpe leeftijd heeft bereikt, is het nog te vroeg om over de dood van vacaturesites te spreken. Maar als we internetjaren (1 op 10) of hondenjaren (1 op 7) als referentie nemen, gaan vacaturesites in rap tempo richting vervroegde pensioenering.

En nee, dit is geen populistische stellingname maar eentje die gebaseerd is op de ontwikkeling van het marktaandeel van vacaturesites in relatie tot het totale volume aan online vacatures. Waar vacaturesites nog altijd een meer dan dominante positie innemen. Maar waarvan de positie in de afgelopen jaren behoorlijk is geerodeerd. Een erosie die nog altijd doorzet…

Laat ik daarom eerst eens de ontwikkeling van het totale online vacaturevolume afzetten tegen het volume op vacaturesites. Dit heb ik gedaan door het vacaturevolume over de afgelopen drie jaar in twee stappen als volgt te behandelen:

  1. Het gemiddelde aantal nieuwe vacatures per week te berekenen op basis van een aaneengesloten periode van 52 weken. Hiermee worden seizoensinvloeden grotendeels geelimineerd.
  2. Door het gemiddelde van de eerste 52 weken op 100 te stellen en vervolgens de ontwikkeling van het gemiddelde volume ten opzichte daarvan te berekenen

 

Daarmee krijg ik een fraaie grafiek waarbij ik de ontwikkeling van het totale online vacaturevolume (de blauwe lijn) kan vergelijken met de ontwikkeling van het online vacaturevolume bij vacaturesites (de rode lijn): 

Index online vacaturevolume, 2008 - heden

Index online vacaturevolume, 2008 – heden

Daar ga je wel even van op een stoel zitten; als je eigenaar van een vacaturesite bent. En was je van plan een vacaturesite te beginnen, dan is nu het moment om die intentie te heroverwegen.

De recessie en de daarmee gepaard gaande krimp in online vacaturevolume is nadrukkelijk zichtbaar in deze grafiek. Evenals de daarop volgende stijging van het vacaturevolume, wat zich aankondigde in september – oktober 2010.

Maar minstens zo duidelijk is de veel grotere krimp in het vacaturevolume op vacaturesites. Geen verbijsterende situatie natuurlijk, tenslotte hebben uitzenders het gebruik van vacaturesites sterk gereduceerd en ook werkgevers hebben in die tijd de hand harder op de knip gehouden. Alleen zet die krimp zich ook nu nog altijd door. En om dat beter zichtbaar te maken heb ik het verschil tussen beide indices in beeld gebracht. Waarbij geldt; hoe hoger het percentage des te verder vacaturesites achterblijven op het totale online vacaturevolume:

 Verschil tussen indices online vacaturevolume (2008 – 2011)

Verschil tussen indices online vacaturevolume (2008 – 2011)

Inderdaad, de vrije val aan het begin van de recessie is logisch en volledig verklaarbaar. Iedereen houdt de hand op de knip dus zakken vacaturesites in hoog tempo in. Maar nadat die vrije val stopt, vindt er geen omkering van trend plaats. Integendeel, de trendlijn gaat nog steeds omhoog. Waarmee de relatieve krimp van vacaturesites onverminderd doorgaat, zij het in een aanzienlijk lager tempo. Tot op de dag van vandaag…

Voor eenieder die de ontwikkeling van het vacaturevolume in print op het netvlies heeft staan is deze trend niet verbazingwekkend. Het is een herhaling van zetten, slechts het medium is anders. Voor vacaturesites is het gecombineerde effect van de aanval van social media, de groei van het aantal wervingssites in combinatie met het beter onder de knie krijgen van SEO/SEA, de hogere zelfwerkzaamheid van intermediairs en de toenemende verschuiving van het post & pray model naar actieve sourcing een potentieel dodelijke cocktail voor de toekomstige omzet uit vacatures. Om over de erosie van omzet uit CV databases maar helemaal te zwijgen.

Op basis van deze cijfers is het wachten op een (aanzienlijke) consolidatie in de markt van vacaturesites. Al dan niet in combinatie met dalende prijzen en/of aanpassingen aan het business model. Een koude sanering lijkt echter niet te voorkomen. Waarmee ik me onwillekeurig afvraag of Monster en VNU Media ooit de investeringen in nieuwe technologie gaan terugverdienen…

De cijfers zijn gebaseerd op Jobfeed Analytics

Geef een reactie

20 Comments
  • klaas
    says:

    Na het onderzoek en all reacties te hebben gelezen ben ik in twijfel geraakt. Ik ben bezig met een master studie en dit is niet de manier waarop wij resultaten dienen te presenteren. Waarom leg je niet uit waar de vacatures dan wel geplaatst worden? Een statement over social media heeft dan namelijk geen zin als vervanger. De vacatures in totaal nemen namelijk minder hard af dan de online vacatures. Wat is de reden hiervan? Social media kan het niet zijn, zo kan je op Linkedin een kandidaat zoektocht verspreiden maar geen vacature wegzetten. Social media heeft dus hoogsten invloed op het totaal aan vacatures en heeft verder geen directe invloed op vacaturesites.

    Ten tweede neemt de oplage van fysieke kranten en magazines aanzienlijk af de laatste jaren en groeit de online interesse nogal. Dit rijmt niet. 

    Ten derde als er een verschuiving plaats vind van post & pray naar sourcing kan een vacaturebank hartstikke nuttig zijn omdat je daar online enorm veel vacatures kan vinden. Of dit nu via ‘parasieten’ zoals jij zegt, zoals indeed, gaat of rechtstreeks wat maakt een klant dat nou uit? de vacature moet gezien worden.

    Kortom voordat je geloofwaardig overkomt moet je ook uitleggen waar vacatures dan wel geplaatst worden en niet wat rondbazuinen over social media en interesse verschuivingen als die geen directe link hebben.

    Het verdien model van sites valt wat voor te zeggen. Dat moet een continu proces zijn om te optimaliseren, maar wie zegt dat een pay-per-click of welke andere strategy dan ook beter zijn dan de huidige? daar is weer een geheel ander onderzoek voor nodig.

    Kortom je beweert een hoop maar zegt niet veel. En wees asjeblieft wat voorzichtiger met je reacties! een onderzoeker staat altijd open voor kritiek daar wordt iedereen beter van. Je had het toch over een gezamelijk belang en samenwerken?

    • Marc Drees
      says:

      Dit is niet de manier waarop wij resultaten dienen te presenteren? Wie is ‘wij’ en waarom suggereer je dat ‘jullie’ manier door mij overgenomen dient te worden? Is er soms een enkelvoudige norm voor het presenteren van resultaten?
       
      Verder is het simpele antwoord op jouw overbodige vraag dat bij een krimp van het marktaandeel van vacaturesites de sites van intermediairs en werkgevers een grotere rol spelen in het totale volume. Nogal voor de hand liggend… en eveneens aantoonbaar.
       
      Ook op basis van je overige opmerkingen begrijp ik dat je onbekend bent met het online recruitment domein. Mogelijk is het zinvol eerst wat meer kennis van dit domein op te doen voordat je opmerkingen maakt als: als er een verschuiving plaats vind van post & pray naar sourcing kan een vacaturebank hartstikke nuttig zijn omdat je daar online enorm veel vacatures kan vinden
       
      Kennelijk ben je volstrekt onbekend met het begrip ‘sourcing binnen dit domein. Helaas weerhoudt je dit niet om een mening te formuleren. Mijn advies:  eerst weten waar je over praat voordat je een onzinnige reactie plaatst. Of zijn ‘ze’ dat op de masters opleiding vergeten te vertellen?

  • Gijs Bos
    says:

    Lieve mensen, laten we naar de data kijken in plaats van meningen. Mijn punt is dat de data die gebruikt wordt (het % vacatures dat op jobsites staat) absoluut ongeschikt is om conclusies over iets heel anders te trekken (verdienmodellen).  <p>
    De reden is simpel: bedrijven posten vacatures niet om een of ander percentage, maar om response (lees: goede kandidaten) te krijgen. Hoeveel corporates doen aan behavioral targeting van hun campagnes, hebben hun SEO en SEA op orde, hebben het volume aan vacatures en carrierecontent om te ranken in Google etc. etc. Juist door de toegenomen complexiteit zijn gespecialiseerde partijen nodig. En daar is een vacaturesite er eentje van. <p>
     
    @Marc: ik heb een prachtige reis, dank voor de zorgen.
     

  • sandor
    says:

    @gijs:volgens mij staat er nergens dat jobsites geen effectief kanaal zijn, ze ranken nog steeds hoog als orientatiekanaal. De discussie hier gaat over het verdienmodel wat eronder zit en dat dat aan het veranderen is. Daarnaast dat er meer sources van orientatie komen die gratis of goedkoper zijn (searchengines, social media). Ook de trend van een kanteling in marktbewerking van post en prey naar direct search gaat impact hebben op jobsites. Jobsites zullen steeds meer CV aggregatoren worden (zie Jobtrack) dan postingmachines. Eerst even goed lezen voordat je iets afdoet als onzin en vervolgens op een wat vreemde toon een uiteenzetting geeft!

  • Gijs Bos
    says:

    Pff, na dagenlang geen internet is dit een van de verhalen die je dan leest. Wat een onzin. Eventjes in jip-en-janneke taal: Mensen zijn steeds meer online. Online vacature sites’ vak is ervoor te zorgen dat er goede response op die vacatures komt (dat ergens op een corporate site een vacature online staat betekent nl niet dat er ook goede response op komt). Voor actieve kandidaten via de online vacature site en via een partner netwerk voor de passieve kandidaten. Natuurlijk zijn er nog tig andere manieren (social, outsourcen aan buro’s etc.), maar vacaturesites zijn nog altijd het meest efficiënte en effectieve kanaal.

    • Marc Drees
      says:

      Wat een merkwaardige keuze aan artikelen om te lezen na dagenlang geen internet te hebben gehad. En mogelijk is die onvrijwillige (?)  onthouding ook slecht voor je onderscheidingsvermogen. Of is er in het verre oosten zoveel zon dat je te grote oogkleppen op moet zetten?
       
      Ik ben blij dat je van mening bent dat vacaturesites nog altijd het meest efficiënte en effectieve kanaal zijn. Maar er is een groeiend leger aan intermediairs en corporates ‘who beg to differ’. De vraag is dus, is dat groeiende leger collectief achterlijk (zoals Iannuzzi (CEO Monster) tijdens de presentatie van de jaarcijfers impliciet beweerde) of hebben ze een punt?
       
      Als dit groeiende leger haar vacatures vervult krijgt heeft ze een punt. Lukt dat niet dan komen ze vanzelf terug. Maar de cijfers lijken bepaald niet te wijzen op een terugkeer. Integendeel. En als de trend zich doortzet betekent dit een langzame erosie van de vacaturesites. Ongeacht de mening van een man die van zijn wereldtrip zou moeten genieten…
       

  • sandor
    says:

    @marc: niet als ze hun businessmodel doorzetten en direct gaan posten voor klanten (gratis) en een fee voor premiumposting gaan/blijven vragen. gezien de de recente ontwikkelingen zou me dat niks verbazen; wordt Sal op een ochtend wakker en is zijn business op de fles…..

  • Frans
    says:

    Volgens mij is dit gewoon een gevolg van een ruime arbeidsmarkt. Als de markt aantrekt gaat het volume op de jobboards echt wel weer omhoog. Sensatie stukje. Er zit simpelweg veel te veel relevant traffic op de vacaturesites. De prijs kwaliteit verhouding is onvergelijkbaar met print of al die uren en trainingsfees die je moet investeren in hip social media gedoe.

  • Roel Kiers
    says:

    Interessant stuk Marc! Ik verwacht ook dat deze trendlijn doorzet.

    Slimme recruiters en werkgevers zien door de groeiende transparantie op internet en social media meer mogelijkheden om nieuwe medewerkers te werven.

    Zelf leer ik op uurbasis mijn klanten ook hoe ze met hun eigen netwerk, het netwerk van hun eigen medewerkers tot zelfs het netwerk van leveranciers aan kandidaten kunnen komen voor hun vacatures.

    Verder heb ik de indruk dat meer bedrijven aan strategisch werven zijn gaan doen. Nu contacten leggen met toppers die je later wilt binnenhalen, nu alvast investeren in de relatie.

    • Marc Drees
      says:

      De beweging van post & pray naar sourcing is met de groei van LinkedIn steeds sterker aan het worden. Waarbij de kostbare walled gardens (CV databases) van de vacaturesites ook nog eens een steeds minder interessante optie worden. Dus ook de package deals van een vacatureplaatsing plus een tijdelijke toegang tot de CV database. Geen wonder dat de grote vacaturesites via assisted search (Monsterboard) en de Intermediair CV Service (VNU Media) de omzet van de CV database proberen op te krikken.
       
      En het netwerk is en blijft onverbiddelijk de sterkste bron van potentiele medewerkers. Goede tools faciliteren dit referral proces. En die tools komen niet van vacaturesites vandaan.
       
      Oftewel, ik ben er van overtuigd dat deze trend zich zal doorzetten. De vraag is slechts in welk tempo.

      • Roel Kiers
        says:

        De CV databases ontlenen hun bestaansrecht aan de hoeveelheid kandidaten die zich inschrijven. Daalt dat aantal, of daalt het aantal uit een bepaalde doelgroep, dan heeft dat gevolgen voor diegene die wil betalen voor de toegang. 

        Ik hoor recruiters de laatste tijd klagen over wat er het afgelopen halfjaar aan ‘bruikbare kandidaten’ te vinden is, metname in Monsterboard. HBO en WO level. Bij uitstek kandidaten die steeds meer vindbaar zijn op o.a. linkedin.

        De CV databases van de nationale jobboards kunnen een verdere daling aan de meest lucratieve kandidaten in hun database tegemoet zien.

        Ik verwacht ook dat de doelgroep recruiters en werkgevers die voor de toegang tot deze CV databases de hoofdprijs willen gaan betalen, verder zal afnemen. Met een verdere prijserosie tot gevolg.  Interessante tijden!

  • Martijn Kriekaard
    says:

    Een trend die wij helemaal herkennen. Wat mij verbaast is de over het algemeen weinig innovatieve maatregelen die jobsites nemen in deze ontwikkeling (een uitzondering daar gelaten). Zij maken zich blijkbaar geen zorgen?

    Martijn Kriekaard
    Deloitte

    • Roel Kiers
      says:

      Wie buiten kaders kan denken, komt met oplossingen
      Wie denkt in termen van delen, komt van het eigen ´vacaturebank´ eiland af
      Voor welke vacaturebankeigenaar staat het belang van de klanten (werkgevers en -ander- werkzoekenden) centraal, en voor wie het -financiele- belang van de eigen stakeholders?

      Dit is de tijd van transparantie, van samenwerking. Ik zie wel een aantal winnaars in mijn omgeving!

    • Marc Drees
      says:

      Vacaturesites lijken vooral gevangen te zitten binnen hun business model. Het is moeilijk om van pay per post naar pay per view/click of pay for performance modellen over te stappen, zelfs als je de ‘innovatieve’ potentie zou hebben om dat ook daadwerkelijk te kunnen ondersteunen. Om maar een voorbeeld te noemen.
       
      Daarnaast is de innovatieve potentie van de meeste vacaturesites natuurlijk extreem laag. Feitelijk is Monster de enige partij die wel zeer forse pogingen doet om te innoveren.
       
      En hiermee lijkt zich het scenario van de offline vacaturesites (a.k.a. print) zich te herhalen.