Naaien we de burgers een volgend oor aan?

Griekse vlag Voor wie is het een verrassing dat Griekenland niet aan haar verplichting blijkt te kunnen voldoen? Niemand toch? Maar de politici lijken hierdoor volledig verrast. Of ze spelen collectief Junkcertje. Hoe dan ook, er was gisteren geheim spoedberaad van de Tweede Kamer, met Jan Kees de Jager (minister van Financien) en Nout Wellink (president DNB). En waar gaat het over? Of we de burgers een volgend oor kunnen aannaaien:

Er woedt een fel debat in Europa of de Grieken opnieuw geld moet worden geleend of dat het mediterrane land zijn schuld moet herstructureren. In het eerste geval betalen de belastingbetalers van de eurolanden de rekening, in het laatste geval lijden banken, pensioenfondsen en andere bezitters van Grieks schuldpapier verlies.

Alsof deze twee opties gelijkwaardig zijn. In het ene geval worden burgers bestolen door haar eigen overheid, in het andere geval krijgen speculanten de rekening gepresenteerd van de risico’s die zij bewust hebben genomen.

Tijdens de financiele crisis zijn de burgers een oor aangenaaid om banken te redden die slechte investeringen hadden gedaan onder het wereldwijde motto: privatized gains, socialized losses. Tijdens de (nog altijd erger wordende) Eurocrisis zijn de burgers een tweede oor aangenaaid om banken te redden die waardepapier van Griekenland, Ierland en Portugal (en binnenkort Spanje en Italie) in hun bezit hebben. En nu moet daar een derde oor bij omdat Griekenland er nog veel slechter voorstaat dan de stekeblinde politici tot op heden dachten.

Maar desondanks woedt er een fel debat. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat politici, die geacht worden hun kiezers te vertegenwoordigen, ook maar een moment in debat participeren? Het toont in mijn optiek de kracht van de bankenlobby, en tegelijkertijd de stupiditeit van de politici. Of de politici zitten daadwerkelijk al in de achterzak van bankiers; in dat geval is het gegarandeerd game over, zoals de VS in de afgelopen jaren heeft laten zien.

En verder is het bijzonder simpel: heb je boven je stand geleefd? Heb je te grote schulden gemaakt? Dan zal er gesaneerd moeten worden. Dit geldt voor een consument, en dat geldt evenzeer voor een bank of een land. En saneren doet pijn. Maar pijnvermijding door de sanering op anderen af te wentelen of volstrekt obsceen. Maar dat is precies waar ‘onze’ politici mee bezig zijn. Het is verbijsterend.

Geef een reactie

7 Comments
  • Chris Stapper
    says:

    Dus inderdaad verkeerd begrepen. Maar het is nu iets helderder.
    En het is dus een slecht iets om die banken niet op basis van market-to-market waardering beoordelen? Want als we schoon schip willen maken, dan zullen we een keer pijn moeten lijden.
    Maar de huidige consensus lijkt te zijn dat als we het pijn lijden eeuwig uit kunnen stellen, we misschien uiteindelijk geen pijn hoeven leiden. Of geloven we zelfs collectief dat we nooit pijn zullen hoeven leiden zolang we de consumptie oneindig omhoog schroeven?
    En: dank, want zo krijg ik wat meer economisch inzicht. (een donkerder wereldbeeld neem ik dan op de koop toe)

  • Chris Stapper
    says:

    Marc,
    Als ik me globaal wil verdiepen in (internatioanle) economie. Heb je dan een boek als aanrader? Het lijkt me leuk om hier iets meer van te begrijpen, want ik sta toch wel eens stomverbaasd te kijken naar wat er allemaal kan gebeuren.

    • Marc Drees
      says:

      Boeken, wat ben je toch een ouderwets mannetje! Koop een iPad (of een andere tablet PC) en ga lekker lezen op blogs als Zero Hedge, Boombustblog, My budget 360 en waar je vervolgens verder over struikelt. Binnen een paar maanden begin je dan langzamerhand een beeld te krijgen van de ontwikkelingen en achtergronden en na een paar jaar heb je het idee dat je er wat van begint te begrijpen. Dat is tegelijkertijd leuk en angstwekkend. Vooral als je tegelijkertijd de mainstream media in de gaten houdt en ziet wat er vooral niet wordt gepubliceerd…
       
      Overigens lijkt het er ernstig op dat Griekenland het pad van de herstructurering opgaat. Wat achtereenvolgens door leugenaartje Juncker als reprofiling (?) en soft restructuring is betiteld. Maar het betekent dat houders van Grieks waardepapier de lul zijn. Daar zijn heel wat grote banken bij. Wordt vervolgd…

      • Chris Stapper
        says:

        Goed, goed, geen boeken dan. Die blogs staan nu in mijn RSS en zien er zeker interessant uit.
        De Ipad gaat mijn filosofengeest gewoon te snel. Bovendien zou het mijn imago teveel goed doen om er een te hebben, dus ik wacht er nog maar even mee.
        Over Griekenland: het lijkt me goed(rechtvaardig) dat de banken de lul zijn, maar wat als dit een soort kettingreactie tot gevolg heeft? Leidt het dan tot een gezonde zuivering (die alles structureel maakt), of is het alleen ongenuanceerde ellende?

        • Marc Drees
          says:

          Hoe kan ‘living within your means’ ooit slecht zijn? Dus dat er veel leed en ellende ontstaat bij een herstructurering van Griekenland is onvermijdelijk, maar dat is inderdaad een zuivering. Kicking the can down the road stelt het moment van de zuivering uit, maar maakt het uiteindelijke effect alleen nog maar groter… Het is niets anders dan een steeds grotere schuld opbouwen. Dat houdt op enig moment op.

          • Chris Stapper
            says:

            Dat is toch ook hoe de Amerikaanse economie heeft gereageerd op de internetbubbel? De vastgoedbubbel moest dat oplossen en nu die in elkaar is gedonderd, krijgen we het gewicht van beide bubbels op onze nek. Zo heb ik het begrepen.
            Ik denk dat ik nog wel even in de terminologie moet inkomen, maar de blogs zien er zeker interessant uit.

          • Marc Drees
            says:

            Verkeerd begrepen ben ik bang. De Internet bubble is mede gehyped door de nodige analisten van banken (met aantrekkelijke bonussen tot gevolg) waardoor bedrijven krankzinnige waarderingen kregen. En massa’s retail investeerders hun spaarcentjes in krankzinnige ventures zoals pet.com stopten om vervolgens alles kwijt te raken.
             
            De Internet bubble heeft niets afgewenteld op de housing bubble, en deze is overigens wederom dankzij de(zelfde) banken zo onevenredig rampzalig geworden dat de meeste banken met MBS (mortgage-backed securities, de bekende derivaten op basis van hypotheken) in hun portefeuille bij een mark-to-market (een waardering van die derivaten op basis van wat de markt er op dit moment voor zou geven) per direct failliet zouden zijn.