Naar aanleiding van mijn review van GooodJob, genomineerd voor de iHR competitie tijdens HR Tech Europe 2012, werd ik geconfronteerd met de eis van GooodJob om zowel het logo als afbeeldingen bij de review te verwijderen. Een opvallende eis waar ik, na ruggespraak met SOLV advocaten, invulling aan heb gegeven. De afbeeldingen betroffen onderdelen van de applicatie (een online corporate referral service) die GooodJob biedt. En waarvan GooodJob blijkbaar denkt dat ze zo uniek is dat publicatie ervan, volgens CEO Assaf Eisenstein, enorme financiele schade berokkent:
Please understand that the display of the images is causing us sever financial damage
Een volstrekt onzinnige claim natuurlijk; gemaakt in een e-mail voorafgaand aan het verwijderen van de afbeeldingen. En de geheimzinnigheid die GooodJob aan de dag legt ten aanzien van haar applicatie staat op meer dan gespannen voet met de wijze waarop diezelfde applicatie de sociale netwerken van de participerende medewerkers van haar klanten schaamteloos prostitueert.
Want bedrijven die de GooodJob applicatie gaan gebruiken, denken blijkbaar dat ze van hun medewerkers kunnen verlangen dat zij hun sociale netwerken (Facebook, Twitter en LinkedIn) volledig openstellen voor het publiceren van vacatures. Het enige waar een medewerker voor kan kiezen, is de frequentie waarmee de vacaturesluis wordt opgengesteld voor het bedrijf.
En GooodJob denkt dat dat een goede zaak is. Waarom? Omdat GooodJobs deze dwangbuis als volgt beschrijft:
We will help you bring all of your employees on board
Hoe een medewerker die zijn/haar eigen sociale netwerken serieus neemt ooit zal participeren, is voor mij een volstrekt raadsel. Je hebt namelijk geen enkele controle over wat er op jouw sociale netwerken door het bedrijf wordt gepubliceerd. Het enige waar je ‘controle’ hebt is de frequentie van de spam. Dat zal enorm worden gewaardeerd door de netweken van diezelfde medewerker… Een situatie waarvoor GooodJob doof en blind lijkt te zijn
En hoe moet je een medewerker kwalificeren die wel in een dergelijk programma participeert? Als een Nigeriaanse spammer? Of als iemand die frontale lobotomie heeft ondergaan? Beide? Wat bij mij de logische vervolgvraag oproept of een bedrijf wel gebruik wil maken van de netwerken van een dergelijke medewerker.
Waar GooodJobs zeer nonchalant is als het om de netwerken van participanten gaat is het bedrijf volstrekt krampachtig als het om haar eigen applicatie gaat. Een asset die met lijf en leden dient te worden beschermd omdat anders enorme financiele schade zal worden gelopen. En dat terwijl de applicatie op haar best als een tweede echelon referral toepassing kan worden gekwalificeerd. Er zijn aanzienlijk betere applicaties te vinden. Maar mogelijk krijg je als bedrijf een verkeerd beeld van jezelf als je $3 miljoen aan VC funding krijgt.
Hoe dan ook, GooodJob lijkt geen kaas te hebben gegeten van social media. Waarmee ze vooral zichzelf lijkt te hebben gediskwalificeerd.