Van wollig wensdenken naar duidelijke taal

Annemarie StelRecruitmentMatters is een blog over ‘all things online recruitment’. Dat wordt over het algemeen smakelijk en met kennis van zaken gebracht. Het is daarom één van de zes blogs die ik zelden oversla in mijn dagelijkse tocht langs de feeds (de andere zijn Marketingfacts, ERE.net, ZiPconomy, wervingsvisies – vanzelfsprekend – en All About Windows Phone, want ik ben anti-Apple geworden en wil niet aan Android). Ik kijk vooral met veel plezier toe als op deze plek weer ‘s een ‘innovatie’ op online recruitment gebied richting de Death Pool verdwijnt. En dat gebeurt best vaak, want om de één of andere reden heeft het vakgebied een enorme aantrekkingskracht op cowboys.

 

Dingetjes
Maar wat mij opvalt, is dat gemiddelde online recruitmentinnovatie over ‘dingetjes’ gaat. Een aggregatortje hier. Een referral-gedrocht daar. Een match engine zus of een vacatureplukkertje zo. Allemaal bedacht door hetzij onnozele nerds die ergens een probleem menen te detecteren en er een oplossinkje voor bedenken, hetzij door ‘ondernemers’ die hopen aan een of ander technologisch geintje geld te gaan verdienen. Nu gun ik de nerds hun nachtelijke PHP-geknutsel van harte. Ook vind ik het prima als mensen geld verdienen met een goed idee. Maar beide categorieën verliezen één ding uit het oog, namelijk dat recruitment geen geïsoleerd proces is. Dat het een onderdeel is van je totale visie op werkgeverschap. Maar ja, zodra we naar het geheel kijken, beginnen er termen op te duiken als ‘integraal’. Of zelfs ‘holistisch’. Dan gaat het opeens over employer branding en over zaken als identiteit, merkwaarden, beloften of zingeving. En dan staat daar plotseling een bepaald soort griezelig figuur, “een eersteklas treehugger”. Yek!

Luchtkastelen
Volgens Marc ben ik ook een treehugger, want ik doe aan employer branding. Dat vind ik bijzonder grappig. Maar het is natuurlijk niet waar. Het wezenloze marketingdenken is mij vreemd, slap HR-gepraat werkt als een rode lap op een stier en op wervingsvisies loop ik om de haverklap te hoop tegen wat ik op mijn beurt als treehuggers, goudzoekers, fantasten of van de werkelijkheid losgezongen ‘denkers’ beschouw. Weinig drijft mij meer tot razernij dan vage nonsens zoals geponeerd door de internationale luchtkastelenbouwer Brett Minchington met z’n Employer Branding 3.0. Of het geratel van een ‘hoogleraar business spiritualiteit’ wiens naam mij ontschoten is, op Nyenrode – weliswaar een fopuniversiteit, maar toch. Om nog maar te zwijgen van een ‘wetenschapper’ op het gebied van ‘strategisch HR’ die dingen bedenkt als ‘HR Governance’, waarbij gezocht wordt naar ‘juiste balans in economische en morele waarden’ – please. Als we de werkelijkheid beter hadden kunnen maken met vage ideeën, was dat allang gebeurd.

Podium
Maar het leidt wel tot de vraag: hoe kun je recruitmentontwikkelingen – online of anderszins, dat maakt mij niet uit – bezien in het grotere geheel van werkgeverschap en arbeidsmarktcommunicatie zónder in oppervlakkigheid, ononderbouwde statements of hoogdravende flauwekul te vervallen? Wel, dat heb ik mezelf jaren geleden al als opdracht meegegeven. En dat ik vanaf heden daarvoor ook gebruik mag maken van het podium van RecruitmentMatters… Dat vind ik eigenlijk best wel een eer. Geen wollig wensdenken, maar duidelijke taal. Heerlijk.

Geef een reactie

14 Comments
  • Dirk Goossens
    says:

    Foeilelijk die extra witregels. Wil je dat volgende keer niet meer doen alsjeblieft?
     
     
    Je bedoelt Pater de Blot. Doet me denken aan een sessie op Nyenrode met een guru, zijn naam is me even ontschoten, die een snelcursus meditatie gaf: ‘Close your eyes. Now, think of the thought that will come into your head after your current thought. Instant meditation!’. Ik voelde mij bij het aanschouwen van de stupide meegaandheid van het diep in de buidel tastende publiek direct verlicht.
    Overigens ben ik met je eens dat Marc vooral de fringe initiatives beschrijft. Recruitment als onderdeel van werkgeverschap komt hier zelden langs. Het bestaat echter wel. Afgelopen maandag mocht ik (mede)presenteren bij een grote bank. Er zaten twaalf mensen van de bank aan tafel, uit verschillende disciplines die vroegen om een oplossing die aansloot bij hun visie op werkgeverschap.

    • Marc Drees
      says:

      Botte boer, deze eerste posting is niet door Annemarie gedaan maar door mij. Die extra witregels zijn dus van mijn hand.
       
      En waarom zit je een beetje te zelfbevlekken over het volstrekt oninteressante gegeven dat je een presentatie bij een grote bank heb gegeven? Ik kan me overigens de volstrekte verbijstering bij deze pseudo-ambtenaren na afloop van de presentatie wel weer helemaal voorstellen. “Waar had die man het over?”. “Geen idee; volgens mij had hij een ferm lijntje coke gesnoven. Of zoiets”. “Wel een leuke suggestie van hem om de internetgebruikers eens de stuipen op het lijf te jagen”. “Ja, laten we dat maar meteen deze dinsdagmiddag gaan doen”. “Sounds like a plan”.

  • Marc Drees
    says:

    Eindelijk een taalkundig onderlegde blogger op RecruitmentMatters. Het werd de hoogste tijd. En ik ben bijzonder blij met een onvervalste treehugger op dit blog; als broodnodig tegenwicht voor al die technologisch optimisten, waar ik mezelf ook zeker onder schaar. En gelukkig is  Annemarie een nuchtere treehugger (in tegenstelling tot de roeptoeterende marketeers en PR-reutelaars); zoals algemeen bekend mag worden verondersteld zijn nuchtere treehuggers bijzonder zeldzaam. 
     
    Koesteren dus!
     
    Voor de goede orde, ik wil hiermee niet zeggen dat de gemiddelde treehugger laveloos tegen een favoriete boom naar keuze ligt te lallen, maar dat de gemiddelde treehugger slechts sofische reuitelgeluidjes uit weet te stoten. Ik wil tenslotte treehuggers niet beledigen…

    • Annemarie Stel
      says:

      Ik vind het fijn om een nuchtere treehugger te zijn. Maar ik wil nog wel graag een gesprekje waarin we eerlijk naar elkaar toe de wederzijdse verwachtingen uitspreken. Hoe we samen kunnen zorgen voor een stukje bewustzijnsgroei voor de lezers en daarbij de kosmische impact van mijn transformerende storytelling optimaal kunnen laten aansluiten bij hun individuele zoektocht naar persoonlijke zingeving. Zodat zij er op zielsniveau óók wat mee kunnen, zeg maar.

  • Jeroen
    says:

    Annemarie,
     
    Kom maar door met je blogs. Ik volg je eigen site al (nog niet zo lang als het werk van Marc) en kijk uit naar welk vuur nu uit je vingers komt ;-)!

  • Peter van den Berg
    says:

    Als het gaat om corporate recruitment geef ik je groot gelijk. Als het gaat om werving en selectie-bureau’s is recruitment toch minder een onderdeel van het totale werkgeverschap en meer en op zichzelf staand iets. Hoewel ik snap dat het inschakelen van derden ook valt onder de verantwoordelijkheid van de uiteindelijke werkgever.