Vacaturesites zijn zo traag als dikke stront

Enkele dagen geleden was er enig twitterverkeer over een ‘innovatie’ op de werken bij site van Bol.com:

Bol.com vacature

Gezien? Inderdaad het gaat om het aantal keer dat er op de vacature is gesolliciteerd en de status van de sollicitatie.

Fraai, en tegelijkertijd droefmakend. Waarom? Omdat het ondertussen bijna dan vijf jaar geleden is dat ik mijn verwachtingen ten aanzien van het sollicitatieproces beschreef…

En dat ging als volgt:

Huidige situatie
Op dit moment kan ik bij, of via, een vacaturesite solliciteren. In een toenemend aantal gevallen vragen bedrijven om een directe sollicitatie; waarmee een eventuele sollicitatie via de vacaturesite wordt vermeden.

Bij een sollicitatie bij de vacaturesite kan ik meestal ook direct mijn CV meesturen als ik die al in de CV database van de vacaturesite had opgeslagen.

Gewenste situatie
Allereerst kan ik me voorstellen dat een werkzoeker het prettig zou vinden om de status van een sollicitatie te kunnen bekijken. En dat zowel op de vacaturesite zelf, als via (duidelijke) e-mail notificaties.

Sinds jaar en dag hebben pakket leveranciers een track & trace mogelijkheid. Waardoor je op ieder gewenst moment kan checken of  jouw pakketje al bijna is gearriveerd. Waarom zou dit niet op sollicitaties van toepassing kunnen zijn?

Dit betekent overigens ook dat een werkgever door de vacaturesite in staat moet worden gesteld om eenvoudig de voortgang van een sollicitatie door te geven. En dat kan wel eens een bijzondere uitdaging zijn…

Als we deze mogelijkheid om te checken iets verder doorvoeren is er ook nog iets anders wat werkzoekers heel prettig zouden vinden. En dat is: hoe doe ik het in vergelijking tot andere sollicitanten?

En dat zou al moeten beginnen op het moment dat ik op een vacature wil solliciteren. Want waarom kan een vacaturesite mij niet aangeven hoeveel mensen er al op die vacature hebben gesolliciteerd? Via diezelfde vacaturesite wel te verstaan.

En hoe die andere mensen scoren (op basis van hun CV) ten opzichte van mijn kwalificaties en eisen? En of ik op basis van mijn CV voldoe aan de eisen van het bedrijf? En of de andere sollicitanten dat ook al dan niet doen?

Wat is er op tegen om deze informatie voor de feitelijke sollicitatie en gedurende het sollicitatieproces met mij te delen? Werkzoekers worden tijdig geïnformeerd over hun kansen en kunnen op basis daarvan ook besluiten hun sollicitatie al dan niet door te zetten.

Ideale situatie
De ideale situatie is dat ik op basis van een interessante baan besluit mijn gegevens beschikbaar te stellen voor een sollicitatie.

Op basis van deze gegevens krijg ik direct inzicht in de voortgang van het sollicitatieproces en de positie die ik inneem ten opzichte van andere sollicitanten. Ik wordt ook continu op de hoogte gehouden van nieuwe sollicitanten en hun positie en sollicitanten die hun sollicitatie terugtrekken.

Het grote verschil met de gewenste situatie is tweeledig:

  1. Allereerst bied ik mijn gegevens aan voor een specifieke sollicitatie. Die gegevens mogen nergens anders voor worden gebruikt. Ik bepaald wie mijn gegevens krijgt, en voor hoelang.
  2. Ten tweede krijg ik een volledig beeld van alle sollicitanten; niet slechts van de sollicitatie die via een bepaalde vacaturesite verlopen.

 

Ik had overigens ten tijde van het schrijven van dit stuk wel wat meer verwachtingen dan alleen ten aanzien van het sollicitatieproces. En ik had al eerder in een open brief aan vacaturesites mijn wensen geuit. En waar vacaturesite staat kan natuurlijk ook per direct wervingssite worden gelezen. Want waarom zou een bedrijf hier anders mee om moeten gaan dan een vacaturesite? Niet dus. En bij een bedrijf is er ook nog eens het voordeel dat alle sollicitaties beschikbaar zijn. Toch?

Wat er van al die wensen en verwachtingen tot op heden terecht is gekomen? Bitter, bitter weinig. En dat is ronduit droefmakend als je bedenkt dat er in vijf jaar tijd vrijwel niets is veranderd. Of toch; want we hebben er social, mobile en big data bij gekregen. Waar we evenmin goed mee om weten te gaan. Lang leve de vooruitgang, fuck de bezoeker.

Of zoiets.

Geef een reactie

6 Comments
  • Alyssa M. Harding
    says:

    Sollicitanten ergeren zich in het sollicitatieproces het meest aan algemene afwijzingen, waarbij de reden voor afwijzing niet concreet is. Dat blijkt uit onderzoek van vacaturesite Jobbird.com op basis van een enquête onder werkzoekenden.

  • Leon Willemsens
    says:

    @marc
    Gelukkig heb ik nooit het woord “innovatie” gebruikt toen we dit live hebben gezet bij bol.com. Mijn exacte woorden waren: “best leuk” en dat had nog meer betrekking op de vormgeving dan de functionaliteit.
    Je was 5 jaar geleden natuurlijk je tijd ver vooruit. Maar om dit soort gadgets live te zetten, ben je wel sterk afhankelijk van een ATS en vooral de mate waarin zij de kandidaatinformatie weer terug kunnen pushen middels API of webservice.
    De vertraging bij het opleveren van sollicitatiefeedback toont zich weliswaar op de website, maar kan best elders zijn oorsprong vinden.

    • Marc Drees
      says:

      De afhankelijkheid van een ATS toont slechts de indolentie van de klanten die zich blijkbaar weinig tot niets gelegen laten liggen aan de ervaring van bezoekers (kandidaten/sollicitanten) aan hun vacature- of wervingssite. Een ATS-leverancier beweegt wel indien voldoende klanten druk uitoefenen.
       
      Daarnaast is technologie zelden de belemmerende factor, wel de bereidheid om de technologie zodanig in te richten dat het werkelijk ten dienste staat aan werkzoekers.

  • Rob van Elburg
    says:

    …k Zou wel eens een onderzoek willen zien tussen het posten van een tech IT job (frontend developer) & het effect van al die social icoontjes.
    Een beetje IT programmeur krijgt tegenwoordig elke 40 uur een (in)mailtje oid. Massaal rennen ze weg naar platformen als stackoverflow.
    Hoe relevant is dit dus nog? Is juist een site met 1 knop niet veel aantrekkelijker?