De staatsecretaris van financiën spreekt in zijn meest recente nieuwsbrief over personeel. Niet vanuit zijn rol als staatsecretaris, maar als werkgever en mens. Het is mooi om zoiets te zien, zeker omdat hij natuurlijk oud werkgever was en dus weet hoe het echt is een bedrijf te runnen. Helaas staat zijn laatste nieuwsbrief nog niet online (en mocht je denken het te volgen via RSS, helaas, die werkt niet, het is de site van het ministerie van Financiën he, de moeder organisatie van de belastingdienst …
Opvallend in het stuk (dat ik hieronder integraal zal plaatsen) was voor mij dat hij de medewerkers van de belastingdienst een hart onder de riem steekt. Het zijn toegewijde mensen die echt niet opzettelijk fouten maken en die hun werk voor een heel groot deel goed doen. Ook mooi vind ik de zin: Die donderdagochtend was ik samen met mijn politiek assistent Michiel volop bezig met de voorbereiding van het spoeddebat. Hij sprong echter op na een telefoontje van zijn vrouw dat de bevalling van hun kindje aanstaande was en ging direct naar huis. Sommige dingen hebben gelukkig nu eenmaal nog meer spoed dan een spoeddebat.
Menselijkheid in de politiek. Sinds Hans Weijers (die in een ministerraad zei: heren, wij komen hier toch niet uit, mijn dochtertje is jarig, ik ga naar huis) is dat weer mogelijk.
Hieronder de nieuwsbrief. Er zijn denk ik CEO’s die hiervan kunnen leren…
Beste Mensen,
Het was een enerverende periode de afgelopen weken. Het reilen en zeilen bij de Belastingdienst haalde zowat alle nieuwsbulletins. Lijkt me wel zo eerlijk dat ik in mijn nieuwsbrief niet alleen vertel over de dingen die goed gaan, maar jullie ook vertel over dingen die niet goed zijn gegaan. Dat zo veel mensen opnieuw een druk op de knop moeten geven om hun aangifte te verzenden, had nooit mogen gebeuren. Helaas moest ik dit onfortuinlijke bericht vorige week wel naar buiten brengen. Dat is natuurlijk balen. Vooral voor de burgers die dit betreft. Maar ook voor de medewerkers van de Belastingdienst is dit soort berichtgeving niet prettig. Elke dag weer doen zij hun best om optimale resultaten te bereiken en dan is het niet leuk om in de kranten steeds weer allerlei negativiteit over hun werk te moeten lezen. Bij zo’n grote organisatie gaat ook veel goed, alleen halen dat soort berichten nooit de voorpagina.
Afgelopen dinsdag, na het Vragenuurtje, heb ik deze boodschap echter wel naar voren proberen te brengen in het gesprek dat ik had met Frits Wester op RTL-Z (ter vervanging van Wouter Bos bij het gesprek met de Minister van Financiën). Ook tijdens een live video chatsessie die de Telegraaf had georganiseerd, na dagenlange voorpagina berichtgeving over de Belastingdienst, heb ik verteld over de betrokkenheid van de medewerkers van de Belastingdienst. Wegens een technische storing bij de ICT van de Telegraaf – ik moet het toch even plagerig zeggen – was deze chatsessie overigens niet live te volgen.
Zelf ben ik vorige week bij de Belastingdienst Toeslagen in Rijswijk geweest. Een paar honderd gemotiveerde mensen doen daar hun uiterste best om definitieve toeslagen vast te stellen. Dit is vaak nog een hele klus omdat in aanvragen gegevens onjuist zijn of ontbreken, het inkomen verkeerd is ingeschat etc.. Het uiteindelijke doel van deze ‘handmatige operatie’ is om de mensen zo snel als mogelijk te bedienen met een juist vastgestelde toeslag.
En afgelopen week bracht ik ook een werkbezoek aan de Belastingtelefoon in Eindhoven. Veel enthousiaste medewerkers proberen hier fiscale vragen van burgers te beantwoorden. Als ik dan, met medeweten van de belastingplichtige, meeluister met zo’n gesprek wordt me eens te meer duidelijk dat ook in de fiscale wetgeving nog wel een vereenvoudigingslag kan worden gemaakt. Dit geldt zowel voor burgers, maar in natuurlijk ook voor ondernemers en werkgevers.
Ultieme eenvoud voor werkgevers is dan een eenvoudige loonheffing. Ik denk daarbij aan de simpele variant voor werkgevers om gewoon één percentage over één grondslag in te houden. De werknemer ziet dan op het loonstrookje nog het brutoloon, de heffing en tot slot het nettoloon. Van de week heb ik hiervoor in de Volkskrant een lans gebroken. Dit betekent dat het loonbegrip voor de loonbelasting, de premies voor de werknemersverzekering en de inkomensafhankelijke bijdrage voor de Zorgverzekeringswet (ZVW) gelijkgetrokken moet worden. Samen met minister Donner van Sociale Zaken en Werkgelegenheid werk ik op dit moment aan voorstellen om dit doel te bereiken. Voor de zomer hopen wij de resultaten te kunnen presenteren. Verder kwam ik afgelopen zondag via de Telegraaf in het nieuws dat ik de km heffing niet door de Belastingdienst wilde laten uitvoeren, het is eigenlijk ook helemaal niet logisch omdat er geen fiscale of inkomens gegevens aan ten grondslag liggen. Ook heb ik aangegeven dat de AOW heffing niet zo ingewikkeld moet als oorspronkelijk in het coalitieakkoord is afgesproken.
Vorige week donderdag werd ik ook nog naar de Tweede Kamer geroepen voor een spoeddebat over de winstbelastingheffing van multinationals. De suggestie in de media was namelijk gewekt alsof deze geen belasting betalen. Zondagochtend had ik in het programma Buitenhof al aangegeven dat deze suggestie niet op waarheid berust.
Die donderdagochtend was ik samen met mijn politiek assistent Michiel volop bezig met de voorbereiding van het spoeddebat. Hij sprong echter op na een telefoontje van zijn vrouw dat de bevalling van hun kindje aanstaande was en ging direct naar huis. Sommige dingen hebben gelukkig nu eenmaal nog meer spoed dan een spoeddebat. Zonder zijn steun heb ik de voorbereiding van het debat ter hand genomen. Het werd een stevig debat en ik heb de Tweede Kamer toegezegd nog een nader onderzoek naar dit onderwerp te doen. Toen ik ’s middags in een Algemeen Overleg met de Tweede Kamer zat, over de Ecofin Raad (Europese Raad van Ministers van Financiën), kreeg ik een leuk sms’je van Michiel. Hij vertelde dat hij de trotse vader was geworden van een gezonde zoon Floris. Alle gelukwensen natuurlijk aan het adres van beide ouders.
’s Avonds sprak ik nog bij het zogenoemde Rondje CDA in Pulchri te Den Haag. Ik heb daar een terugblik gegeven over “1 jaar Staatssecretaris van Financiën.” Ik ben ingegaan op de fiscale en financiële resultaten die we hebben bereikt. Ook mijn persoonlijke ervaringen als ondernemer in de politiek heb ik de revue laten passeren.
Hartelijke groet,
Jan Kees de Jager
P.S.: Ken je mensen die geïnteresseerd zijn in mijn nieuwsbrief? Stuur ze dan deze mail gerust door of maak ze erop attent dat ze zich kunnen aanmelden op www.staatssecretarisdejager.nl. Aanmelden kan ook met een email aan nieuwsbriefdejager@minfin.nl.