Carrierescout: Geen dubbele bodem, maar zonder fundament

De lente is definitief gearriveerd, want overal steken nieuwe vacaturesites hun kopjes boven de grond. Zo  ook op 10 april toen de geboorte van Carrierescout werd gemeld.

Carrierescout site voert geen vacatures van intermediairs. Dat is zelfs opgenomen in het logotype: Verboden voor intermediairs. Onnodig confronterend, puberaal en buitengewoon duidelijk.

image

Maar wat bedoelt Carrierescout eigenlijk met verboden voor intermediairs? Voor zover ik kan beoordelen; twee dingen:

  1. Intermediairs mogen geen vacatures plaatsen
  2. Intermediairs kunnen geen CV’s zoeken

Intermediairs mogen geen vacatures plaatsen
Carrierescout stelt:
80% van de vacatures [worden] geplaatst door een bemiddelingsbureau, waar […] een flink prijskaartje aan hangt.

Niet helemaal duidelijk, maar ik denk dat ze bedoelen dat intermediairs de vacatures op verschillende plaatsen publiceren voor een werkgever. Maar tenzij ik me ernstig vergis is de opdrachtgever bekend met de kosten. Even los van de kwalificatie flink. Dus wat is daar verkeerd aan?

Dat blijft onduidelijk, maar Carrierescout zegt aansluitend:
Daar komt nog bij dat sommige bureaus zo ver gaan dat ze niet-bestaande vacatures plaatsen om werkzoekenden aan zich te binden.

Dat intermediairs met enige regelmaat fake vacatures plaatsen is voor de incrowd natuurlijk meer dan bekend. Maar dat betekent niet automatisch dat werkzoenden zich daarmee als willoos vee aan de intermediairs binden? Zeker niet in deze tijd.

Een gekunstelde argumentatie, in mijn optiek.

Intermediairs kunnen geen CV’s zoeken
Carrierescout is van mening dat intermediairs misbruik maken van CV’s die door werkzoekers op vacaturesite worden geplaatst:

De [vacature]sites zijn een platform voor bemiddelingsbureaus en headhunters geworden die met de geplaatste cv’s naar werkgevers gaan en daar een fiks bedrag voor in rekening brengen.

Oke. Dus als een intermediair doet wat een werkzoeker niet kan en een werkgever niet wil (‘geen tijd’) doen. Het bij elkaar brengen van vraag en aanbod; precies wat een intermediair hoort te doen. Wat is daar precies verkeerd aan?

Volgens Carrierescout het volgende:
Hebben ze eenmaal een werknemer bij een bedrijf binnengeloodst, dan schromen sommige headhunters niet om deze binnen afzienbare tijd weer aan een ander bedrijf voor te stellen en ook daar weer flink aan te verdienen.

Dus alle intermediairs worden gestraft voor het onfatsoenlijke gedrag van een enkeling? Om daarmee tegelijkertijd werkzoekers en werkgevers tekort te doen? Geen sterk argument.

Maar, wat kan er dan wel op Carrierescout?
Carrierescout stelt dat de eerste site zijn “waar werkgevers en werkzoekenden elkaar weer rechtstreeks kunnen vinden, zonder tussenkomst van bemiddelingsbureaus.”

Wat Carrieresite natuurlijk vooral bedoeld is dat er alleen vacatures van werkgevers te vinden zijn. En dat alleen werkgevers naar CV’s kunnen zoeken van werkzoekers. Wat overigens ook mogelijk is op een vacaturesite; ook als is daar gruwelijk veel ruis.

Maar is het dan niet beter om de voordelen van de eigen propositie te benadrukken, in plaats van af te geven op de gepercipieerde tekortkomingen van concurrenten/collega’s? Want dat laatste is eerder een zwaktebod en/of publiciteitsstunt.

Is Carrierescout hiermee volstrekt kansloos? De tijd zal het leren. Maar ze heeft het bepaald niet makkelijk voor zichzelf gemaakt.

Carierrescout is overigens een handelsnaam van Webmissie B.V. van de vrije jonge ondernemer Gijs Westerbeek.

Geef een reactie

9 Comments
  • Bas van de Haterd
    says:

    @Dennis: ik ben van mening dat de positionering ook wel kan, alleen wordt hij op deze manier zo negatief gebracht dat ik denk dat de meeste mensen er nogal van afschrikken. Daarnaast wordt er veel geroepen dat niet onderbouwd wordt. Ik juich het initiatief ook erg toe, maar zou alleen een goede marketeer met kennis van de arbeidsmarkt heben aangenomen of ingehuurd.

  • Dennis Bredius
    says:

    Goedenmiddag heren,

    Ik ben al jarenlang recruiter bij een grote landelijke bouwonderneming en als zodanig kom ik regelmatig in contact met collega recruiters en P&O-ers.

    Uit die contacten blijkt dat vrijwel alle werkgevers problemen hebben met veel intermediairs maar niet de kennis en de middelen hebben om deze problemen (intermediairs zijn noodzakelijk kwaad) op te lossen, oftewel de intermediair de deur te wijzen.

    Carrierescout speelt in op deze wens/behoefte. En ja, de alle kansen ontstaan uit problemen. Dus lijkt het mij logisch dat Carrierescout een dergelijke onorthodoxe positionering kiest om deze zaken te benadrukken. Deze positionering is geoorlooft omdat het emotie en discussie oproept. Door deze discussie worden intermediairs uiteindelijk gedwongen tot het leveren van een hogere kwaliteit tegen een lagere prijs. Bovendien zal door de bijbehorende publicitiet het vermoedelijke doel van Carrierescout sneller worden bereikt.

    Namelijk het creeren van een platform waarop werkgevers en werknemers elkaar weer rechtstreeks kunnen vinden.In de toekomst kan de heer Westerbeek altijd een positievere positionering kiezen. B.v. Een echte carriere maak je zelf.

    Chapeau Carrierescout, i’m in !!

  • Bas van de Haterd
    says:

    @Gijs je roept inderdaad veel zonder al te veel te onderbouwen. Ik steun je initiatief hoor, een die zich richt op werkgevers, net als werkgeversbanen. Helemaal goed. Werkgeversbanen is echter technisch zwak en jouw verhaal is nogal slecht.

    Want niemand en ik bedoel echt NIEMAND zit vast aan W&S bureaus. Dat is een keuze van bedrijven die organisatorisch de boel niet op orde hebben. Natuurlijk zijn er soms redenen waarom je wel een W&S bureau in zou moeten schakelen, maar de huidige markt komt niet door de bureaus, maar door incompetentie bij recruiters. Gebrek aan training, gebrek aan mankracht, vreemde verdeling van budgetten (geen extra recruiter aannemen, wel 500.000 euro besteden aan bureaus) en ongeloof in eigen kunnen.

    En natuurlijk heb je geheel gelijk, er zit veel rotzooi in de markt van de bureaus (in mijn optiek meer dan in die van Marc, maar daarover in enkele weken/maanden meer want ik heb er onderzoek naar gedaan, nu nog tijd vinden dit uit te werken).

    Mijn gratis advies: positioneer je vanuit je kracht. Net als werkgeversbanen, positioneer je vanuit: enkel echte functies bij echte bedrijven.

  • Marc Drees
    says:

    @Gijs:
    Ik weet niet precies wat je met concurrerende achtergrond bedoeld, maar je hebt blijkbaar nog niet veel gelezen op RecruitmentMatters. Moet je eens mee beginnen…

    Want in dat geval zou je namelijk ook hebben begrepen dat het fundament van Carrierescout glashelder is, maar dat met de positionering ongeveer alles fout is. Zoals mijn posting ook nogal duidelijk betoogd. Het is namelijk een zwaktebod om de kern van de eigen propositie het afkraken van de concurrentie te laten zijn. Daarmee zeg je namelijk impliciet dat je zelf niets te bieden hebt.

    En de argumentatie die je in jouw reactie gebruikt is bepaald zwak te noemen. Om nog maar te zwijgen over het feit dat jewederom uitlsuitend negatieve argumenten gebruikt voor de positionering van Carrierescout:

    Wat is bijvoorbeeld de onderbouwing voor jouw claim dat ‘Werving en selectiebureaus de markt beheersen’? Ik neem zonder meer aan dat er bureaus zijn die daar natte dromen over hebben. Maar veel verder komt het niet.

    ‘Veel werkgevers zitten vast aan torenhoge fees’. Wat is veel werkgevers, wat is torenhoge fees? En hoezo zitten werkgevers daar aan vast? Makkelijke statements maar geen enkel fundament.

    Net als statements als ‘de uitzendbureaus zijn op haar retour’, W&S bureaus ‘zijn buitensporig duur’ en ‘Uit onderzoek blijkt dat bij deze bureaus vaker de verdiensten voorop staan’. Maar onderbouw dit soort kwalificaties. Het onderzoek van Motivaction rept hier zeker niet over. Dus verrijk ons met je bronnen!

    Google wordt door meer dan 95% van Nederlanders gebruikt als vertrekpunt voor iedere zoekactie; dus ook voor banen. Dus hoe je daar een causale relatie denkt te leggen met kandidaten die bewust kiezen voor een bureauloze zoekactie is mij een raadsel.

    Door het uitsluiten van alle (nogal megalomaan, vind je niet?) vacaturebemiddelaars zal ook de kwaliteit van vraag en aanbod weer toenemen. Wat is de causale relatie tussen het weghalen van de vacaturebemiddelaar en een hogere kwaliteit in vraag en aanbod?

    En wat is in hemelsnaam het transparant tegenover elkaar zitten van werknemer en werkgever?
    Mijn gratis advies: Als je een serieus te nemen partij wil worden lijkt het me verstandig om serieus te communiceren. En niet als een jonge hond wat voor de vuist weg te blaffen. Want dan wordt je een lachertje.

  • Gijs
    says:

    @Marc, gezien jouw (concurrerende) achtergrond begrijp ik de kritiek.

    Misschien is jou het fundament niet helemaal duidelijk, daarom zal ik één en ander toelichten.

    Op dit moment is er een grote groep werkgevers in Nederland die graag zelf personeel wil werven, alleen aangeeft dit niet te kunnen doen omdat men niet om “de bureaus” heenkan. Veel werkgevers zitten vast aan torenhoge werving- en selectiefees omdat de markt door hen beheerst wordt.

    Uit onderzoek van Motivaction, dat in februari van dit jaar gepubliceerd werd, blijkt dat bedrijven steeds vaker opzoek gaan naar alternatieve wervingskanalen voor personeel. Het uitzendbureau is op haar retour en de prijzen van headhunters/intermediairs worden zo buitensporig hoog dat deze het liefst zoveel mogelijk gemeden worden.

    Ook kandidaten die serieus een vervolgstap willen gaan maken in hun Carriere zouden het liefst zonder tussenkomst van een bureau een nieuwe baan vinden. Uit onderzoek blijkt dat bij deze bureaus vaker de verdiensten voorop staan, in plaats van de Carriere keuze/wens van de kandidaat. Het rechtstreeks op zoek gaan naar echte vacatures van echte werkgevers door kandidaten zie je ook terug in de stijging van Google in de top-20 van sites die gebruikt worden voor het vinden van vacatures.

    Het fundament van CarriereScout is het uitsluiten van de tussenhandel. Door het uitsluiten van alle vacaturebemiddelaars zal ook de kwaliteit van vraag en aanbod weer toenemen. Werkgever en werknemer kunnen weer transparant tegenover elkaar zitten en kijken of er een match is. Zonder dat een derde zijn mening of invloed laat gelden. Een mening of invloed gebaseerd op geld.