Voordat ik begin. Millennials is de term voor mensen die na 2000 op de arbeidsmarkt gekomen zijn. Dus niet helemaal generatie Y (dat is na 1984 geboren), maar veel overlap. Zelf behoor ik ook tot de millenials (eerste full-time baan feb. 2001), maar val ik (bouwjaar 1978) tussen generatie X en Y in. Hoe dan ook, ze overlappen vooral met generatie Y dus worden ze daar het meest mee vergeleken (of op één hoop gegooid zoals je wilt).
En er is nu een boek hier over geschreven in het Engels. En Cheezhead doet hier een mooi kort verslag van.
“Millennials want the same things now that most Boomers and GenX employees do, but they are asking for them now, rather than waiting 10 to 20 years to ask for them”
Hee, dat is interessant, ze zijn dus niet zo heel vreemd, behalve in het feit dat ze pakken wat ze willen in plaats van ‘hun plek kennen’ zoals de oudere generatie moest. Immers, promotie was iets dat je door senioriteit moest verdienen, maar niet voor deze generatie. Goed om daar over na te denken als ‘boomer’. Wat waren je dromen eigenlijk? En wil je nu in de weg staan bij deze generatie om die te verwezenlijken? Of begrijp je dat deze generatie niemand in de weg gaat laten staan?
Vervolgens zegt de auteur van dit boek dat ze meer communicatie willen met hun leidinggevende, minimaal eens per dag. Geen idee of dat Amerikaans is, maar ik heb het nog niet veel in Nederlandse onderzoeken gehoord.
Wel dat ze willen communiceren op allerlei manieren, tenminste, in Nederland. Dit onderzoek / boek wijst uit dat ze veel waarde hechten aan persoonlijk contact, ondanks alle technologie. Dat onderschrijf ik ook, hoe meer technologoie, hoe belangrijker het persoonlijk contact wordt. High tech EN high touch.
Een ander zeer interessant punt is het volgende:
They like to typically work in groups versus solo. This is different from many Boomer and Gen X employees. They were raised in the work world to do it on your own and get the glory.
Deze generatie is namelijk veel minder bezig met persoonlijke gewin te behalen in zoverre dat ze er van uit gaan dat ze toch wel de waardering krijgen die ze verdienen, anders zijn ze weg. Het is dus veel belangrijker om die waardering uit te spreken op allerlei manieren en ook gedeelde waardering te geven als het een group effort was. Niet alleen aan de grootste schreeuwlelijk.
Interessant dus om over na te denken, want om deze generatie binnen te halen en houden zullen veel bedrijven toch een kleine cultuuromslag moeten maken.
Alexander Crepin
says:@Bas
We blijven dromen, al zijn de meeste volgens M. Borsato bedrog………….
Op de site innovatief organiseren.nl vond ik een aardige samenvatting over de door jou aangegeven noodzakelijke c.q. wellicht onvermijdelijke cultuuromslag.
In een bespreking van het boek “Het einde van management” van Gary Hamel en Bill Breen schrijft de recensent o.a.:
……… De steekhoudende analyse van Hamel en Breen is dat het management-DNA van bedrijven nog steeds is gebaseerd op het realiseren van productiviteitsverhoging door systematisch management met als principes standaardisatie, specialisatie, uitlijning van doelen, hierarchie, planning & controle en extrinsieke beloningen.
In academische termen: we werken aan Tayloriaanse vraagstukken in Weberiaanse structuren.
Sleutelprincipes in het nieuwe management zijn diversiteit, actief experimenteren mogelijk maken, depolitisering van besluitvorming, wijsheid van de massa/markten benutten, decentraal leiderschap en rekenschap van de top aan de eerste lijn……………
Bas van de Haterd
says:@Alexander, natuurlijk is dat zo, hoewel ik het geen diversiteit zou noemen maar gewoon menselijk gedrag. One size misfits all, dat weten we al eeuwen, alleen was het zo makkelijk 🙂
Dus gewoon doen wat het MKB altijd al doet, namelijk op maat werken. Alleen wat dus wel de grap is, is dat de verschillen soms helemaal niet zo groot zijn als ze lijken, behalve dat er veel generaties hun hoop en dromen hebben opgegeven want ‘dat moest’ en deze lijkt dat te weigeren.
Alexander Crepin
says:@Bas
Blijft boeiende materie, inspelen op doelgroepen. Sleutelwoord is naar mijn idee toch diversiteit. Ja ik weet, het het is een container begrip, maar organisaties zullen niet alleen de Millennials, maar ook de X-en, de Boomers, de werkende huisvaders en moeders, de Oost Europese ICT-er, de Amerikaanse manager, …. etc. etc. moeten trachten te boeien en te binden. Dan wel een keuze maken en voor een of een paar doelgroepen kiezen en zich daar op richten. De vraag is hoelang je dat kunt volhouden.
Alexander Crépin