Ik zie u op uw way out!

Ik begrijp wel waarom generatie X-ers en hekel aan ons hebben. Niemand vind het leuk voorbij gestreefd te worden. And I mean that in de nicest possible way. We pakken makkelijker dingen op, Computerprogramma’s, internet, weblogs, online netwerken, wij voelen ons er thuis. Wij volgen de laatste ontwikkelingen op de voet (en anders worden ze wel doorgestuurd door bevriende gen Y-ers) en kunnen ons daarom vaak meten aan de zogenaamde internetspecialisten van de generatie X.

We hebben een aantal jaar studie achter de rug waar onze leraren ons voorspiegelden dat we door deze opleiding meteen een hoge functie zouden kunnen bekleden. En daar hoort een passend salaris bij. De hoogte ervan bepreken we sans gene in de kroeg. Ik denk eraan dit en dit te vragen, wat zijn jouw ervaringen met dit soort bedrijven?

In ruil daarvoor werken we hard. En snel. Maar wel graag 4 dagen. Want we zijn ondernemend. Veel van mijn vrienden hebben een eigen bedrijfje op vrijdag. Wij werken absoluut graag op onze voorwaarden. Wie niet? Wij durven er alleen om te vragen. 

Wij weten van de schaarste van de arbeidsmarkt. We lezen namelijk de blogs van de hotemetoten van de recruitmentscene. We weten dat we hoog in kunnen zetten. Wat nou lokaal sufferdje? Wij gaan meteen voor een betrekking (een woord van mijn opa) bij het NRC Handelsblad. Onderknuppel bij Fortis? Ik dacht meer aan een managersfunctie bij ABN Amro. U begrijpt waar ik heen wil. Wie weet zie ik u op uw way out. 

Dit artikel is oorspronkelijk geplaatst op ikki.nl. Wegens daverend succes nogmaals hier, op RecruitmentMatters.

Geef een reactie

15 Comments