Excellente kortingen

Laat excellente studenten meer collegegeld betalen voor beter onderwijs, stelt UvA-rector Van der Toorn in de nrc.next van 2 september. Studenten betalen aan collegegeld minder dan 1.600 euro voor een studie die per jaar minimaal 7.000 euro kost.

Frank Steyvers zegt in een reactie daarop, in de nrc.next van 8 september: “bestraf je dan niet iemand die zijn best doet?” Ergo, is het niet een beter idee om te belonen wat we goed vinden en te bestraffen waar we vanaf willen?
 

De zwakkelingen betalen
Volgens Steyvers moeten bijvoorbeeld studenten die aan het eind van het studiejaar maar de helft van het aantal punten heeft behaald alleen kan doorstuderen tegen betaling (verhoogd studiegeld red.). Verder stelt Steyvers nog wat meer dingen voor, allen met hoger collegegeld voor ‘de zwakkelingen’ als ‘logisch’ vervolg. “Immers, wie het wil en kan, haalt de eindstreep tegen normale of zelf lagere collegegeldkosten, en wie het niet wil of kan, gaat geld betalen of verdwijnt”.

Behalve belachelijk (beiden plannen) ook niet uitvoerbaar. Wat doe je met mensen dyslexie en depressievellingen? Of mensen die moeilijker leren?

Student&geld
Studenten hebben tegenwoordig als ze afstuderen een veel grotere studieschuld opgebouwd dan de studentengeneraties voor hen. BNR nieuwsradio concludeerde dat uit cijfers van de IB groep. De gemiddelde studieschuld zou de afgelopen vier jaar zijn verdubbeld van 6000 euro naar 12000 euro.

Aannemelijke suggestie: de kamerprijzen en collegegelden zijn omhoog gegaan terwijl de studiefinanciering vrijwel even hoog (of laag) is gebleven. Studenten moesten daarom noodgedwongen (meer) lenen.

Vrije tijd
Maar zou je studietijd niet de leukste periode van je leven moeten zijn? Moet je niet naast je contacturen en colleges, wat rond kijken en je ontplooien? Om in die studievereniging of commissie te zitten, vriendschappen voor het leven te scheppen en om je grote liefde te vinden (
uit een onderzoek van gratis dagblad DAG blijkt dat 34 procent van de studenten zijn/haar huwelijkspartner tijdens zijn/haar studietijd ontmoet).

Steyvers stelt dat dat ook allemaal kan. Naast je studie. Want: “In de grotemensenwereld doen werknemers toch ook van alles naast hun reguliere baan, zoals bestuursfuncties en vrijwilligerswerk?” Klopt. En dat gaat allemaal fantastisch, getuige het aantal dertigersdilemma’s, quarterlifecrisissen en burn-outs.

Geef een reactie

5 Comments
  • Chris Stapper
    says:

    Ik vind dat er wel iets te zeggen valt voor repressailles als je te weinig studiepunten haalt. Misschien helpt dat veel studenten realiseren dat er ook gestudeerd moet worden.
    Wat ik niet snap is dat veel mensen enerzijds een baantje hebben en daar tijd in steken om wat te verdienen en anderszijds de studie verwaarlozen.

    In de ideale situatie is volgens mij geen baantje nodig en heb je een baantje voor de extra. Gedurende je eerste studie dus, van 4-5 jaar, afhankelijk van de studie.
    Zodra een baantje nodig is leid je mensen af van hun studie, dat is een slechte zaak.
    Tegelijk mag er wel een wat sterkere motivatie zijn om je studie in 4-5 jaar af te ronden. Ik ken veel mensen die geen haast hebben. En waarom zou je ook: de mogeiljkheid is er, carpe diem en je betaalt het later toch allemaal terug.

    Gemengde gevoelens hier. Genieten is goed, lekker lang studeren ook, maar liefst niet langer dan nodig.

    28k voor een HBO’er? Ik hoop dat academisch daar weer net iets boven zit. En dan ga ik over 1.5 jaar met erg veel plezier aan de slag ..

  • Bas van de Haterd
    says:

    Studieschuld is vooral gestegen door de geheel veranderende Nederlandse mentaliteit t.o.v. het hebben van schuld. Toen ik studeerde (nu 10 jaar geleden) begon dat te komen. ‘ik leen wel, betaal ik later wel terug’. Toen mijn broer (5 jaar ouder) studeerde was lenen het aller, aller, allerlaatste redmiddel. Nu hoor ik iedereen: natuurlijk leen ik maximaal, waarom niet? Lekker genieten nu, lekker leven en betaal ik wel terug. En als ik dat niet kan? Och, na zoveel jaar schelden ze het kwijt.

    Studie moet ook leuk zijn, zonder meer. Maar het moet geen walk in the park zijn. Je moet er wel iets voor doen. Dus iedereen die niet 50% van zijn studiepunten haalt moet gewoon inpakken (medische redenen daar gelaten, maar dan wel echte medische redenen, ik ken ook de gevallen van: ja, mijn relatie is uit, dus ik heb een half jaar in de put gezeten). Tja… hoe hard dat ook klinkt, part of life helaas. Dat je daar een tijd van kapot bent, sure. Maar dat je daarvoor je studie moet vergooien…

    Zelf denk ik dat het goed zou zijn als studenten een deel van hun toekomstige inkomen gewoon afdragen aan de school waar ze hun studie gedaan hebben. Hiermee zorg je er meteen voor dat mensen die meerdere studies doen (en daar dus ook profijt van hebben of zouden moeten hebben) meer betalen aan die scholen. Want vergeet niet, alle kosten van een student ten spijt, de gemeenschap betaald nog vele malen meer per student. Dat is niet erg, maar dat moet wel terugkomen.

    @Gijs: 25k jaarsalaris? Waar? Daarvoor ken ik genoeg bedrijven die ze willen hebben hoor! Starters salarissen liggen vaak al hoger! Vriend van me begon op 36k (ok, hij had wat lang over zijn studie gedaan en was al 30).  Gemiddeld is nu iets van 2200 per maand, dat is ruim 28k per jaar (met 7% vakantiegeld erbij). En dan heb je de gemiddelde student, niet de betere, niet de IT’er of de verkoper.

  • gijs bos
    says:

    Als ik zo om me heen kijk (bij mij in de buurt zitten een aantal studentenverenigingen), dan hebben de studenten van tegenwoordig voldoende tijd om leuke dingen te doen.

    Als iemand minder dan 50% van zijn/haar studiepunten haalt, dan heeft zij/haar waarschijnlijk de studie niet zo serieus genomen (medische condities daargelaten). Dat kan, maar dat is elke morgen weer de keuze van die student geweest. Lijkt me niet meer dan logisch dat de samenleving daar niet voor hoeft te betalen.

    De studieschuld zal best gestegen zijn, maar de inkomens ook. Een goede HBO’er verdient al snel 25.000 euro per jaar als aanvangssalaris, dat zet die 12.000 euro schuld wel in perspectief.