Gemiste kansen?

Bij Digitaal-Werven hebben Marc en ik lijsten met meer dan 350 bedrijven samengesteld. De grotere bedrijven van Nederland worden als het goed is allemaal automatisch meegenomen (hoewel je dat alleen zeker weet bij aanmelding natuurlijk). Opvallend is dat we regelmatig aan lopen tegen het feit dat een aantal van deze bedrijven geen eigen recruitmentsite hebben. Een gemiste kans?

Afgelopen week schreef ik op Marketingfacts al een artikel over de gemiste kansen bij de bureau netwerken. Dit zijn netwerken van mediabureaus die zich hebben verenigd om samen een back office te organiseren. Veelal (buitenlandse) beursgenoteerde bedrijven die andere units opkopen en als het ware ‘kralen reigen’. Deze strategie pakt doorgaans goed uit en op HR en recruitment gebied zie je ook steeds meer centraal gebeuren.

Echter, geen van de grote 4 netwerken heeft een gezamelijke recruitmentsite. En dat is in mijn optiek een gemiste kans. Daar waar ik nadrukkelijk niet wil stellen dat ze de huidige strategie (waar gebruik wordt gemaakt van het individuele merk van elk bureau) moeten laten varen, liggen er hier wel kansen. Ik geloof in een en-en strategie. Een gezamelijke back office met één goed ATS en een centrale site. Met elk bureau zijn eigen recruitmentsite. Op deze manier maak je gebruik van beide merken, zowel die van het netwerk als die van het bureau. Tevens kan je kandidaten met elkaar delen en heb je een breder aanbod in functies, waardoor de kans groter is om een geschikte kandidaat te vinden.

Hetzelfde geldt voor veel grote holdings. We hebben voor Digitaal-Werven onder andere veel van de beursgenoteerde bedrijven meegenomen. Eén van de voordelen van een beursnotering is dat je relatief veel media aandacht krijgt. Dit is namelijk inherent aan de verplichting tot informatie voorziening die een beursnotering met zich meebrengt. Hierdoor krijgt de beursgenoteerde holding relatief veel media aandacht, wat zal leiden tot meer traffic naar de website. Toch hebben veel van deze bedrijven nog geen recruitmentsite, wat ook een gemiste kans is. Ook hier zie je regelmatig dat de werkmaatschappijen de recruitment zelf doen. Ook daar zou ik niets aan willen veranderen, want ik geloof in de kracht van kleine bedrijven en focus. Maar wederom zie ik ook hier een en-en situatie als de meest ideale, waarbij een gezamelijk ATS en een centrale recruitmentsite met aparte sites voor elk van de werkmaatschappijen winst kan opleveren voor deze bedrijven.

Laat een antwoord achter aan Marc Drees Reactie annuleren

3 Comments
  • Marc Drees
    says:

    Volgens mij gaat het om een en-en situatie. Je moet en de decentrale werving continueren en een centrale wervingssite bieden. Beiden dienen wel uit dezelfde database te putten zodat er geen vermijdbaar extra handwerk moet worden gedaan, en de daaruit voortvloeiende fouten…

  • Bas van de Haterd
    says:

    Het is inderdaad frappant, hoewel ik zelf ook geen pleitbezorger ben van centralisering. Want dat gaat doorgaans ook niet goed.

    Op zich is er niets mis met decentrale werving, alleen gooit men zo inderdaad het employer brand van de holding te grabbel.

    Wat natuurlijk meespeelt is het feit dat bedrijf X relatief los staat van bedrijf Y in dezelfde groep. En bedrijf X denkt dat als ze vacatures promoten van bedrijf Y ze misschien kandidaten verliezen, dus willen ze die niet op hun site. Ik denk dat dat in een enkel geval kan gebeuren, maar veel vaker de kandidaat toch afhaakt. Want meer en meer mensen zijn op zoek naar de ideale baan, niet naar ‘een’ baan.

  • Marc Drees
    says:

    Het is inderdaad frappant om te zien dat sommige grote ondernemingen geen overkoepelende wervingssites hebben, maar wel ‘decentrale’ wervingssites. Waarbij de werkzoeker wordt ‘gedwongen’ meerdere sites te bezoeken om het totale vacature aanbod te kunnen overzien.

    Het hoeft weinig betoog dat hiermee de kracht van het employer brand van de holding te grabbel wordt gegooid. En potentiele medewerkers worden verloren door de toegang tot de vacatures vermijdbaar te bemoeilijken.

    De reden voor dit alles? Historisch gegroeide inspanningen per business unit op het gebied van werving, onvoldoende zicht op de impact van een versnippering van online kanalen, onvoldoende bewustzijn van de kracht van het corporate employer brand. En misschien wel onvoldoendefocus op het belang van wervingsproces op het juiste niveau in de organisatie.