Het doet mij goed te zien dat ons vak volwassen word. Om me heen zie ik steeds meer bedrijven autonome recruitmentafdelingen opzetten en ook employer branding krijgt steeds meer aandacht.
Hoewel er nog steeds een flinke middenmoot is die zich stort op het “blanket posten” van een vacature op elke site met een knappe accountmanager zien we een aantal bedrijven overstappen op werkgevers marketing. Het doorlopend aantrekkelijk maken van het bedrijf als werkgever, gekoppeld aan een goedverzorgd vacature medium.
Zoals vele marketing disciplines voor ons, zijn we druk bezig volwassen te worden. Gaaf om te zien en nog gaver om deel van uit te mogen maken!
Mij valt de laatste tijd echter een zorgwekkende trend op. Omdat employer branding voornamelijk recruitment gedreven is, is het doel simpel: zoveel mogelijk sollicitanten! Zo zag ik recentelijk twee bijzondere commercials.
Lange Frans rapt ons toe dat het GVB “de bom” is, er geregeld “dope shit” op infotainment te zien is en dat chauffeurs met trams en bussen door de stad scheuren.
De Marine laat ons zien dat onze jongens een baan hebben die meer lijkt op een aflevering van Miami Vice dan op het leven op een kazerne.
Nu geloof ik meteen dat het doel, sollicitanten, ruimschoots behaald word met deze uitingen. In de huidige economie geloof ik zelf nog dat de jonge doelgroep ook nog eens aangenomen word.
De vraag is echter of men de beloftes uit deze campagne ook waar kan maken. Ik voorspel dat een groot deel van de aangenomen chauffeurs bij het GVB binnen een jaar stukloopt op het logge ambtelijke apparaat dat het GVB is.
De nieuwe mariniers zullen eveneens bedrogen uitkomen wanneer blijkt dat je niet alleen mooie dames uit tropische oorden bevrijd maar dat je toch ook gewoon het dek staat te schrobben.
Wanneer de makers van deze campagnes doelstellingen als gereduceerd extern verloop of het verbeteren van de ratio sollicitant/aanname meekregen als target hadden deze commercials er heel anders uit gezien.
De volgene groeispurt voor recruitment en employer branding is daarmee het begrip dat een employer brand veel meer is dan het binnenharken van CV’s. Employer branding is niet alleen acquisitie maar ook behoud.
Tina
says:Het mag wel waar zijn dat de promo film rond De Marine zou lijken op Miambi Beach activiteiten. Helaas moet ik bekennen dat de bewering ‘dat je ook wel op het dek staat te schrobben’ niet thuis hoort binnen De Marine.
Het is nl. geen reclamefilm van de Zeevaart maar van het Corps Mariniers en die varen niet op een schip maar zijn onze special force in tijden van nood. Deze promo film is op waarheid berust en wordt vandaaruit dan ook gebruikt voor recruitment op de juiste wijze.
Bas van de Haterd
says:Thomas,
Klinkt interessant, maar ga je daarbij niet voorbij aan de fundamenteel andere cultuur die ze in A’dam hebben dan in de rest van het land? Zeker als je kijkt naar Maastricht? Is het wel mogelijk om één cultuur te maken van twee zo’n verschillende locaties?
Ik begrijp dat een andere manier van werken nu mooi te introduceren is. Maar ik doelde meer op de softere elementen van de cultuur van een organisatie. Die zal je toch nooit helemaal gelijk kunnen trekken (of denk je daar anders over)? Dat wil niet zeggen dat je niet één bedrijf kan zijn, maar omarm je die verschillen? En hoe communiceer je dat in je employer brand?
Thomas
says:Hi Bas, Wij hebben de verhuizing aangegerepen om een verandering door te voeren in de manier waarop we werken. We zetten in een mobile working concept in de markt en zijn dat inmiddels zelf ook gaan gebruiken. Het nieuwe kantoor is helemaal in nieuwe stijl opgetrokken.
As we speak worden de locaties in Maastricht verbouwd om de zelfde manier van werken en cultuur te weerspiegelen.
De hoop is dat deze tastbare eenwording van ons bedrijf het startsein geeft voor de emotionele eenwording van het team.
Bas van de Haterd
says:Helemaal eens, goede communicatie begint van binnen. Daarom geloof ik ook nooit in externe cijfers over ‘wat wil de doelgroep’. Goede arbeidsmarktcommunicatie begint bij een goed intern onderzoek en een definitie van waarom mensen nu voor je werken. Wat is nu je employer brand.
Vanuit die optiek heb ik meteen een vraag aan je Thomas. Hoe hebben jullie je EB strategie veranderd toen je van Maastricht naar Amsterdam ging? Een dergelijke verhuizing zal toch een hele grote impact hebben op de sfeer en cultuur van het bedrijf, in ieder geval kan het bijna niet zo zijn dat de locatie A’dam hetzelfde uitstraalt als Maastricht. Hoe heb je dat aangepakt?