Print is dead: TMG denkt van niet

De directie van TMG. V.l.n.r. Ad Swartjes (CEO), Fred Arp (CFO) en Patrick Morley (COO)Wie zijn toch die drie oude(re), keurig gepakte en gedaste heren aan de rechterkant?

Dat is de directie van TMG. V.l.n.r. Ad Swartjes (CEO), Fred Arp (CFO) en Patrick Morley (COO). Wat een vrolijk stel!

En wat wil de directie van TMG? Zij wil geld gaan vragen voor het bezoek aan de eigen websites.

Is het niet aandoenlijk hoe drie oudere heren die de online boot hebben gemist, denken dat hun eigen kleine tuintje met dito muurtje de maat der dingen is. Je zou ze een aai over de kalende bol willen geven, als ze dit soort onzin op eigen kosten zouden badineren en niet op kosten van hun aandeelhouders.

Natuurlijk is deze intentie niet uit luxe geboren, maar als antwoord op de dramatische omzetontwikkeling in de advertentiemarkt. Wat te denken van deze uitspraak van Swartjes: Ook in het tweede kwartaal lag het aantal personeelsadvertenties 50% lager

Onder het motto:  “Als het niet uit de breedte komt dan zal het uit de lengte moeten komen” wil Swartjes de bezoekers dan maar voor de content laten betalen: Wij kijken daar heel serieus naar. Het moet mogelijk zijn om op de een of andere manier mensen te laten betalen, want onze producten voegen iets toe.

Tja, het klinkt bijna wanhopig: het moet mogelijk zijnonze producten voegen iets toe… En het is ook wanhopig; want het water staat TMG aan de lippen.

Maar een business model is niet inwisselbaar. Als advertenties een betere plek hebben gevonden dan de electronische of papieren pagina’s van TMG kan je als bedrijf niet zomaar even voor content gaan rekenen.

Correctie, je kan natuurlijk altijd voor content gaan rekenen. Proberen mag tenslotte altijd. Maar deze grijze duiven zouden in zo’n geval niet raar op moeten kijken als het plotseling heel stil wordt op de TMG sites.

Eens afwachten of de heren de daad bij het woord gaan voegen. Het zou dan wel eens heel bloederig kunnen worden voor TMG…

Geef een reactie

13 Comments
  • Jeroen Hoekstra
    says:

    @Bas: Ik bedoel uiteraard geen zwalkend beleid, maar wel managers of leiders die te star zijn om open te staan voor andermans ideeën. “Te” is natuurlijk nooit goed. Te star, te flexibel. Inderdaad als er eenmaal een lijn is, dan moet die ook duidelijk zijn en kan/moet een sterk leider ook vasthoudend zijn. Daarbinnen moet je ruimte creëren voor professionals om het op hun manier (vanuit een kracht) vorm te geven.

  • Bas van de Haterd
    says:

    @Jeroen: Ja en nee. Een sterk leider met een verkeerde visie is natuurlijk niet goed, maar kwetsbaar opstellen alleen in beperkte kring. Want anders krijg je precies wat je nu vaak ziet, namelijk zwalkend beleid.
    Natuurlijk moet een sterk leider zich goed informeren en open staan voor suggesties van anderen. Maar als het beleid, het eindpunt, er éénmaal is moet je sterkte tonen en soms wat minder open staan. Niet helemaal gesloten, maar een duidelijke richting die misschien 10% afwijkt is beter dan een regelmatig veranderende richting.
    Dus nee, niet kwetsbaar opstellen, niet op de manier die jij bedoeld tenminste en ja, een sterke leider is de juiste term. Daarbij denk ik aan mensen zoals: Richard Branson, Piet van Schijndel bij de Rabobank nu (en zijn invoeren van het nieuwe werken), idem voor Theo Rinsema bij Microsoft Nederland (wederom met het nieuwe werken), maar ook Ronald van den Hoff bij Seats2Meet.

  • Jeroen Hoekstra
    says:

    @Bas: En sterk leider weet waar hij heen wil en laat zeker de route aan zijn of haar professionals over. Maar moet ook open staan voor voor het eventuele feit dat hij/zij het bij het verkeerde eind heeft wat betreft het eindpunt. Als je daarvoor open staat en daardoor een beter doel formuleert en tot betere resultaten komt ben je pas een echt goed leider. Kortom een leider moet zich ook kwetsbaar durven opstellen. Dus of “sterke” leider nog de juiste titel is?

  • Bas van de Haterd
    says:

    @Marc: daar gaat mijn nieuwe boek een beetje over 🙂 Er zijn wel voorbeelden. Maar het gaat denk ik in dit geval niet zozeer om talent de ruimte geven als wel samenwerken. Ik denk wat TMG mist heel sterk leiderschap met een duidelijke visie is, waarbij binnen die visie ook mensen meegaan, of vertrekken.

  • Marc Drees
    says:

    @Aloys:
    Zijn uitgevers de aangewezen personen om orde te scheppen? Ik heb mijn sterke twijfels. En het zou ten allen tijde suspect zijn omdat ik er daarbij vanuit zou gaan dat de uitgevers de eigen content zouden bevoordelen ten opzichte van content van andere bronnen.
     
    Nee, een wegwijzer die tevens eigendom van content is kan nooit als objectief worden beschouwd.

  • Aloys ter Steege
    says:

    ik ken dit beeld inderdaad. Maar toch is het mijn stelling dat vakuitgevers orde kunnen creeren in de informatiechaos die is ontstaan.
    Het verschilt natuurlijk wel of de info  “need to know, ought to know of nice to know” is. Alleen bij nieuwvoorziening zoals bijv de Telefraaf zal het heel moeilijk worden om een verdienmodel te ontwikkelen via de lezersmarkt.

  • Marc Drees
    says:

    @Jeroen:
    Het is in dit verband aardig om het TMG artikel helemaal te lezen; vooral de opmerkingen van Patrick Morley (COO TMG) over het fysieke distributienetwerk van TMG. De goede man lijkt te denken dat bij een gedeeld distributienetwerk er ook nog nieuwe concurrenten bij kunnen komen. Nieuwe kranten dus.  Hoe komt de goede man erbij?
    En hij heeft bij KPN en Kluwer gewerkt. Daar zou hij toch iets meegekregen moeten hebben van nieuwe media. Of toch niet…?

  • Jeroen Hoekstra
    says:

    Je moet altijd nadenken over innovatie en vernieuwing. Maar mensen niet laten betalen voor iets dat al bestaat. Dit lijkt eerder op een zelfmoordactie. En ja, je moet de toekomst uiteraard wel zoeken in online en wellicht vernieuwing aanbrengen in print. De behoefte aan print zal wel blijven maar eerder in aangepaste vorm. Ik wens TMG veel succes.