Van twee kanten – Benader je een kandidaat op zijn werk?

Er is al heel wat geblogd over de implicaties van de nieuwe wetgeving over spam per 1 oktober jl. voor het headhuntersvak. Maar afgezien van de juridische implicaties (je moet het “bel me niet register” checken, mensen moeten expliciet toestemming hebben gegeven),  is het interessant om dit van de kant van de kandidaat en de headhunter te belichten. Ik begeef me op glad ijs, maar daar is het ook wel het jaargetijde voor niet waar.

Allereerst vanuit de kandidaat gezien. Zelfs als ik mijn CV op Monster heb staan of zelfs als ik aangegeven heb op Linkedin open te staan voor “career opportunties” vind ik het niet fijn, zeker als ik in een volle kantoortuin zonder schotjes zit, om op mijn werk gebeld te worden door een headhunter. Dat kan tot behoorlijk “embarrassing” situaties leiden (stotteren, rood hoofd). Ik zou dan ook het liefst per mail of mobiel c.q. thuis willen worden gebeld of gemaild, bij voorkeur buiten werktijd.  Maar hoe doe je dat zonder de mooie kansen mis te lopen op de arbeidsmarkt?

1. Geef privé contactgegevens, maar geef er wel expliciete instructies bij. “Bel me alleen mobiel na 17.00 uur en voor 20.30 uur. Overdag alleen contact per SMS of privé e-mail. Benader me in geen geval telefonisch onder kantoortijd op een werknummer of mijn werk e-mail.” Headhunters/recruiters die dat niet respecteren, kun je beter negeren. Wat ook goed werkt is een speciaal sollicitatiemailadres aanmaken op gmail of hotmail of bij je eigen provider. Dat houd het sollicitatie mailverkeer separaat en je “echte” privé mailadres ook privé. Scheelt ook in spam.

2. Ben op Linkedin ook duidelijk. Ben je echt niet in voor een andere baan, zet dan “career opportunities” in je contact settings uit. Steeds meer recruiters checken en respecteren dat, mede gezien eerder genoemde wetgeving. Ben je wel open voor suggesties, zet dan een heldere boodschap in je toelichting bij de contact settings, analoog aan het onder 1. genoemde, maar wellicht wat minder expliciet, want je baas leest mee 😉

2. Ben erg expliciet in je wensen in je profiel of CV. Zeg welke functies en sectoren je aanspreken en welke niet. Hoeveel uur je wilt werken, wat je maximale reisafstand is, of je verhuisbereid bent, wat je specifieke salaris en arbeidsvoorwaarden wensen zijn. Maar zeg ook wat je zeker niet wilt. Zo zetten veel IT-ers in hun CV dat ze niet voor een detacheerder willen werken. Het zal niet alle cowboys afscrhikken, maar het helpt zeker. Ook als je niet door bureaus, maar alleen door werkgevers gebeld wilt worden, zet dat in je profiel of CV (au, dit doet zeer als headhunter om op te schrijven, maar ik moet onafhankelijk schrijven als blogger ;-))

Als headhunter heb je een heel ander probleem. Hoe krijg je die goede kandidaat aan de lijn voordat je concullega of de kandidaat zelf al wat anders heeft gevonden. Hoe word je top of mind? En wat te doen als je geen contactgegevens hebt, of die niet kunt vinden. Soms is dan bellen op het werk de enige mogelijkheid die over blijft.

Wat ik zelf in een dergelijke “last resort” situatie doe,  is bellen buiten de reguliere werktijden (8.00-9.00, 12.00-13.30 en na 17.00). De kans dat de persoon dan rustig kan praten, omdat er weinig collega’s zijn, is het grootst. Krijg je iemand anders aan de lijn, zorg dan dat je met een plausibel verhaal komt, wat de kandidaat niet in verlegenheid brengt (oud-collega, sportclub, etc.). Zodra je de kandidaat aan de telefoon hebt, onthul je je identiteit, kom je razendsnel to-the-point en vraagt of hij/zij kan praten of dat hij liever later op een ander nummer belt of liever eerst een mail wil. Als iemand boos wordt, bied je je excuses aan en beëindig je het gesprek. Spannend hè! Hoe voorkom je dit?

1. Als je een kandidaat via zijn privé e-mail benaderd of via zijn privé telefoon is dit allemaal makkelijk te voorkomen. Dan moet je het er dus voor over hebben om buiten kantooruren te bellen. Heb je dat er niet voor over? Stap dan uit dit vak. Houe er wel rekening mee dat het spitsuur is rond “polistijd” op de thuistelefoon en dat mensen met kinderen (staat vaak in het CV) zitten te eten. Vraag dus of het gelegen komt en zo niet, spreek een andere tijd af of dat je een mail stuurt. Heb je een 06-nummer bel dan tijdens het woonwerkverkeer (8.00-9.00 en 17.00-18.00).

2. Heb je een 06-nummer van de kandidaat? Stuur overdag een SMS met de vraag wanneer je het beste kunt bellen. Werkt erg goed, ik behaal daar uitstekende resultaten mee. SMS heeft sowieso een heel hoge attentiewaarde (hoger dan mail of voice mail) en is erg discreet. Vaak zoeken mensen dan een rustig plekje op en bellen je vrij snel terug. Kandidaten waarderen dit heel erg.

3. Benader iemand via een gezamenlijke bekende (eenvoudig uit te vinden op Linkedin).  Dat duurt wat langer (hou daar dus rekening mee, benader dit soort kandidaten dus als eerste uit je targetlijst)., maar de conversie is shocking goed (tot wel 80% is mijn ervaring).

4. Maar de beste manier om dit soort situaties te voorkomen is de kandidaat heel goed profileren en kijken of je vacature echt heel goed bij hem/haar aansluit, dus niet alleen op zijn CV, maar ook en vooral op zijn ambitie. Is het een logische next step of meer van hetzelfde (wat je klant vaak verwacht). Mensen maken namelijk vaak alleen een overstap als een nieuwe functie echt wat nieuws te bieden heeft. Zoek je een Teamleider, kijk dan naar een senior professional, die al wat projecten heeft geleid. Zoek je een informatie-analist, kijk dan naar een developer met veel ontwerpervaring, die dicht bij de business werkt. Ook is het vaak weinig zinvol, zeker als mensen getrouwd zijn en kidneren hebben, om iemand te benaderen voor een baan aan de andere kant van het land.

Kortom, als je een aantrekkelijk aanbod hebt, wordt er echt wel gereageerd en hoef je je niet zo in bochten te wringen.

Wederom erg benieuwd naar jullie meningen en ervaringen!

Geef een reactie

11 Comments
  • Bas Westland
    says:

    @jeroen Dank je voor het compliment. In het kader van kijken naar je Linkedin profiel en een leuke tip. Als ik een kandidaat heb getarget ga ik een week lang elke dag op zijn profiel kijken (dat ziet hij dan, want dat heb ik open staan) en dan gaat hij op een gegeven moment vanzelf bij mij kijken. Tsja en dan bericht ik hem met de mededeling dat ik zag dat hij interesse had getoond in mijn profiel ;-). Niet doorvertellen, hè!

  • Jeroen
    says:

    @Bas mooie post. Goed ook om te zien dat jouw stellingnames resulteren in een(opbouwende) dialoog die de inhoud aanvult!

    @Roos helemaal eens met jouw stelling dat ‘personalisering’ van je bericht een must is. Wanneer je boodschap relevantie voor de ontvanger biedt zal de conversie verbeteren. Wanneer de initiele benadering via (in)mail plaatsvindt heb ik de (goede?) gewoonte om ook persoonlijke informatie over mijzelf (al is het slechts een link naar je profiel op LinkedIn) in de boodschap te verwerken. Daarmee verlaag je de drempel om een reply te geven. In de statistieken op LinkedIn zie je ook dat de kandidaten die je hebt benaderd daadwerkelijk je profiel hebben bekeken 🙂

  • Remco
    says:

    @Bas,

    Wederom complimenten.

    Als alle recruitmentbureau’s zich hier nou aan gaan houden dan maken we nog kans om onze naam weer een beetje te zuiveren.

  • Bas Westland
    says:

    @Arno Helemaal met je eens. Ik bel alijd eerst met de connectie om te checken of er geen conflict of interest speelt en of ze de persoon echt kennen. Vaak helpt dat om de boodschap nog verder te personalideren of een onnodige benaderpoging te voorkomen.

  • Arno
    says:

    Mooie post Bas, wat steeds meer speelt bij intro via gezamelijke bekende is dat er meerdere connecties kunnen zijn tussn jou en de kandidaat. Voordehandliggend wellicht, maar niet iedere connectie is even hecht. Mn de superconnectors kunnen vaak niet echt wat toevoegen als ze een intro geven. Ze zullen het wel doen, daarvoor zijn ze superconnector, maar de kandidaat voelt een dergelijke uitnodiging niet echt als ‘persoonlijk’. Zoeken naar de warmste connectie zorgt voor hogere ‘conversie’.

  • Bas Westland
    says:

    @Rob Goed punt. Recent ben ik bij een klant weer afgetroefd door een “snel” bureau wat het CV van de kandidaat al had neergelegd voordat hij expliciete toestemming had gegeven. Ik wilde in ieder geval de kandidaat uitgebreid telefonisch hebben gesproken voordat ik zijn CV neerleg. Gelukkig werkte ik daar op verrichtingen-basis, dus maakte het in dit geval niet zo veel uit, maar dat is natuurlijk lang niet altijd zo.

  • Rob van Elburg
    says:

    Goede blog Bas. Hier zit zelfs wel een 3e kant van het verhaal aan, de rol van de Corporate recruiter, ofwel In House recruiter, zoals de engelsen zeggen.

    Geen vak zo opportunistisch als recruitment en geen beroep waar de waan van de dag zo regeert als bij ons. Als jij kwalitatieve dienstverlening hoog in het vaandel hebt dan is niets zo vervelend om op snelheid afgetroefd te worden door bureaus die sec voor plaatsen gaan en maling hebben aan allerlei etiquettes, juist vanwege de heersende moment opname gedachte.

    De recruiter van nu zou zich dus bewust kunnen maken van het verhaal achter de plaatsing en hier kwalitatief op kunnen sturen voor de volgende keer.

  • Bas Westland
    says:

    @Roos Je hebt helemaal gelijk, personaliseren is een must. Zoals ik vandaag ook in mijn blog op Sprout schrijf: Niet personaliseren in de huidige tijd kan maar twee dingen betekenen: óf je bent lui óf je vindt de ander niet interessant genoeg.

  • Roos
    says:

    Goeie blog Bas, tips waar Recruiters en kandidaten wat aan hebben. Bij punt 3 wil ik nog toevoegen, Google (natuurlijk) de kandidaat (of wieowie.nl) opdat je het kan hebben over iemand zijn publicaties etc, zodat het ijs kan breken.