Spelen met CBS cijfers is een buitengewoon prettig tijdverdrijf, vooral als het inzichten oplevert. En vandaag zijn dat de bestedingingen van consumenten. Die nogal angstaanjagende curves vertonen. Wat zijn weerslag op economie, en dus op de arbeidsmarkt, niet zal missen:
Voortschrijdende jaargemiddelden consumentenbestedingen, 2006 – 2009
Dat ziet er dus allemaal niet zo prettig uit… Vooral niet voor de leveranciers van goederen. Want die zitten in een zeldzaam negatieve situatie. Waarbij vooral leveranciers van duurzame goederen de pijn moeten voelen. Zoals bij de gemiddelde woonboulevard ook direct zichtbaar is…
En dat ondanks een langzaam opkrabbelend vertrouwen bij de consument:
CBS: Consumentenvertrouwen + voortschrijdende jaargemiddelden, 2006 – 2009
Deze wisdom of crowds grafiek komt duidelijk niet overeen met de werkelijke consumentenbestedingen. Want daar is nog geen omkering van het sentiment waar te nemen. Sterker nog, alle lijntjes wijzen triest naar beneden. En als de consument niet consumeert kan de economie niet groeien.
Alle cijferaars die naar ingewikkelde indexen turen en daar nog ingewikkelder ‘conclusies’ uit trekken, lijken dat te vergeten. De consument moet zijn portemonnee trekken wil de economie uit het slop komen. Ongeacht of we nu een laat- of vroegcyclische economie hebben. Niet kopen is niet groeien. En niet groeien betekent nog altijd een barre winter voor de arbeidsmarkt. En dat terwijl buiten eindelijke de lente los begint te barsten. Damn!
Marty Bolluyt
says:Hm, denk je het volgende eens in: de consument eens als een vaste werknemer beschouwen, behandelen en zodanig betalen rekening houdend met alle sociale rechten. Iedere volwassen consument een vast minimuminkomen (bv. € 1500 per maand), ongeacht zijn (on)betaalde & onbelaste nevenactiviteiten (kinderen de helft). Hetzelfde werk, hetzelfde inkomen zonder bureaucratische rompslomp of ‘verplichtingen’, gewoon als mensenrecht, simpelweg omdat je bestaat. Hoeveel werk kunnen we vervolgens creëren en BTW opbrengst genereren, met alle consumentenuitgaven, wanneer we de binnenlandse vraag naar basisbehoeften doen toenemen? Bij welk BTW tarief wordt dit winstgevend voor de overheid (bv. 45%, 52%, of nog hoger ?). En stel dat we als consumenten winst maken, verhogen we het minimuminkomen van de consument? Of een 13e maand? Of verlagen we juist de BTW of een combinatie van allen? Is werkloosheid en / of flexwerk dan nog een probleem wanneer het in een ander daglicht staat? Behoeften vervullen, keuzes maken, is wat we allemaal dagelijks doen. Een betaling voor al onze moeite is dan niet teveel gevraagd, toch? Gewoon voor dagelijks onderhoud? De consument is een hardwerkende mens met vele interesses, verlangens en de behoefte deze te vervullen.
Ivo
says:@ Hans: succes met je psychische en sociale problemen en let op je bloeddruk!
Marc Drees
says:@Hans:
Normale reacties vragen om normale opmerkingen, crepeer hoort daar niet bij. Ik haal in het algemeen alleen reacties weg die getuigen van onbeschaamde zelfpromotie, maar als je wilt reageren doe dat dan fatsoenlijk.
Verder kiest de consument vanzelfsprekend zelf. Dat is namelijk de consequentie van de rol. De consument besteedt het geld dat hij/zij heeft. We zijn niet plotsklaps collectief armlastig geworden. Maar we zijn wel veel terughoudender geworden met uitgeven.
K
says:Onzin, iedereen en zeker de gewone man is armlastig geworden.
Hans
says:https://freiberg.blogspot.com/2010/02/solana-eu-labaratory-of-world.html
Hans
says:@Marc Drees
ik begrijp het gegeven dat de consument staakt, maar niet de conclusie dat dat uit vrije keus is.
Hans
says:@Marc Drees
“Maar als de consument staakt, is dat uit vrije keus. En juist dat lijkt op dit moment aan de hand te zijn.”
Waaruit maak je dat op dan?
Aan de groeiende saldi van de banken?
@Mik
ach gut, verdien/incasseer jij meer dan 1 miljoen per jaar?
Crepeer.
Mik
says:@hans
Het beeld dat je neerzet van ondernemers is nogal een stomzinnige generalisering. Je opmerking dat ondernemers de arbeider wil laten creperen is van het niveau teletubbies en je verdeling van de wereld in arbeiders en ondernemers is totaal niet meer van deze tijd. Aan je retoriek te lezen ben je het zicht op de realiteit volledig kwijt.
Marc Drees
says:@Hans:
Er wordt gefluisterd dat er een familieband bestaat. En er loopt gegarandeerd rood bloed door mijn aderen. Wat niet wil zeggen dat ik klakkeloos het gedachtengoed van een illustere voorganger over neem.
Er is een significant verschil tussen arbeider en consument. De arbeider werkt en wordt daarvoor betaald. De consument consumeert. Of niet. Hoewel deze twee rollen natuurlijk in een groot deel van de gevallen door dezelfde personen worden vervuld is een onderscheid in rollen natuurlijk wel essentieel.
Als de arbeider staakt, verdient hij/zij niets. Daarmee is de rol van consument per direct k0men te vervallen, want als de consument niets heeft om uit te geven is er geen vrije keus mbt. het al dan niet consumeren.
Maar als de consument staakt, is dat uit vrije keus. En juist dat lijkt op dit moment aan de hand te zijn. De consument houdt de hand voorlopig op de knip. Niet uit ethische of politieke overtuiging, maar naar alle waarschijnlijkheid vanuit een fundamentele onzekerheid over de nabije toekomst.
Verder ben ik niet van mening dat ondernemers of rijke lieden de bron van alle kwaad zijn. Overigens vond mijn naamgenoot dat evenmin.
Hans
says:@Ivo
dat laatste was een retorische vraag…
Hans
says:@Ivo
ik probeer de dingen voor mezelf o.a. zo goed mogelijk te regelen door zo veel mensen als mogelijk duidelijk te maken hoe ze uitgeknepen worden door een stelletje pathologische leugenaars en psychopathische controlfreaks, zodat dat nog tijdens mijn leven drastisch veranderd wordt.
Do you mind?
Hans
says:Als alle Nederlandse multi-miljonairs af zouden zien van de inkomsten die ze vorig jaar boven 1 miljoen gemaakt hebben, zouden we de hele staatsschuld af kunnen lossen.
1 jaar
@Marc Drees (familie van?)
Mee eens of toch?
Ivo
says:OK Hans, zal ik doen. Welkom in de oneerlijke wereld waar de rijke mensen meer te vertellen hebben dan degene die minder verdienen. Is dat eerlijk? Nee. Is dat ethisch verantwoord? Niet echt. Is het de realiteit? Ja. Gaat dat ooit veranderen? Betwijfel het…
In plaats van Calimero-gedrag kun je ook proberen het zelf zo goed mogelijk voor jezelf te regelen.
Hans
says:@ivo
desnoods op het artikel, dat mag gewoon ook hoor.
Hans
says:@ivo
ad homem, meteen al?
Doe eens een poging wagen inhoudelijk te reaguren?
Hans
says:Ondernemers denken het armoedeprobleem altijd op te lossen door de armen zo snel mogelijk te laten creperen, uit te roeien, “Moeten ze maar gaan werken”.
Hoe lager je het geld in de economie pompt, hoe meer mensen daar baat bij hebben, in tegenstelling tot de toch altijd veel te rijke top.
Als het goed gaat profiteert die laatste groep het meest, volslagen buitenproportioneel (“ondernemingsrisico” heet het dan), terwijl ze vooral bij de grotere bedrijven geen enkele risico lopen. Ja, hooguit dat ze van het ene commissariaat naar het andere moeten verkassen.
Als het “wat minder” gaat, moet “hun” personeel daar voor opdraaien, keer op keer, jaar na jaar, decennium na decennium, eeuw na eeuw intussen ook.
Men begint het spelletje door te krijgen, jij wellicht binnenkort ook.
Ivo
says:@ Hans: beetje gefrustreerd na de slechte onderhandeling die je hebt gevoerd met je werkgever….?
Hans
says:Nee, de hele economie staat stil als de arbeider dat wil.
Dat tussenstukje willen de ondernemers altijd graag vergeten in deze, maar als je je personeel chronisch onderbetaalt en zelfs belazert, kunnen ze, DAARNA als consument, niks kopen.