Steek maar in je ster

Wat is de reden om een artikel te schrijven ? Vooral dat mensen het lezen. Ik vind het dan ook leuk om te zien dat mijn artikel “ik haat recruiters” nu boven aan het lijstje staat bij meest gelezen artikelen. Uiteraard vraag ik mij af of het komt door de inhoud en de boodschap, of de fascinatie van sommige lezers op het gebied van anus bleken. Vooral fijn dat de heer Piet Sanders een kort Wikipedia moment met ons heeft gedeeld en haarfijn een uitleg heeft gegeven ten aanzien van de variatie, de geuren en kleuren van diverse anussen.

Wat ook in de comments voorbijkwam was een discussie over de nut van een recruiter. Een onderwerp dat al heel lang speelt. Het is een discussie die volgens mij al zo oud is als de weg naar Rome. Dus laten we daar dan ook eens naar kijken, de herkomst van de recruiter. De eerste professional op dit gebied was de ronselaar. Een ronselaar was iemand die de kades afstruinde om matrozen te werven of jonge boerenzonen ronselde om soldaat te worden. Een ronselaar voerde in de regel een potentieel matroos eerst dronken en liet ze vervolgens bijtekenen, tegenwoordig heet dat gewoon een netwerkborrel.

Als je het woord ronselaar opzoekt op het internet kom je een aantal definities tegen. Ik kwam o.a. de volgende definitie tegen : Iemand, die soldaten voor den vijand aanwerft en de onzen tot desertie tracht te verleiden. Dat doet een recruiter ook, je vervangt alleen het woord soldaat met professional en het woord vijand met concurrentie.

Ik vond nog een andere definitie, te weten: Zieleverkoper. Alsof recruiters allemaal een 666 getatoeëerd hebben op hun voorhoofd en dagelijks in de naam van Lucifer mensen hun ziel laten verkopen. Als je dan verder in de zoek resultaten kijkt onder het woord ronselaar komen termen als de heilige Jihad, Loverboy en de Colombiaanse FARC over je beeldscherm rollen. Mijn vader, die liever had gehad dat ik ingenieur was geworden, noemt het recruitmentvak nog steeds pooierpraktijken.

Dit zijn allemaal hele negatieve en zure perspectieven op het recruitment vak. Eigenlijk wel passend voor een website waar de zure azijnzeikers in de meerderheid zijn. Waar de gemiddelde reactie op een artikel bol staat van sarcasme, kritiek en gezemel. Als vakgebied zijn wij mijn inziens de ronseldagen al lang ontstegen ( behalve bij sommige engelse bureaus ).

Wat heel veel mensen vergeten is dat recruitment wel degelijk een heel mooi vak is, met ook een maatschappelijke waarde. Immers je helpt mensen hun volledig potentieel te bereiken. Een recruiter helpt mensen zonder een baan een nieuwe betrekking te vinden. Je helpt organisaties, die er niet altijd zelf toe in staat zijn om een passende nieuwe medewerker te vinden. Er zijn genoeg mensen die hulp kunnen gebruiken in het zoeken van een baan, een recruiter kan ze daarbij helpen. Een goede recruiter kan een kandidaat meerdere opties bieden en zorg dragen dat ze wat te kiezen hebben. Een goede recruiter helpt mensen ook met zichzelf op de juiste manier presenteren op de arbeidsmarkt. Al is het maar, om een kandidaat te adviseren dat een CV van 13 kantjes niet altijd handig is. Ik heb zelf ook genoeg opdrachtgevers die inzien dat met mijn hulp zij sneller en vaak betere kandidaten kunnen krijgen, dan als zij het zelf doen.

Als je een hekel hebt aan recruiters en je vindt ons allemaal tuig, doe dan geen zaken met recruiters. Vind je, als klant, dat jouw recruiter te duur is, leer dan eens onderhandelen. Wees alleen niet verbaasd als een de recruiter nee zegt als jij 5% no cure no pay voorstelt. Vind je als kandidaat dat het bureau waar jij je hebt ingeschreven niet genoeg voor je doet, zoek een ander bureau. Immers als je een auto koopt ga je toch ook eerst verschillende modellen bekijken. Heb je dan nog steeds een hekel aan recruiters, steek dat CV of die vacature dan maar in je gebleekte ster en doe het dan zelf.

Ik heb in maart vier mensen aan een nieuwe baan geholpen, die daar allemaal heel blij mee zijn. Laat ons dan vooral werken voor mensen die ons wel waarderen.

Martijn

Laat een antwoord achter aan Simon Hartevelt Reactie annuleren

21 Comments
  • Pietje Puk
    says:

    Als een onafhankelijke recruiter serieus zou geloven in zijn waarde zouden alle vacatures die bij die recruiter beschikbaar zijn ook beschikbaar bij het bedrijf moeten zijn. De werkzoekende heeft dan ook een keuze, of gebruikmaken van de eventuele “toevoeging” of zijn eigen boontjes doppen en uiteraard deze boontjes ook eerst vinden. In veel gevallen zie je dat vacatures gewoonweg worden afgeschermd door de recruiter. Erg jammer en in mijn ogen een zeer verkeerde zaak. Tevens leert de ervaring dat recruiters veelal kiezen voor de makkelijke weg. De kandidaat met het mooiste CV wordt als eerste gepresenteerd. De brief wordt in veel gevallen niet eens gelezen. Hoe sneller de kandidaat geplaatst hoe sneller gecashed. En natuurlijk doodleuk CV’s, brieven en gegevens opslaan. Ook al is het hardstikke illegaal. Nog nooit heb ook maar een seconde het idee gehad dat ik bij een baan in aanmerking kwam omdat de recruiter zo goed voor mij zijn best had gedaan. Meestal paste het dekseltje toch al wel of moest ik de recruiter echt dwingen om mijn motivatie nou eens bij de opdrachtgever voor te leggen. Verder vind ik het vervelend dat nogal wat recruiters alles snel snel snel willen doen en veelal via de telefoon te werk gaan. Af en toe een telefoontje moet kunnen, maar uren geleuter wat ook in de brief is te lezen zit ik niet op te wachten, ik heb wel belangrijkere dingen aan mijn hoofd (bijvoorbeekld 5 andere sollicitaties en een huidige baan). Tot nog toe ook nog nooit een sollicitatiegesprek gehad waarbij het bedrijf in kwestie tevreden was over de recruiter. De meesten geven aan liever er niet mee te werken, maar dat het gewoon wel makkelijk omdat men geen zin heeft 50 brieven door te spitten (helaas doen veel recruiters dat in veel gevallen ook niet). 

    Overigens ben ik inmiddels ook al een paar zeer prettig werkende recruiters tegengekomen die echt voor mij bezig zijn (of tenminste mij dat gevoel geven) en niet de hele tijd lopen te pushen om snel te cashen, het is niet al kommer en kwel gelukkig.

  • Simon Hartevelt
    says:

    @Dennis
    Jij maakt enkele van mijn statements meer dan waar. Dat gezucht, en het “ook jij begrijp niet….” erna, betekent dat niet dat je denkt dat je als enige de wijsheid in pacht hebt? Heb je wel gelezen? De argumenten die je geeft (1 tot en met 3) onderschrijven alleen maar wat ik al eerder schreef. Plat winstbejag is niet de drive om omzet te maken, maar het gemis aan een strategie. Winstbejag keur ik niet af. Plat winstbejag is iets anders.

  • Dennis van YOEP
    says:

    @simon zucht! Ook jij begrijpt niet dat de markt bepaalt wat nuttig is en wat niet. Recruiters zijn er dus ze zijn nuttig zo simpel is het echt. En professionals hebben ook mooie facades bijvoorbeeld hoe goed ze nu eigenlijk echt zijn. Wat ook opvalt op de vraag waarom zoek je een nieuwe job : 1. “me werkgever komt zijn beloften niet na” , en dat kan ik als recruiter natuurlijk heel simpel verifieren :S2. “ik kan me niet verder ontwikkelen”, wie zegt me dat je niet al uit ontwikkeld bent en je al het maximale uit je carriere hebt gehaald. Deal with it!;3. “wil meer verdienen”, maar meneer de professional u krijgt al te veel bij uw huidige werkgeverJe moet niet net doen of de professional de markt bepaalt dat doen ze samen met betalende klanten. Enne plat winstbejag…is het bij jouw in het bedrijf een sociale werkplaats dan ? 

  • Simon Hartevelt
    says:

    @Martijn
    Volgens mij zit het probleem erin dat we hier over “de recruiter” schrijven. Alsof ze allemaal hetzelfde zijn. Nou, als ik over “de glazenwasser” spreek, dan zijn er die schone en vuile ruiten achterlaten, die er sterretjes in maken en die ze heel laten. Zo ook voor “de timmerman”, “de tuimnan” of “de grafdelver” (zij die diep graven en zij die minder diep graven).
    Enfin, een recruiter die weet wat ie is, daar is geen probleem mee. Natuurlijk is het nog steeds een ronselaar. Dat van “mensen helpen ontwikkelen” dat is een mooie facade, maar het slaat natuurlijk nergens op. Dan zou hij een bordje in de tuin moeten hebben met “onafhankelijk carriereadvies”. Ik ga naar een recruiter omdat ie een baan heeft die ik wil. Of omdat ik denk dat hij die kan vinden. Niet omdat ik graag van andere mensen wil horen wat ik met mijn leven wil doen. Waar denkt die recruiter eigenlijk dat ie zich mee bemoeit? Een professional is namelijk doorgaans een redelijk ontwikkeld mens. En dat soort mensen hoef je niet te vertellen wat ze moeten doen, of waarheen hun carriere zich zou moeten ontwikkelen.
    En als het nou nog iemand met verstand van zaken was die mij dat advies wil geven, maar ach….recruiters zijn doorgaans mensen die voor iets heel anders gestudeerd hebben, bij zo’n beetje al hun jobs buiten geknikkerd zijn vanwege een enorm misplaatst gevoel alles beter te weten en meestal vooral omdat het mensen zijn die zich helemaal niet zo gemakkelijk ontwikkelen als de mensen die ze proberen te bemiddelen. Die overlopen van rancune, plat winstbejag en kort-door-de-bocht gedrag.
    Als je een beeld schetst van een ideale recruiter, dan mag je best een mensenvriend neerzetten. Maar mijn inschatting zover is dat het aantal recruiters met enige vorm van visie, een maatschappelijk bewustzijn en empathisch vermogen zich niet boven de 2% van de betreffende beroepsgroep begeeft.
    Het geeft overigens niet. Als iemand het maar zelf doorheeft. Een slechte timmerman kan ook nuttig zijn, als je niet zoveel geld hebt en hij zelf weet dat ie slecht is.
    Wie een blinkende ster wil (zijn), moet op de blaren zitten 🙂

  • Dennis van YOEP
    says:

    @Pim vorige stuk hoort er ook bij Pim. Niet te snel concluderen. Ben blij dat je inziet dat een blog een mening is en niet een reeks feiten. Als Martijn zo vaak gelezen wordt dan zegt hij iets wat mensen willen lezen…ik heb altijd geleerd dat de markt bepaalt of ben jij iemand die als je advies geeft en je hebt ongelijk de schuld geeft aan anderen of “de markt ziet het verkeerd” ?

    @marcdrees hij is nog niet op TV hoor ok niet direct in elk geval..Tom Sellus wel overigens

  • Dino Peereboom
    says:

    Pim spreekt voor zichzelf.
    Zelf vind ik het wel fijn om dit soort blogs te lezen. Er is te weinig humor tegenwoordig.
    Daarnaast is de boodschap duidelijk. De recruiter is niet aan het uitsterven, maar er vindt een schifting plaats. De eerst zo “succesvolle recruiter” is nu in een keer niet meer succesvol. Er zijn minder vacatures, de eisen zijn hoger en dat vergt creativiteit, lef en vastberadenheid. Dit is niet voor iedereen weggelegd, ook al vinden de meeste recruiters dat ze het wel bezitten.
    Laat ik het anders zeggen, er moet nu ‘echt gewerkt worden en dat is aanpassen voor de gatenvullers/cv schuivers. Degene die mee (kunnen/willen) veranderen gaan het redden, de rest “sterft uit”. Ik vindt sowieso dat men zichzelf te snel een recruiter noemt, selecteur is in veel gevallen een betere functiebenaming.
    4 kandidaten/bedrijven in een maand, helpen om bij elkaar te komen lijkt mij een prima argument dat het uitsterven in zijn geval niet opgaat.

  • Marc Drees
    says:

    @Pim:
    Een druk bezocht en toonaangevend blog. Waarvoor dank!
    Maar RecruitmentMatters is een weblog. Over (online) recruitment; in de breedste zin van het woord. En een weblog dat zich niet beperkt tot het zijn van een echoput voor persberichten of het schrijven van informercials. Maar vooral probeert inhoudelijk te informeren en kritisch te signaleren.
     
    Tegelijkertijd is een weblog als RecruitmentMatters de som van de bloggers. Waar Martijn er een van is. En voor de goede orde, ik heb aan Martijn gevraagd of hij voor RecruitmentMatters wilde bloggen. Ik had daarvoor drie redenen: Martijn is een recruiter, Martijn heeft uitstekende ideeen en Martijn heeft een pen. Met andere woorden, hij weet waar hij over schrijft en doet dat op een zeer humoristische manier waarbij hij aanzet tot nadenken. Waarbij hij graag de nodige grofheden door zijn verhalen sprenkelt. Ik vind het prima, en Martijn heeft mij vooraf zelfs gewaarschuwd. Ik moet in ieder geval enorm lachen om zijn postings en er zit waarde in. Een prachtige combinatie.
     
    Natuurlijk zijn er voldoende mensen die mijn mening niet delen. Dat is prima. Er zit een knop op de TV, dus als je de verhalen van Martijn niet wilt lezen moet je dat gewoon niet doen. Voor mij halen de postings van Martijn de waarde van RecruitmentMatters niet naar beneden; integendeel. Het verrijkt RecruitmentMatters.

  • Pim
    says:

    @ Dennis
    Natuurlijk mag je je als recruitment bureau verdedigen tegen alle azijnpissers. Maar doe dat dan met inhoudelijke argumenten en niet met verhalen dat je 4 mensen aan een baan hebt geholpen die daar allemaal blij mee zijn. Lever inhoudelijke argumenten waarom een recruitment bureau geen uitstervend ras is en waarom ze waarde toevoegen.

  • Dennis van YOEP
    says:

    @Pim

    Nou ik vind het wel een pakkend stukje. Er wordt genoeg slechts gezegd en geschreven over recruitment door externe bureaus(overigens vooral).

    Te duur, te veel bla bla en te weinig resultaat. Vind best dat er iemand op mag staan om wat er wel goed gebeurt te verdedigen. En Pim, Blogs zijn altijd persoonlijk daar zijn het blogs voor of ben jij iemand die alles in procedures en regels wil vastleggen en waarbij alles serieus en objectief moet zijn.

    Zelfs de wereld is rond omdat het subjectief wordt waargenomen.

  • Pim
    says:

    triest dit. Voegt helemaal niets toe voor een bezoeker van recruitmatters.nl. Drees, je moet dit soort postings gescchreven vanuit persoonlijke frustaties er meteen uit halen. Het wordt veel te persoonlijk op die manier en zo’n posting voegt inhoudelijk niets toe aan het recruitment vak. Het is geschreven door iemand die zijn gram wil halen via een persoonlijke posting. Dat kan hij lekker in zijn persoonlijke blog doen maar niet in een drukbezocht en toch toonaangevend blog als recruitmentmatters.

  • Marc Drees
    says:

    @Grote Meester:
    Goed om te zien dat je in het Engels geen spelfouten maakt. En dat we elkaar eindelijk begrijpen (op dit punt). Verder zal ik mijn keel smeren (de vijf zit tenslotte alweer bijna in de klok ) zodat het voortaan plezanter overkomt.
     
    Zo, dan ga ik nu eens lekker een boom knuffelen.

  • Martijn Smit
    says:

    @Dreesje Keesje Beesje

    Lieve Vleespet,

    Nu weet ik dat door het gebrek aan haar dat de zon wellicht nadelige gevolgen kan hebben op uw miniscule brein. Dat jouw hersenmassa eruit ziet als een opgeschrompelde rozijn. Ik heb nog overwogen om mijn reactie in hoofdletters te schrijven en een doven tolk in te huren om het voor jou begrijpbaar te maken.

    In het engels hebben ze een gezegde “You are preaching to the choir”  Nu snap ik dat Engels voor jou wellicht een lastige taal is dus in kort een vertaling ” Je preekt tegen het koor” In andere woorden jij hoeft mij niet te overtuigen.

    Bemiddeling vanuit de kandidaat ben ik al jaren voorstander voor, immers de kandidaat zorgt voor het succes en niet zo zeer de werkgever. Het is een manier van denken en handelen die veel recruiters lastig vinden.

    Dus doe een knoop in je zakdoek en onthou nu eens dat wij best wel dezelfde ideeen hebben over het vak, alleen bij jou komt het altijd zo rottig je strot uit.

  • Marc Drees
    says:

    @Martijn:
    En dan zeggen dat ik traag van begrip ben. Och, arme. Hoe houden kandidaten het bij je uit?
     
    Ik ga het nog een keer proberen. Met het volgende advies van mij aan jou: Gewoon rustig en langzaam lezen, dan herlezen (minimaal 3 keer) vervolgens nadenken en pas daarna reageren. Eerst op papier (3 keer overlezen, vervolgens alle taal- en stijlfouten corrigeren) en daarna plaatsen.
     
    Daar gaat ‘ie:
    Professionele sporters hebben managers. Die allerlei contractuele zaken met werkgever, sponsoren en andere belanghebbenden regelen. En soms nog veel meer. Zou het mogelijk zijn dat de rol van een dergelijke manager ook in andere bedrijfstakken infiltreert, waarbij de onafhankelijke recruiter een redelijk logische pasvorm heeft? Waarbij de rol van de recruiter natuurlijk fundamenteel wijzigt; namelijk van zoeker voor werkgevers naar zoeker voor werkzoekers. Waarbij de recruiter op een retainer basis werkt, voor meerdere werkzoekers. Ook als die op dat moment niet zoeken. Want de recruiter is altijd bezig om de marktwaarde van zijn ‘stal’ te verhogen.
     
    Ik begrijp dat het mogelijk teveel is om te bevatten; ook al heb je een heel groot hoofd.  Maar neem even de tijd om het te herkauwen en te overdenken (krijg ineens een beeld van een zwart schaap met een enorm grote zwarte kop en gebleekte ster door).

  • Martijn Smit
    says:

    @Dreesje Beesje

    Je weet ik heb een hekel aan Boomknuffelaars, maar een goede recruiter vraagt niet alleen wat een kandidaat heeft gedaan, maar ook war hij of zij graag zou willen. Waar ligt de ambitie en in de zoektocht naar een nieuwe functie voor een kandidaat hou je daar rekening mee. Je kijkt dus daarom ook naar de mogelijkheden, is niet uit tal van onderzoeken gebeleken dat mensen graag zich willen kunnen ontwikkelen en dat de doekoe van een baan van secundair belang is.

    Als je dus succesvol wil zijn moet je dus ook je kandidaat de mogelijkheid geven om zich te ontwikkelen binnen een functie. Een kandidaat is dan ook eerder geneigd om een baan te accepteren. Met als gevolg dat je als recruiter succesvol kan zijn.

    Daarnaast in Nederland gelooft niemand in een horizontale overstap, dus een stap naar voren of naar boven is voor meeste mensen de reden om van baan te veranderen. Ergo loopbaan oontwikkeling…..Wellicht kan ik je wel eens workshopje Recruitmkent Basics geven. Anders ken ik nog wel een leuk boekje voor je “Recruitment voor Dummies” zitten veel plaatjes in dan snap jij het wellicht ook…O nee boeken doe jij niet want dat is Print en dat is dood….

    Ik voel me net Willem Wever als ik jou dingen moet uitleggen…..

  • Dennis van YOEP
    says:

    en ik vind dat een positief woord het regelen van het onregelbare is een kunst waar veel mensen jaloers op zijn en waar mensen jaloers op zijn daar gaan ze op afgeven.

    Dus hoe meer ze op je afgeven hoe meer je moet doorzetten en blijven doen wat je aan het doen bent. De enige die er toe doen zijn degenen die met volle tevredenheid de factuur betalen en degenen die zijn ingezet op een mooie baan!  Die ze zonder ons niet hadden gehad.

    De rest zijn stuurlui zonder schip die er op de wal ook weinig van bakken.

  • Marc Drees
    says:

    @Martijn:
    Potverdrie, print is dood! En vacaturesites zijn ook dood! En recruiters zijn… tja, wat zijn recruiters eigenlijk?  Met vervolgens een serieuze ondertoon; met die twee.nul insteek zal de rol van een recruiter naar de kandidaat wel degelijk veranderen. In die zin was mijn opmerking over de ontplooiing van de kandidaat weliswaar cynisch, maar daarmee niet minder waarschijnlijk. De recruiters als personal coach (hoor ik u daar zachtjes beginnen te braken?). Geen treehugger, maar iemand die een aantal mensen onder zijn/haar hoede heeft op het gebied van carriere-ontwikkeling.
     
    Ben benieuwd naar jouw genuanceerde mening in deze. Dus doe je best.

  • Martijn Smit
    says:

    @Dreesje

    In jouw geval kan ik het heel goed begrijpen. Jij als emo blogger en teer zieltje, snap ik dat dit jou aangrijpt. Zoals ik al heel vaak heb proberen uit te leggen, ben jij niet te bemiddelen. Immers wie wil een collega die de hele dag huilend in een hoekje zit met een bibberend pruil lipje. Een medewerker die vervolgens zeikt over dat de koffie niet lekker is, het werk niet innovatief is en zodra hij iets moet lezen de hele tijd loopt te blerren print is dood, print is dood, print is dood.

    Ik geloof niet in het uitsterven van het recruitment vak. Ik ben geen Ewout BOL.comhuis. Ik heb ook nog nooit een prijsje gewonnen of ergens voor genomineerd. Wellicht win ik ooit de prijs voor de meest vuil gebekte recruiter, maar dat is een andere kwestie. Dat het vakgebied aan verandering toe is, is al lang gebleken. Ik kom uit de generatie kaartenbak, fax en telefoon met draaischijf. Loop nu de hele dag  te twee punt nullen, te ATS-en en te Aaifonen, dus dat het vak veranderd weet ik ook wel. Ik kan gewoon niet geloven dat het vak gaat verdwijnen, vooral omdat er genoeg bedrijven zijn die incompetent zijn op recruitment gebied.

    Get to used to it we are here to stay…..

  • Daniël Rijswijk
    says:

    Ach, met enig cynisme vertel ik mensen wel eens dat ik in de mensenhandel zit als antwoord op de vraag: “En wat doe jij?”
    Om vervolgens die prachtige fronsende wenkbrauwen, een niet-begrijpend glimlachje en vraagtekens in de ogen te kunnen aanschouwen. Tegen de tijd dat je uitlegt wat je doet ben je alle vooroordelen al voor. Ohja, het werkt niet altijd.

  • Marc Drees
    says:

    @Martijn:
    Had ik net begrepen dat die schurkachtige recruiters binnenkort massaal gaan uitsterven (godlof) kom jij met een tranentrekker over de tere, goedwillende recruiter die al die mooie mensen helpt zichzelf maximaal te ontplooien.
     
    Maar hoewel een niet te stelpen tranenstroom over mijn wangen biggelt zit ik natuurlijk wel met de fundamentele levensvraag: WTF?