Na de zomervakantie van 2009 begonnen de uitzenders in de VS een stijgende lijn te zien in het volume aan uitzenduren. En dat volume laat ook na de Kerstdip een gezonde ontwikkeling zien.

Met andere woorden: de uitzendbranche zit sinds medio 2009 duidelijk in de lift; ruim negen maanden. Normaal gesproken is de uitzendbranche de kanarie in de mijn; een early warning indicator van de economie. Maar dit keer lijkt dat niet het geval, want de werkloosheid is nog altijd zeer hoog. Wat is hier aan de hand?

Want laten we eens twee dingen met elkaar vergelijken:

1. De uitzendindex van de American Staffing Association (ASA)
2. Het werkloosheidscijfer van het Bureau of Labor Statistics (BLS)

De uitzendindex

Sinds medio 2006 rapporteert de ASA wekelijks de uitzendindex. Voor de periode van 1 januari tot en met heden (week 18) is dit het resultaat:

ASA: uitzendindex, week 1 2009 – week 18 2010

Als ik deze grafiek zie wordt ik helemaal vrolijk. Hoewel de index nog  altijd ver onder het maximum van 110 staat (oktober – november 2007) is de index de afgelopen week gestegen tot 88. Een behoorlijk verschil met eind juni van 2009 toen de index op een dieptepunt was beland van 70.

Met andere woorden, de uitzendbranche in de VS is al geruime tijd aan het herstellen. En als de stijgende lijn sinds de Kerstdip enige indicatie is dan gaat het ook de komende tijd alleen nog maar beter worden.

Het werkloosheidscijfer
Maar al dat fraais van de uitzendbranche zie ik niet terug in de cijfers over de werkloosheid in de VS:

BLS: werkloosheid, januari 2009 – april 2010

Het werkloosheidscijfers is onveranderd hoog gebleven na de zomer van 2009 en blijft dicht tegen de 10% aan liggen. En dat is toch een volledig ander beeld dan de cijfers in de uitzendbranche lijken te vertellen.

Werkgevers zijn dus nog altijd geen vaste medewerkers aan het werven. Blijkbaar durven ze het risico nog niet aan. Want als de uitzendbranche al negen maanden in de lift zit, dan zou normaal gesproken de werkgelegenheid voor vast personeel allang moeten zijn aangetrokken.

De VS liet over april wel een sterk groeiend volume aan nieuwe banen zien (+290.000) maar dat leek meer op een politieke boodschap dan dat de onderliggende economische situatie daadwerkelijk zoveel was verbeterd. Want als je dit cijfer ontleedt komt er een heel ander beeld naar voren:

• 188.000 banen zijn ontstaan als gevolg van een aanname van BLS het Birth/Death model. Dit is een administratieve correctie die geen werkelijjke banen inhoudt.
• 66.000 banen zijn tijdelijk, in verband met de 10-jarige volkstelling van de Amerikaanse regering
• 26.000 zijn uitzendbanen

Dat betekent dat er 10.000 ‘echte’ nieuwe banen zijn ontstaan. Da’s dus heel andere koek dan 290.0000.

Mijn indruk is dat de werkgevers in de VS nog altijd een grote koudwatervrees hebben bij het aannemen van nieuw personeel en daarom vooral hun heil zoeken bij uitzenders. Normaal zou er na een economische dip een veel sneller herstel te zien zijn, maar werkgevers hebben voldoende redenen om wantrouwig te zijn over de snelheid en de omvang van een eventueel herstel. En dat maakt het zeer waarschijnlijk dat werkgevers zich voorlopig proberen te redden met uitzendkrachten.

Hiermee is de discrepantie tussen de cijfers van de ASA en BLS nog niet helemaal verklaard; maar dat kan te maken hebben met een groei van het aantal werkzoekenden in de VS. Waar in de afgelopen maanden sprake was van een discouraged worker syndrome (langdurig werkloze werkzoekenden die het zoeken hebben opgegeven) lijkt daar een verandering in te zijn gekomen. En dat betekent natuurlijk dat er weliswaar mensen in uitzendbanen aan de slag gaan, maar er nog altijd meer mensen op de arbeidsmarkt bijkomen die geen baan kunnen vinden.

Hoewel deze verklaring plausibel klinkt is het daarmee nog geen werkelijkheid. Hoe het ook zij, als uitzender is het in ieder geval een stuk prettiger toeven geworden in de VS in vergelijking met een jaar geleden!