Hoeveel pingpongballen passen er in een boeing 747?

Je kunt tegenwoordig zo veel lezen over recruitment dat je af en toe vergeet dat het elke dag in de praktijk word gebracht. Elke dag worden er honderden zo niet duizenden sollicitatie gesprekken gevoerd. Met of zonder recruiter erbij, formeel of informeel, gebruikmakend van de STAR methodiek of gewoon even lekker babbelen over je cv’tje. Zo kwam er gisteren aan de stamtafel in de locale kroeg ter tafel dat mijn zwager druk aan het solliciteren is. Bijna klaar met zijn master en op zoek naar een baan als Strategy Consultant. Tijdens een van zijn sollicitaties werd hij gedurende het gesprek een aantal maal geconfronteerd met wel heel vreemde vragen. Zo werden hem tijdens het eerste gesprek onder andere de volgende vragen gesteld:

* Hoeveel pingpongballen passen er in een Boeing 747?
* Hoeveel graden verschil zit er op een klok tussen de grote en de kleine wijzer als het kwart over drie is?
* Hoeveel piano’s staan er in Amsterdam?

Hartstikke leuke plaagvragen natuurlijk, maar levert het je waardevol inzicht in je kandidaat op?

Analytisch vermogen
Omdat er, de vraag over de klok uitgezonderd, zonder achtergrondinformatie geen sluitend antwoord op te vraag te geven valt, gaan we er van uit dat de interviewer op zoek was naar de analyse die de kandidaat maakt om tot zijn schatting te komen. Het toont aan enigszins hoe goed hij of zij onder druk omgaat met “on the spot” vraagstukken. Maar drie strikvragen tijdens een eerste interview geven geen sluitend beeld van iemands analytisch vermogen. daarvoor kun je dan beter een goed uitgewerkt assessment afnemen. Daarnaast moet je je afvragen wanneer een medewerker in een dergelijke situatie terechtkomt en wat dan gewenst gedrag is. Wil je echt dat jouw junior consultant bij een klant improviseert op een moeilijk vraagstuk? Of is het misschien toch slimmer om je consultants te leren aan de klant uit te leggen dat er onderzoek nodig is om antwoord te geven op de vraag en dat er spoedig op terug gekomen zal worden?

zenuwen en context
Een sollicitatiegesprek is, zeker voor een starter op de arbeidsmarkt, een hele gebeurtenis. Kandidaten zijn zenuwachtig, geven sociaal wenselijke antwoorden en stellen zich dienstbaar op. Ongeacht wat voor vragen je mensen stelt, geeft een sollicitatie gesprek een gemankeerd beeld van de persoon. Je hebt een goede recruiter nodig om daar door heen te prikken. Dergelijke analyses dragen maar weinig bij aan het beeld van hoe men in een normale situatie reageert op complexe vraagstukken. Het strikvraag element, je voelt namelijk al dat er een addertje onder het gras zit, voegt toe aan de zenuwen bij de kandidaat en zet hem of haar voor de rest van het gesprek op het verkeerde been. Bovendien missen bovenstaande vragen context. Een Strategy consultant moet net zo snel kunnen reageren op strategy vragen als een software ontwikkelaar op software vraagstukken reageert. Dat is belangrijk en dient bevraagd en desnoods getest te worden. In beide gevallen is de kans dat er op stel en sprong pingpongballen moeten worden ingekocht echter vrijwel nihil.

Assessments
Wil je toch een beeld krijgen van het analytisch denkvermogen van je kandidaat? Zet dan liever een assessment in. Er bestaan voldoende online en offline varianten om een compleet gedragsbeeld te scheppen. Je maakt daarmee het face to face gesprek een stuk prettiger voor de kandidaat en hebt een daadwerkelijk selectiemiddel in handen bij de beoordeling van de kandidaat.

Wat zijn eigenlijk de raarste vragen die jullie stellen?

Laat een antwoord achter aan Dick Reactie annuleren

16 Comments
  • NV
    says:

    Vraag is zeer geschikt voor een telefonisch gesprek met een vrouwelijke sollicitant. Grote kans dat ze de pingpongballen vergelijkt met haar tieten. Noemt ze een groot aantal, dan zijn haar tieten des te kleiner. Noemt ze een laag aantal, dan zijn haar tieten des te groter en heeft ze meer kans op een baan. Noem dus altijd een laag aantal.

  • Julian
    says:

    Ik kreeg laatst bij een sollicitatie voor een stage bij een consultant de vragen (heel terloops):
    – Waarom zijn putdeksels rond?
    – Wat zou je doen met een miljoen pingpongballen? (Drie voorbeelden.)
    Ik kon er de humor nog wel van inzien, hoewel ik me goed voor kan stellen dat veel kandidaten door zulke vragen erg van hun stuk zullen worden gebracht (en dat lijkt me toch niet het doel van een sollicitatiegesprek), maar ik vond de vragen toch niet bijster origineel. Waarom niet gewoon naar actuelere onderwerpen vragen?

  • Sven
    says:

    All, de vraag over de pingpong ballen en een boeing gaat als volgt. Niemand weet hier precies het antwoord op. Maar uit onzekerheid noem je een getal. Dan komt vraag twee hoe kom je hier op. De meesten kunnen dit niet beantwoorden. Waar het om gaat is dat je aangeeft hoe je ongeveer op het getal komt. Antwoord is: je weet ongeveer wat 1 pingpongbal groot is hoeveel gaan er in een m2. Hoeveel in m3 en dan x de inhoud van het vliegtuig.maar vergeet vooral niet te vragen of het type boeing uit maakt.

  • Dick
    says:

    haha leuk die reacties maar goed lezen is net zo belangrijk als goed luisteren. Ik heb de berekening gescooped van een andere site, en enkele voorbehouden staan ook in de tekst (@thomas)
    Ik ben overigens wel benieuwd naar de antwoorden op de originele vraag in het artikel: “Wat zijn eigenlijk de raarste vragen die jullie stellen?” En dan ben ik ook benieuwd naar wat je er mee doet?
    Overigens stel ik volgens veel kandidaten ook bijzondere vragen, die in mijn ogen alleen niet zo bijzonder zijn. Bijv:  Wat voor bijbaantjes heb je gehad? Welke sporten deed je tijdens middelbare school?

  • Patrick
    says:

    Neem dan wat Actuelere vragen:
    – hoeveel Beesies zijn er?
    – met hoeveel boeings zijn ze naar NL vervoerd?
    – welk bekend fotomodel staat op de foto met een Beesie?
     

  • Thomas Waldman
    says:

    Sorry Dick, je vergeet onder andere het in de 747 aanwezige meubulair en de ruimte die de cockpit inneemt. Je bent afgewezen!
    Of wacht, misschien toch nog wat relevante vragen stellen…

  • Dick
    says:

    ff googglen levert deze semi-wetenschappelijke analyse op:
    Nou, dat is toch niet zo moeilijk uit te rekenen?
    Eerst zoek je de diameter van een pingpongbal op, volgens wikipedia is dat 40mm (en het gewicht is 2,7 gram). Vervolgens zoek je uit wat het vrachtvolume is van een Boeing 747-400(ER) Freighter (de/een vachtversie), volgens Boeing is dat 605m3+159m3+15m3=779m3. Het enige getal wat je nu nog nodig hebt om een redelijke schatting te maken is de pakkingsgraat (oftewel, als je een aantal bollen in een ruimte doet en ze zo goed mogelijk opstapeld, hoeveel procent van de ruimte wordt er ingenomen door de bollen). Volgens deze bron is dat voor knikkers (dus ook voor pingpongballen, deze hebben namelijk dezelfde vorm) 64%.
    Nu heb je alle getallen om het uit te rekenen:
    Inhoud van een pingpongbal= 4/3*pi*(40mm/2)3=3,35*10-5m3.

    Dus het maximale aantal pingpongballen in een 747 is 64% * 779m3/3,35*10-5m3= 14,9 Miljoen!

    Dit zou 14,9 miljard* 2,7 gram= +-40.000 kg wegen, wat een boeing 747 makkelijk kan meenemen.

    Overigens zal het in het echt een paar procent minder zijn doordat er door randen en stapelingsfoutjes waarschijnlijk een totale pakkingsgraad van iets minder dan 64% zal ontstaan. Dus wellicht is 50% een wat realistischer getal (waarschijnlijk vervoer je de balletjes ook nog eens in zakken ofzo, hiermee zou je uitkomen op nog steeds 11,6 miljoen balletjes.

  • Banen Site
    says:

    een beetje pienter iemand pakt zijn Iphone uit zijn zak rammelt de vraag in google en heeft het juiste antwoord 🙂

    Zonder enige wiskundige kennis meen ik 23,5 miljoen.
    Zou ik aangenomen zijn?