Da’s natuurlijk even schrikken zo’n titel, maar dan heb ik in ieder geval de aandacht. Want wat is mijn punt? Eén van de trends die tijdens de Ronde Tafel discussie naar aanleiding van de verkiezing tot Meest Invloedrijke Recruiter van 2010 boven wat er kwam, is de onomkeerbare trend dat steeds meer recruiters uit het vak komen waarvoor ze werven (it takes a sales to catch a sales) en steeds minder uit de traditionele recruitmenthoek, te weten de Personeel & Arbeid of Personeelswetenschappen afgestudeerden (of variaties op dat thema). Maar help, dan geldt dat ook voor mij?!
Ben zelf namelijk – in die zin – een exponent van de ‘old school’ recruiter. Opvallend was dat de nummer drie van de verkiezing – Karin Luidens van Amerpoort – zelf ook uit de zorg komt en geen P&A of andere vergelijkbare opleiding heeft gehad. Geen wonder dat een van de stellingen uit de discussie dus was:
“Naast recruiters uit de commercie en marketing zal de recruiter uit het vak/de operatie de overhand gaan krijgen ten opzichte van de klassieke HR/P&A Recruiter.”
Ben benieuwd waar deze ontwikkeling volgens jullie toe leidt? Aangezien recruitment steeds meer niche recruitment wordt, zal het alleen maar helpen als je als recruiter zelf ook uit die niche komt en de taal en het jargon van het vak spreekt, waarin je werft. En niet te vergeten een netwerk in meebrengt.
Anderzijds is dan het opstellen van een goed functieprofiel, het afnemen van een gestructureerd interview en het kennen en kunnen bewerken van arbeidsmarktcommunicatiekanalen dan geen competentie die je alleen met een gerichte HBO-opleiding kunt aanleren? Of is de gemiddelde P&A-er te vies van het recruitmentwerk? Vaak wordt nog steeds gedacht dat er loopbaantechnisch een eerichtingstraat is van recruitment naar HR. Ik ben dan ook vaak meewarig aangekeken, omdat ik de omgekeerde route heb afgelegd.
En is werving daardoor niet sowieso een ondergeschoven kindje in de P&A-opleiding en is die daardoor wellicht niet meer relevant voor het vak van recruiter? Of is het vak al zo specialistisch dat het niet meer door één functionaris te doen is, als je alle elementen goed wilt beheersen (een van de andere conclusies van de Ronde Tafel discussie). Want welke mens kan adminstratieve organisatie (een zwaar onderschat aspect van het recruitment vak) combineren met het schrijven van catchy teksten voor een doelgroep waar je zelf geen deel van uitmaakt?
Of is het allemaal onzin, die recruiters uit de praktijk, omdat in de toekomst de nieuwe collega toch door zijn collega’s via social media wordt geworven, peer recruitment, waarbij de recruiter alleen maar traint hoe je als medewerker tools kunt gebruiken om nieuwe collega’s te werven?
Ben erg benieuwd naar jullie mening hierover!
Karin Luidens
says:Ik ben van mening dat Recruiter-zijn wel een vak is.
Een vak apart.
Een vak waarin je met veel competenties aan de bak kan.
Een vak waar je over veel basiscompetenties moet beschikken.
Deze competenties hoef je mijn inziens niet te leren op een recruiterschool, tenminste dat heb ik niet gedaan en de recruiter bij Amerpoort ook niet.
Deze kunnen net zo goed ingezet worden vanuit andere beroepscompetenties.
Ik ben van mening dat mensen uit de zorg, in dit geval, prima recruiters kunnen zijn, mits voldoende werkveldervaring.
Mensen uit de zorg zijn sociaal invoelend, zijn bekend met goede gesprekstechnieken, hebben drive en passie voor hun vak.
Echter met die drive en passie en werkverldervaring kom je er niet alleen….dus ik weet niet zeker of elke niche-recruiter echt uit zijn of haar eigen werkveld kan groeien….
Wij gaan er bij Amerpoort vanuit dat een goede medewerker uit het veld, met recruitertalenten, goed kan invoelen wat voor collega’s er daadwerkelijk in t veld gezocht worden.
@janwienk Ik vind het echt onzinnig om te stellen dat recruitment is ontstaan omdat P&O’ers te lui zijn om het werk te doen. daarmee ga je echt te kort door de bocht….
sandor
says:@janwienk: of omdat P&Oérs niet de skillset hebben dit goed te doen….
janwienk
says:recruitment is toch sowieso een beroep dat is ontstaan omdat de P&O’ers te lui / zich te goed voelen om kandidaten te zoeken / werven / binden…
Het is een dienstverlening ontstaan omdat P&O lui is / het “vieze” werk niet wil doen. Iedereen kan het leren, maar je moet bepaalde eigenschappen bezitten om er echt goed in te zijn.
Marcus Hinrichs
says:Hi Bas, weer een leuke vraag.
Ik herinner me als beginnende recruiter in IT staffing. Wat een ramp waren die eerste twee jaren. Niet door gebrek aan profiel of recruiter kunsten maar duidelijk gebrek aan IT kennis waardoor ik niet in staat was de echte match te maken. Pas toen ik die wereld begreep ging het goed.
Daarmee wil ik aangeven dat ongeacht je studie, het in sommige niches wel belangrijk is dat je de materie snapt. Het ‘CV schuiven’ komt daar vandaan. Het is een gebrek aan inhoudelijke kennis van het vakgebied waarin de kandidaat en klant acteert.
Kennis en netwerk in een niche is erg ster en nodig voor sommige vacatures. Terrecht gaf je al aan dat daarom collega’s eigenlijk de beste recruiters zijn.
Recruitment en de kanalen verandern steeds, kijk nu maar naar de mogelijkheden van LinkedIn & Twitter & Facebook. Je kan er een vak van maken door de juiste skills eigen te maken van ‘hoe’ je sucesvol werft, en te weten ‘wat’ je werft. Hoe dan ook heb ik er nog steeds elke dag plezier in! 🙂
Groet,
Marcus
Gert
says:Ik zou ipv vak liever spreken van kunst of kwaliteit om de juiste mensen naar de juiste plekken te matchen.
Daarbij is het matchen van een functieprofiel met een CV m.i. nog wel het minst ingewikkelde. Veel lastiger wordt het om de persoon met de juiste competenties, houding en gedrag in een cultuur te matchen waar deze persoon het best tot zijn recht komt.
Dat vergt naar mijn mening een gedegen kennis van niet alleen de markt maar vooral ook het bedrijf of de organisatie.
Nu juist daar komt volgens mij de kunst en/of kwaliteit van de recruiter om de hoek kijken… je moet dat namelijk “voelen”!
En voelen is over het algemeen lastig aan te leren 🙂
Voor alle duidelijkheid; ik ben geen recruiter of werkzaam in de W&S branche. Ik heb slechts een mening 🙂
Alexander Crépin
says:Ja het is een vak apart en het aardige van dit vak is dat je het al doende kunt leren. Dat gebeurt dan ook veelvuldig. Dat maakt het ook interessant om in dit beroep te starten. Als je niet meer weet wat je wilt worden, wordt je intercedent, de opstap naar recruiter.
Dat zorgt er naar mijn idee dan ook voor dat vele sollicitanten teleurgesteld zijn in het kwaliteitsniveau van de recruiters die zij ontmoeten. Veelal hebben ze nog heeeel veel te leren. Vandaar dat ik ook via recruitmenttraining.nl en recruitmentcoach.nl mijn hulp daarbij kan aanbieden.
Interessant is overigens om deze lijn naar executive search door te trekken. Is dat ook te leren of ……….
Alexander
Daan Huisman
says:Bas,
Ik kan over beide kanten meepraten. Zelf kom ik uit de niche waar ik nu voor werk en mijn persoonlijke netwerk is daar een doorslaggevende factor. In combinatie met mijn aanpak uiteraard.
Daarnaast heb ik twee werknemers in dienst met een opleiding Bedrijfskunde aan de Erasmus Universiteit met een afstudeerrichting in Human Resource Management. Allebei hebben zij uitstekende competenties om te ondersteunen bij search, werving en selectie. Ook hebben zij zich in no-time de relevante expertise op het gebied van Social Media eigen gemaakt, met name op het gebied van LinkedIn. Allebei leren zij bijzonder snel, maar bij de search komen zij niet verder dan het vergelijken van functieprofielen en cv’s. Dat kan een interessante longlist opleveren, maar het maken van de shortlist kan echt alleen maar op basis van mijn kennis van de (niche) markt.
Ik denk dus dat recruitment inderdaad geen vak is als je het bekijkt als iets dat je door opleiding kunt leren. De kennis van de specifieke (niche) markt en het netwerk dat je daar in hebt op het gebied van klanten en kandidaten zijn belangrijker, zo is mijn ervaring.
Het moge duidelijk zijn dat het bovenstaande niet genoeg is om ook SUCCESVOL te zijn in recruitment. Zonder een goede en onderscheidende aanpak kom je er niet. Die valt wel weer te leren.