Tijdens mijn speurtocht naar informatie over de Apply with LinkedIn knop struikelde ik over een site waar ik nog nooit van had gehoord: PopHire. Wat ik me niet al te zeer hoef aan te trekken aangezien de site het label Alpha draagt. Waarmee van bezoekers dus ongekende tolerantie wordt gevraagd bij struikelen over falende functionaliteit. Een excuus van onvermogen op voorhand.

PopHire claimt het vinden van de volgende baan sterk te vereenvoudigen door gebruik te maken van mijn LinkedIn profiel bij het zoeken naar passende vacatures. Nou, dat klinkt als een volstrekt logische functie die bijzonder waardevol zou kunnen zijn (althans, als ik op zoek zou zijn naar dezelfde baan als degene die ik nu heb). Of niet dus…

De hompeage
Zo ziet de homepage van PopHire eruit:

Nou, dat is een fraaie homepage! Meteen duidelijk wat ik hier kan doen, en het ziet er ook nog eens aantrekkelijk uit. Het begin van PopHire is zonder meer veelbelovend en uitnodigend. Ik kan via mijn LinkedIn profiel direct mijn droombaan vinden. Dankzij PopHire. Halleluja.

Zonder ook maar een seconde na te denken, klik ik vol verwachting op de Connect to LinkedIn knop. Om na de bekende rituele toestemmingshandelingen het volgende zie:

Krijg nou wat! Geen resultaten? Hoe kan dat nou? Als je bedenkt dat PopHire mijn profiel vergelijkt met alle banen uit Indeed dan is het natuurlijk onmogelijk dat er geen enkel resultaat is gevonden. Anders gezegd; PopHire faalt hier opzichtig met haar PopHire Matching Science. En gezien die veelbelovende homepage is de teleurstelling natuurlijk nog groter.

Intermezzo: matching
Los van het bijzonder teleurstellende resultaat is de claim van PopHire (Perfect job, dream job) volstrekt onzinnig. Hoewel het matchen van een CV tegen vacatures zeer accurate resultaten kan opleveren (bij een werkende oplossing) zijn die resultaten in principe zinloos. Tenslotte wordt hier het verleden (een CV) met het heden (vacatures) vergeleken, zonder in die vergelijking de ambitie van de eigenaar van dat CV mee te nemen. En daar gaat een dergelijk systeem natuurlijk volledig mank. Tenslotte is de kans dat de CV eigenaar dezelfde baan zoekt als degene die hij/zij nu invult niet al te groot. Tenzij hij/zij op dit moment in de goede baan bij de verkeerde werkgever zit.

In de meeste gevallen zal er naar een volgende tree op de carriereladder worden gezocht of naar een andere ladder. Wat een matching engine evenzeer kan faciliteren als het rekening houdt met carrierepaden en de werkzoeker de mogelijkheid biedt hieruit te kiezen. En er is een partij die dit al meer dan twee jaar in de gereedschapskist heeft liggen: Monster. Met Career Mapping.

Door het carrierepad in de matching te betrekken kan voor professionals met de nodige jaren werkervaring meerdere suggesties worden gedaan voor een volgende stap. Waarbij tevens per mogelijke stap het aantal vacatures en de eventuele extra vereisten voor het maken van die stap kan worden aangegeven. Dat zou een veel grotere kans geven op het daadwerkelijk vinden van de perfect job of dream job. Als zoiets al bestaat… Maar dan zou Monster heel anders met haar Career Tools om moeten gaan. Of wachten tot LinkedIn haar links en rechts inhaalt. Wat ondertussen sowieso onvermijdelijk lijkt.

Excuus, ik was een beetje aan het filosoferen over wat een mooie wereld het zou kunnen zijn binnen online recruitment land als we wat meer zouden denken (en vooral doen!) vanuit het perspectief van de werkzoeker en wat minder vanuit het perspectief van de techniek. Terug naar de harde werkelijkheid van de PopHire Alpha rommel.

En weer verder met PopHire
Hoewel ik de site per direct zou willen verlaten en in het zwarte gat van de vergetelheid dumpen, ga ik toch nog even op onderzoek uit. Waarbij ik na enige omwegen (Alpha haperingen…) de pagina How it works weet te bereiken:

Huh? Hier laat PopHire plotseling een totaal ander gezicht zien. Het is geen matching engine maar een online referral tool. WTF? Overigens begrijp ik de naam van de site nu veel beter, a pop for a hire, of zoiets. Met andere woorden: verlink je vriendje voor een tientje.

Hoewel er dus geen enkele relatie is tussen de boodschap op de hompeage en de How It Works pagina ga ik toch maar eens proberen in te loggen. Waarbij ik op de knop Login with Facebook gebruik. Wat zo’n bijzonder enge pop-up laat zien:

Ik krijg hier altijd een enorme jeuk van. Ik geef toestemming voor allerlei acties die in mijn optiek volstrekt overbodig zijn, maar die je niet conditioneel kan aan- of uitzetten. Akelig… Desondanks klik ik op de knop Allow:

Oke, het is nu volstrekt duidelijk dat PopHire een online referral tool is, vermomd als een matching engine.

Ik klik op de Receive Referral Opportunities en krijg vervolgens dit te zien:

En daarmee hebben we dus na ReferralKey alweer een poging om online referral diensten nieuw leven in te blazen. Het blijft merkwaardig om te zien dat lessen uit het verleden liever hardnekkig genegeerd dan geleerd worden. Waarmee PopHire het zoveelste (toekomstige) lijk binnen dit domein lijkt te gaan worden. Ondanks het meer dan fraaie uiterlijk van de site.

Privacy? Welke privacy
Overigens heeft de site ook nog een zeer akelig kantje; en dat heeft te maken met privacy. Want hoewel de site live is en daarmee informatie van LinkedIn en Facebook naar binnen trekt, is dit de Privacy Policy van PopHire:

In een land waar een scheet aanleiding kan zijn voor een juridische claim is dit een wel bijzonder ondoordachte actie. Geen dichtgespijkerde privacyverklaring terwijl je bezoekers vraagt om hun LinkedIn profiel en Facebook profiel open te stellen? Goedemorgen! Hoe fout kan/wil je zijn?

En op basis van bovenstaande tekst is er dan nog de vraag: Is PopHire nou in Alpha of in beta? En kan je wettelijke vereisten uitstellen tot je zonder Alpha of beta label in productie bent? Natuurlijk niet. Niet gebruiken dus, deze site! Het werkt niet en het is foute boel.

Deathpool, waar ben je?