DPA schikt niet en riskeert siteverlamming

Logotype DPA Detacheerder DPA heeft niet geschikt met de websitebouwers van More-In. Het IT-bedrijfje had een kort geding tegen DPA aangespannen omdat de detacheerder het ontwerp van hun website zou hebben geplagieerd. DPA had tot de rechtszaak niet gereageerd op de aantijgingen. Wij waren bij de zitting aanwezig om de reactie op te tekenen.

Op een schikking liep het niet uit. Wel op een confrontatie.

‘Gunfactor’
Hoe zat het ook al weer? More-In – een bedrijf van ondernemers Patrick van Ast en Robin Edgar – is een Rotterdamse websitebouwer. Toenmalig medeaandeelhouder Ronald Bax werkte jarenlang bij USG People en had daar Jan van Duijn leren kennen. Toen Bax in mei 2009 aandeelhouder van More-In werd, bracht hij Van Ast en Edgar in contact met de op dat moment DPA-CFO Van Duijn. Die ziet wel wat in de ideeën van de jongens en gunt ze het klusje een site te ontwerpen.

Dat ontwerp is in november klaar en gaat met een contractje naar DPA. Op dat moment trekt DPA de opdracht in – noodgedwongen. ‘In die maand,’ zo betoogt DPA’s huisjurist Axel Macro-De Vree, ‘stond DPA aan de rand van de afgrond. Hadden onze aandeelhouders toen niet EUR 3 miljoen bijgestort, dan had toenmalig CEO Roland van der Hoek surseance hebben aangevraagd.’

Tot overmaat van ramp staat ook de positie van Van Duijn zelf ter discussie. De sitebouwers zien hun ingang bij DPA dichtslaan. DPA lanceert juni 2010 een nieuwe website – naar eigen ontwerp, zo stelt Macro.

Lamleggen
In februari pas ontdekt het tweetal dat hun toenmalige ontwerp wel erg leek op die nieuwe site van DPA. Plagiaat, oordelen ze en met hun advocaat Diederik Stols gaan ze er met gestrekt been in. More-In eist opgeteld EUR 58.000 aan schadevergoeding van DPA. Ook eist Stols het stilleggen van dpa.nl.

Macro verweert zich tegen de claims. Niet alleen is de site niet geïmiteerd, feitelijk is de huisstijl waar de sitebouwers zich op baseren een eigen ontwerp. Volgens Macro zijn de jongens ‘nooit uitgenodigd’ bij DPA en hebben ze ‘zichzelf uitgenodigd.’ Hij onderstreept dit met het betoog dat vanaf de zomer van 2009 een interne marketingmedewerker al bezig was met een nieuw siteontwerp. De rechter vindt het ‘wat raadselachtig dat er op twee niveaus een website wordt ontworpen.’ Gedateerde documenten om de claim mee hard te maken, toont DPA niet.

‘Kokend’
Nog voor de repliek van Mr. Stols geeft rechter Wil Tonkens-Gerkema (als auteursrechtdeskundige bekend van de zaak Nijntje tegen Kathy) beide partijen de gelegenheid tot schikken. Is er een bedrag waarmee DPA More-In tevreden kan stellen?

Macro begint de onderhandelingen met een bod van EUR 4.000, waarvoor hij nog wel even voor akkoord moet bellen met CEO Eric Winter. Nog voor de schorsing noemt advocaat Diederik Stols van More-In het bedrag van EUR 9.000 (de advocaatkosten) bij wijze van begin van een soort van onderhandelingen. Tijdens de schorsing belt De Vree daadwerkelijk met zijn nieuwe directie. Die is volgens De Vree ‘kokend’ om deze twee krantenartikelen en ‘inmiddels niet meer bereid tot schikking.’

En dus zal de rechter over twee weken haar vonnis uitspreken.

Uurtarief
En dat blijft opmerkelijk. Dat de nieuwe CEO Eric Winter niet wil bloeden voor de al of niet doelbewuste missers van zijn voorgangers en ondergeschikten is tot begrijpelijk. Toch is Winter daarmee bereid het risico te lopen op gedwongen betaling van enkele tienduizenden euro’s en, erger nog, het lamleggen van de eigen site.

Andersom blijft de vraag waarom het tweemansbedrijfje More-In deze zaak uberhaupt heeft aangespannen? Voor een schikkingsbuit van 4 à 9 ruggen zal niemand een kort geding aanspannen, laat staan een heus intellectueel-eigendomsjurist inhuren. Het lijkt ons bovendien erg sterk dat rechter Tonkens de volle EUR 58.000 aan de twee jonge ondernemers zal toewijzen. Dus waarom die moeite?

We vroegen de heren hoe zij hun raadsheer betalen. Met geld, luidt het antwoord. Hun advocaat zelf wijst erop dat in geschillen over intellectueel eigendom de kosten van de advocaat altijd op de verliezende partij worden afgewenteld. En omdat Macro-De Vree een inhouse-avocaat is, zouden de eventuele kosten voor More-In in geval van verlies minimaal zijn. DPA daarentegen zal in een rampscenario de volle factuur van confrère Stols mogen dokken. En Stols verzekerde ons wel tegen uurtarief te werken…

Uitspraak over twee weken. Wordt vervolgd.

Geef een reactie

1 Comment