Heel bizar

Eigenlijk noem ik het ‘ schijn zekerheid’  maar als de markt, of in dit geval mijn klanten, er om vragen zul je voor een groot gedeelte toch mee moeten gaan in hun wensen. Ik heb het over assessments. Het werken met een assessment denkt klanten een zekerheid te geven voor een duurzame relatie met een nieuwe of bestaande werknemer. Zo van: ‘nu weten we wat hij echt kan dus geven wij hem die taken die hij het beste kan uitvoeren’. Een dergelijk assessment kan vanuit diverse overtuigingen of methoden gekozen worden. Grotendeels zijn ze competentie gericht en geven ze een blauwdruk van iemands SWOT analyse. Waar is hij sterk in, wat zijn zijn aandachtspunten en hoe kan dit een kans of een bedreiging worden in de omgeving waarin hij opereert.

Iedereen kan bedenken dat de uitkomsten waardevol zijn en dat het organisatie en medewerker dichterbij elkaar brengt. Wel vraag ik mij af of zo’n assessment uiteindelijk leidend gaat worden voor de keuze van een kandidaat. Voorbeeld: Julia, een kandidate van mij, geeft mij te kennen dat ze dolgraag de sales in wil. Ze heeft nu alleen nog maar office management gedaan en hier en daar wat mee gedraaid in projecten. Dit geeft haar geen voldoening meer en ze denkt dat een functie als account manager dit wel zal doen. Ik vraag goed door waarom ze dit vindt en stel haar de vraag: ‘ waar in het verkoopvak denk je je voldoening te gaan halen’?  Julia geeft aan dat ze vooral de vrijheid in de functie, het maken van account plannen en het geven van presentaties zo geweldig vindt. En dan misschien nog wel het belangrijkste: ‘het verkoopvak zal me rijk maken’ zegt ze. Rijk maken? vraag ik haar verbaast. Jazeker, ik ben ervan overtuigd dat het verkoopvak het enige vak is dat mij rijk zal maken. En dat wil ik graag.  Geld is immers hard nodig om gelukkig te worden in het leven. Iedereen die zegt dat dat niet zo is is niet rijk en wil het gewoon niet toegeven. Interessant dacht ik, daar zit vast meer achter.

Samen met Julia gingen we opzoek naar een account management functie. Je zult begrijpen dat de motivatie van Julia voor veel werkgevers vragen opriep. Ok, dus als ze deze functie puur en alleen wil voor het geld, hoe is ze dan in teamverband? En hoe lang kunnen we haar behouden? Ze vraagt natuurlijk veel aandacht om het vak te leren. Al met al leidde dit niet tot succesvolle interviews voor Julia. Het risico was te groot. Een assessment had in deze situatie ook weinig uitgehaald, haar vaardigheden voor sales zouden wellicht wel haar doorzettingsvermogen en drive laten zien maar anderzijds ook haar lage sensitiviteit voor politieke spelletjes en de rust om de klant echt aan haar te binden. Dat was namelijk iets waar ze niet echt warm van werd.

Hoe nu verder?

Twee weken terug ben ik in aanraking gekomen met QuantumResponse. Een instrument dat op basis van jaren lange innovatie uitgegroeid is tot een instrument dat gebruik maakt van de unieke QuantumResponse technologie om een gedetailleerd beeld te krijgen van de innerlijke programmeringen in het lichaam. Een quantumfysische technologie die data uit het menselijke bio-informatie veld registreert en verwerkt tot een blauwdruk van je lichaam, geest en ziel. Een methodiek die de inprentingen in je lijf blootleggen en je belemmeringen en overtuigingen in kaart brengen. En dit alles door het maken van een scan en de begeleiding van een ScanCoach, zonder zware ondervragingen of zweverige taferelen. Een tastbaar instrument met jarenlange onderzoeken die vooraf gingen.

Om dit instrument in te kunnen zetten in mijn werk, en nog belangrijker, organisaties te kunnen adviseren wilde ik het eerst zelf ondergaan. Ik moest ook gelijk aan Julia denken, wat zou er bij haar uitkomen? Waar kwamen die overtuigingen over het sales vak en geld vandaan en hoe zou het haar kunnen helpen als ze van deze overtuigingen af zou komen?

Een week later ben ik afgereisd naar Duinlust in Overveen, een prachtige lokatie in de bossen. Na een korte kennismaking met de gecertificeerde ScanCoaches zijn we aan de slag gegaan. Met een koptelefoon op mijn hoofd en een laser op mijn voorhoofd begon de scanner de zoektocht naar de energiewaarden van al mijn relevante lichaamsdelen. Na het scannen begint de SacnCoach met de analyse, interpretatie en de coaching.

Een paar uur later stond ik weer buiten met een enorm rijk gevoel. Dus daar kwam die prestatiedrang vandaan! De scan was in staat geweest om de inprenting van mijn eerste levensjaar in kaart te brengen en heeft een blauwdruk geschetst van mijn actieve en inactieve resources. Zo bleek ik wel alle resources te bezitten maar staat een groot deel hiervan in de ‘ standby’  modus. Hoe zonde is dat! En daar kwam nog eens bij dat ik een lek aan energie had waardoor ik vaker moe ben dan verreweg nodig.

Voor mij was dit echt een openbaring waarvan ik zeker weet dat een assessment, hoe goed dan ook, dit niet bloot had weten te leggen. Dit instrument zou weleens de start kunnen zijn naar een nieuwe wereld waarin we als mens veel vrijer en gelukkiger gaan leven. Het stelt je in staat om inprentingen te minimaliseren en al je aanwezige resources aan te spreken.

Zoals iedereen weet zijn de meeste lichamelijke  ziektes psychisch. Zeker een burn out, angst aanvallen of een verkeerd zelfbeeld zijn niet op te lossen door pilletjes. Een dergelijke scan biedt mijn inziens dan ook echt oplossingen voor organisaties die oprecht het beste uit hun mensen willen halen!

Julia is dan ook voor mij de eerste die ik zou adviseren om hier eens naar te gaan kijken. Dan pas ontdekt ze echt waar haar overtuigingen vandaan komen.

 

Laat een antwoord achter aan Michel Rijnders Reactie annuleren

30 Comments
  • Peter
    says:

    Ik bemerk een hoop scepsis onder de reagerenden. Toch zijn er allerlei onverklaarbare fenomenen.
    Hoe het werkt weet ik niet, maar de horoscopen van de Spits! kloppen bijna altijd bij mij – in tegenstelling tot die in de Metro. Ik weet niet welke techniek Spits! daarvoor gebruikt, maar ik verwacht dat daarmee ook een goed assessment af te nemen zou zijn.
    Ik heb het nog niet ontsloten, maar ook ik barst – ergens – van de energie en heb vele capaciteiten waar ik nu nog geen gebruik van weet te maken. Nu nog even uitzoeken hoe ik die kan “unleashen”, maar als dat eenmaal gelukt is, dan ga ik ook de Sales in! Kan ik eindelijk in een vette auto rijden.

  • Maarten
    says:

    @Dirk, naar ik aanneem, bepaal jij, wat er gebeurt, in jouw leven, althans grotendeels hoop ik?

    Als manager (algemeen dus niet per definitie “Dirk”) weet je in de regel hoop ik, dat je mens bent en ook ooit moest solliciteren.

    Indien kennis voor een organisatie een probleem dreigt te worden dan is wat ik schets vanzelfsprekend en ga je mee in een dergelijke vraag, anders heb je wellicht niemand! Maar stel je bent manager met open geest en je laat mensen bepalen hoe hun assesment zou moeten verlopen en je bent bereid je werkomgeving ook een assesment te laten ondergaan? Wellicht speel je dan in op een toekomst?  
    Oftewel het werkt alleen met een nul meting, en bast practice meting. Dan maakt het zeker wel uit, bewezen of onbewezen wat mij betreft.

    Enkel wat de mens vraagt kan ook een insteek zijn! Als een bedrijf niet begrijpt dat het succes valt of staat met het belang van de individue, dan krijg je de 30-70% ontvreden medewerkers nooit uit je bedrijf. Die vertragen dan de processen dusdanig ik leg het verder niet uit wat dat kost.  

    Mijn conclusie, wil je het maximale halen uit jouw organisatie, dan bied je mensen comfort en dat mag ook best uit dergelijke tests bestaan. 

    Tot slot is het kortzichtig om je ogen te sluiten voor die zaken die mogelijk een rol gaan spelen in jouw leven. Dirk verdiep je er eens in, ik heb twaalf assesment gedaan, waar allemaal basaal hetzelfde uitkwam, ik gaf mijn geboorte plaats datum en tijdstip en kreeg een 100% bevestiging van alle eerdere assesments. Overigens niet vanuit een bullshit onzin organisatie maar gewoon vanuit een nummer 3 in de wereld van management consultancy and outplacement.

    En dat was niet de Oxford Capacity test die daadwerkelijk van een “kerk” is!  

  • Maarten
    says:

    helaas vergat ik leveranciers tevredenheid want uiteindelijk is ieder bedrijf een supply chain en als je jouw leveranciers niet weet te behouden heb je natuurlijk ook een probleem. Zie Saab maar of bijvoorbeeld de klachten over de fake vacatures en gebrekkige terugkoppeling bij uitzenders en detacheerders op recruitment matters, indien de markt ooit nog keert natuurlijk ook voor velen een probleem.  

  • Maarten
    says:

    Toch een paar opmerkingen.

    Twee weken terug groot nieuws op basis van quantum wetenschap is in Zwitersland een deeltjes versnelling geweest met een snelheid groter dan het licht. Waarbij de wetenschap als dit correct is volledig op haar kop zal worden gezet. Het is overigens “suspect” dat dergelijke theorieen langer bestaan dan dat de wetenschap heeft aangetoond dat die kleine delen bestaan maar goed. Daardoor zit het zeker nog teveel in de geloof sfeer. Hoe erg is dat? Als het gaat om recruitment en assesments dan is mijn vraag waar doe je het voor als werkgever en waarom werk je eraan mee als werknemer?

    Ik mag aannemen dat assesments gedaan worden met als doel mismatch op competenties drijfveren en karakter te voorkomen? Dit is dus zo wel goed voor de werkgever maar ook de potentieel werknemer want waarom aan een baan beginnen waar je niet gelukkig in kunt worden. Het probleem is echter dat we leuk een assesment doen maar vaak geen enkel benul hebben wat voor een persoon nu echt het best past binnen een bepaalde organisatie als gaat om drijfveren en competenties. Dus dat zul je eigenlijk eerst als organisatie eens in kaart moeten brengen.

    Maak me overigens niet wijs dat geloofsovertuiging geen rol zou spelen op de werkvloer. Het is hetzelfde als ben je voor Ajax of Feyenoord natuurlijk speelt geloof ook een rol en zul je als goed werkgever open moeten staan voor overtuigingen en geloof van je huidig en toekomstig human capital. Dus als een sollicitant in de toekomst zou vragen naar de bereidheid om mee te werken aan een scancoach test dan weet ik niet of je daar op voorhand nee tegen moet gaan zeggen. Uiteindelijk vaart een onderneming het best bij een optimaal functionerend humancapital en heldere werkprocessen waarbij de winstgevendheid, klanttevredenheid en medewerker tevredenheid gezamenlijk de toekomst en bestaansrecht van een bedrijf bepalen. 

    Louter sturen op resultaat voor de aandeelhouders is maatschappelijk aan het uitsterven zie bijvoorbeeld gisteren weer de demonstraties in New York. We zullen het samen moeten doen en daarbij moet je ook openstaan voor iedereen zijn mening of overtuiging, en daar mag religie ook een rol in spelen. Althans dat is mijn mening. 

    • Dirk Goossens
      says:

      Dus als een sollicitant in de toekomst zou vragen naar de bereidheid om mee te werken aan een scancoach test dan weet ik niet of je daar op voorhand nee tegen moet gaan zeggen.

      • Dirk Goossens
        says:

         

        Dus als een sollicitant in de toekomst zou vragen naar de bereidheid om mee te werken aan een scancoach test dan weet ik niet of je daar op voorhand nee tegen moet gaan zeggen.

         

        • Dirk Goossens
          says:

          Maarten, mensen zouden het vaker tegen je moeten zeggen. Als iemand anders ongelijk heeft, betekent dat nog niet dat jij gelijk hebt.
           
           
          Dus als een sollicitant in de toekomst zou vragen naar de bereidheid om mee te werken aan een scancoach test dan weet ik niet of je daar op voorhand nee tegen moet gaan zeggen.
           
           
          Volledig mee eens. Waarom zou zoiets weigeren? Al zou ik bij deze persoon liever meewerken aan een frontale lobotomie.
           
           
          Het punt is, Maarten, dat we geen aanleiding hebben om te veronderstellen dat quantumresponse assessment wérkt. Erop gebaseerde conclusies werken bijgevolg desinformerend.
           
           
          Bijkomend nadeel is dat placebo’s verslavend werken. Zodra je stopt met gebruik keren de klachten terug. Een assessment is dus niet voldoende, quantumresponsesessies zouden als secundaire arbeidsvoorwaarde aangeboden moeten worden. Dat gaat in de papieren lopen.
           
           
          Waar ik mij echter oprecht zorgen over maak, is dat de verwachtingen die geschapen worden mensen in euforie achterlaten. Er wordt een boodschap van optimisme meegegeven. Dat is bij optimisten als Jiska geen probleem, maar pessimisten of mensen met een arbeidshandicap of een ziekte als MS lopen in zo’n situatie een vergroot risico op depressie. Ik zou dat niet op mijn geweten willen hebben.
           
           
          Welterusten.
           

  • Mark Joosten
    says:

    @sandor, Ik wil absoluut niet zeggen dat wat Jiska doet “ronkende onzin” is. Voor alles wat ik weet, kan dit net zo goed een super goede assessment zijn. Ik heb namelijk  veel te weinig informatie om er een oordeel over te kunnen uitspreken. Ik wilde alleen de informatie delen die ik gelezen had en vooral aangeven dat men kritisch moet blijven. Maar ik vind het positief te zien dat Jiska dit soort zaken probeert en haar ervaring met ons deelt.

    Ps. De quote van Barnum klinkt in dat opzicht wat ongelukkig, maar omdat hij daar beroemd mee is geworden, gaf ik het aan. Het is zeker niet bedoeld naar Jiska! 

  • Maarten
    says:

    @Jiska, ik heb me hier de laatste tijd ook in zitten verdiepen en ik geloof inmiddels ook dat op basis van Quantum wetenschap voor een gedeelte te achterhalen is hoe je primair “geprogrammeerd” bent. Door die plekken waar je erg vatbaar bent voor invloeden van derden ga je afwijken van je oorspronkelijke persoonlijkheid en ontstaat dus ook de kans dat je in het werkend leven met zaken bezig bent die niet goed bij je passen. 

    Ik zelf liep tegen de software/methodiek aan van Human Design die mede op basis van Quantum wetenschap een basis creatie van je persoonlijkheid inzichtelijk maakt. Begrijpelijk vinden veel mensen dit zweverig, zie het maar zo als er al 20 miljoen mensen positieve zaken uit hebben kunnen halen, bepaalde problemen een betere plek hebben kunnen geven dan is er vast wat goeds aan.    

    • Michel Rijnders
      says:

      zie het maar zo als er al 20 miljoen mensen positieve zaken uit hebben kunnen halen, bepaalde problemen een betere plek hebben kunnen geven dan is er vast wat goeds aan.    

      Dat geldt voor religie ook. Maar dat roept ook vragen en skepsis op als je het inzet voor assessment van professionals.

      • Dirk Goossens
        says:

        Goed punt. Het interesseert mij daarbij zeer wélke vragen het bij jou zou oproepen als de Quantumscan verplicht zou worden en hedendaagse assessments verboden.

        Daarbij is dit alles genieten. Jiska is een slachtoffer uit het boekje. Inclusief geïnternaliseerde wervingsdrang, de levensader van kwakzalvers.

         

  • Sandor
    says:

    @jiska: als je zelfreflectie toe wil passen dan is het wel handig als je input daarvoor klopt anders is de kans groot dat je een verkeerd zelfbeeld krijgt en je in de “verkeerde” richting gaat ontwikkelen en daar is nog nooit iemand beter van geworden…..Tijdje geleden schreef Alexender Crepin ook al een stukje over selectie op basis van DNA, misschien kunnen jullie samen een laserschiettent beginnen waarin je op het DNA van kandidaten kunt schieten en mooie prijzen kunt winnen. Zoals marc al treffend zei wat een ronkende onzin. Ga ik mee naar de kermis; misschien als ik in een jolige bui ben en een keer flink wil lachen om een toko die goedgelovige mensen de euros uit hun zak wil kloppen met een ongeloofwaardig bullshitverhaal……

  • jiska
    says:

    Oeh, wat een kritische heren zeg! Het lijkt wel of jullie bang zijn om in het spookhuis van de kermis terecht te komen. Lijken in de kast 😉
    Zonder gekkigheid: ik ben het eens met Mark Joosten dat elk instrument een moment opname is en dat eenieder zich in dezelfde tekst kan herkennen. Er zijn zoveel placebo instrumenten die achteraf, of zelfs vooraf al, betwistbaar zijn. Mijn motto is dan ook: waar het een positief effect heeft (zelfreflectie, bewustzijn) is er nog nooit iemand slechter van geworden!
    Sandor: ga je mee naar de kermis?

    • Marc Drees
      says:

      Geloof biedt ontelbaar veel mensen steun en hoop. Tegelijkertijd is geloof geestelijke volksziekte nummer 1. Het is een illusie, een exoskelet die veel mensen blijkbaar nodig hebben. Triest maar waar. Dit kwantumgereutel valt in exact dezelfde categorie. Wil je bewust misleid worden omdat het een prettig gevoel geeft? Ga je goddelijke gang. Maar probeer het niet als iets feitelijks en wetenschappelijks te presenteren. Want daarmee maak je jezelf belachelijk.

  • Dirk Goossens
    says:

    Het kan dus zijn dat bij longontsteking in eerste instantie een anti-stress programma wordt gestart en pas later een herstelprogramma voor de longen.

    @Mark: wat een zeldzaam naïeve reactie. De werking van placebo’s is een sterk onderschat fenomeen. In de juiste setting kunnen ze levensveranderend werken.

    Aanvullend op jouw reactie kon opgemerkt worden dat placebo’s beter werken naarmate de toediening invasiever is – door een gecertificeerde toegediend in een geïsoleerde omgeving – het karakter ervan tastbaarder – uitgevoerd met een apparaat van tienduizend euro – en de verwachtingen hoger gespannen.

    Belangrijker echter is op te merken dat zelfs verstokte sceptici, geconfronteerd met een goed uitgevoerde paranormale fopervaring, gelovig worden. Zelfs als het voltallige leger scancoaches uit de doeken zou doen hoe Jiska erin getuind is, dan nog blijft er een uitzaaiend geloofsresidu achter: Dít was dan misschien niet waar, maar er is zeker meer dan wij waar kunnen nemen.

    O ja, en de therapeuten zijn achtereenvolgens een secretaresse die Schoevers gedaan heeft, met een applicatie cursus aura reading, een informatica specialist met een applicatie cursus aura reading…. en een secretaresse die door de eerste 2 mensen opgeleid is in het energie-werk…

  • Mark Joosten
    says:

    Vorige week toevallig het boek uitgelezen “How we know what isn’t so – The fallibility of human reason in everyday life” van Thomas Gilovich en toen ik jouw stuk las moest ik  direct aan een aantal voorbeelden denken die in dit boek genoemd werden. 

    Het boek gaat erover dat we als mens ontzettend veel onjuiste redenaties en veronderstellingen hebben over de wereld en onszelf. Zonder hier al te diep op in te gaan wordt er ook een stuk in het boek gewijd aan het zien van zaken die we verwachten te zien. Dit gaat met name op wanneer de informatie die we ontvangen dubbelzinnig is en de parameters van deze informatie breed geformuleerd worden (met andere woorden er zijn meerdere eindpunten waaruit een mogelijk conclusie getrokken kan worden).
    Wanneer er bijvoorbeeld een kind geboren wordt zie je altijd dat mensen overeenkomsten zien tussen het kind en de ouders. Interessant genoeg zul je zien dat dezelfde opmerkingen plaats vinden wanneer het kind geadopteerd is en dit niet bekend is door de observanten. Dus zelfs wanneer er geen genetische verband is tussen het kind en de ouder, zullen mensen een aantal sterke overeenkomsten zien. Dit voorbeeld geeft weer dat een uitkomst met voldoende mogelijkheden voor overeenkomsten, een uitstekende voedingsbodem is voor onjuiste redenaties en veronderstellingen.  

    Een mooi voorbeeld die dit illustreert is het “Barnum effect”. De naam is afkomstig van een Amerikaanse circus ondernemer P.T. Barnum  dit ooit zei “there’s a sucker born every minute.” Het Barnum effect refereert naar het fenomeen dat mensen de neiging hebben om geheimzinnige omschrijvingen van hunzelf te accepteren zolang zij geloven dat die omschrijving specifiek voor hun geschreven is, gebaseerd op een of ander “diagnostisch” instrument zoals bijvoorbeeld een horoscoop of persoonlijkheids inventory. Lees bijvoorbeeld eens de volgende omschrijving (op wat opmerkigen na heb ik uit gemak de tekst direct uit het boek overgenomen): 

    “You have a strong need for other people to like you and for them to admire you. At times you are extroverted, affable (=minzaam), and sociable, while at other times you are introverted, wary, and reserved. You have a great deal of unused energy which you have not turned to your advantage (klinkt bekend?). While you have some personality weakness, you are generally able to compensate for them. You prefer a certain amount of change and variety an become dissatisfied when hemmed in by restrictions and limitations. You pride yourself on being an independent thinker and do not accept other opinions without satisfactory proof. You have a tendency to be critical of yourself. Some of you aspirations tend to be pretty unrealistic.”*
    Wanneer je jezelf herkent hierin, dan ben je niet de enige. De meeste mensen die dit gelezen hebben, geloven dat deze omschrijving een of ander bijzonder inzicht van hun persoonlijkheid openbaard. Echter, wat ze vaak niet realiseren is dat wanneer er zo’n brede omschrijving gegeven wordt, er altijd wel overlappende karakteristieken gevonden worden. Daarbij is het zo dat die opmerkingen dit het beste passen zo breed geformuleerd zijn dat mensen zich hier altijd wel in terug herkennen (zeker wanneer dit positief is). Het is eigenlijk niet meer dan “one size fits all” assesments die bij iedereen toegepast zou kunnen worden.
    Maar ook de opmerking dat er uitgebreid onderzoek heeft plaatsgevonden moet altijd kritisch bekeken worden. Zoals Gilovich in zijn boek aangeeft zijn er meer dan genoeg voorbeeld van zaken waar veel onderzoek naar is geweest, maar waar de meeste onderzoeken vol met fouten zaten. Dus ondanks dat er mogelijk bewijs is dat iets zou werken, is het altijd nog de vraag hoe het onderzoek heeft plaatsgevonden. Uit eigen ervaring weet ik nog dat het opzetten van een dergelijk wetenschappelijk onderzoek niet makkelijk is. Bijvoorbeeld het vergeten van een controle variabel kan je gehele onderzoek waardeloos maken. Daarbuiten heb je nog de grote van je sample, de omstandigheden waar je onderzoek in uitvoert, de bias van self-assesments en natuurlijk altijd nog toevalligheden. Het feit dat iets een correlaties heeft met een significant niveau van bijvoorbeeld 0.01 zou altijd nog kunnen berusten in een toevalligheid, hoe klein de kans ook is.
    Hiermee wil ik niet zeggen dat de assessment die je hebt afgenomen onjuist is of onbetrouwbaar, maar ik zou persoonlijk overwegen om hier zeer kritisch naar te blijven kijken wanneer je mensen aanbeveelt om ook deze test af te nemen.

    *B.R. Forer (1949) The fallacy of personal validation: A classroom demonstration of gullibility. Journal of Abnormal and Social Psychology, 44, 118-23