Ik had eigenlijk geen aandacht willen besteden aan de uitkomsten van een ‘onderzoek’ van de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie, a.k.a. Intelligence Group. Het ‘onderzoek’ is tenslotte een pure goalseeking exercitie bedoeld om een of andere arbeidsmarktcommunicatie cursus te promoten. Maar na lezing van de onzinnige verantwoording van het ‘onderzoek’ besloot ik toch maar mijn weerzin te overwinnen en het gebrek aan enige kwaliteit aan de kaak te stellen:
[…] is gebruik gemaakt van de onderzoekstool Trailspot. Dit is een tool aan de hand waarvan het online zoekgedrag is gevolgd van 60 respondenten van het panelbureau PanelClix. Het selectiecriterium is geweest dat respondenten in een periode van twee weken ten minste één keer een top 10 vacaturesite van Nederland hebben bezocht.
Laat ik eerst eens even een kort reality check doen ten aanzien van het aantal respondenten op basis van de door PaneClix verstrekte informatie over de omvang en onderliggende kenmerken van haar online panel.
Panelclix claimt in Nederland een panelomvang van meer dan 240.000 participanten. Hiervan is volgens het bedrijf bijna 70% werkend; oftewel 167.376 participanten. Laat ik eens heel vriendelijk zijn en ervan uitgaan dat slechts 8% van die werkende participanten op jaarbasis op zoek is naar werk (wat een gemiddeld dienstverband van 12 jaar zou veronderstellen…), dan zijn dat dus 13.390 partipanten; oftewel 515 participanten die in de meetperiode van twee weken op zoek zouden zijn gegaan naar werk. En dus geen 60… Met andere woorden, Intelligence Group mist bijna 90% van de mensen (die op zoek zijn gegaan naar werk) in haar onderzoek. En dat is dus nog eens op basis van de bijzonder terughoudende aanname dat op jaarbasis slechts 8% van de beroepsbevolking op zoek zou zijn naar een baan. En op basis van de aanname dat die andere 30% van de bevolking nooit op zoek gaat naar een baan…
De Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie, a.k.a. Intelligence Group lijkt dus een zeer grote groep aan werkzoekers te hebben gemist. Waarmee enige uitkomst van het ‘onderzoek’ per direct als suspect mag worden beschouwd. Maar wat zijn dan de uitkomsten van dit onderzoek? Nou, deze:
De resultaten wijzen uit dat zowel werkgevers als werknemers een afwachtende houding hebben als het gaat om het online zoekgedrag. Beide geven er de voorkeur aan gevonden te worden in plaats van actief op zoek te gaan naar de perfecte kandidaat of de perfecte baan.
Huh? Het onderzoek is toch alleen gedaan op basis van het zoekgedrag van een zeer beperkt aantal respondenten van PanelClix? Hoe kan er dan een conclusie worden getrokken over het zoekgedrag van werkgevers? Inderdaad, dat kan helemaal niet! Maar het weerhoudt Manola van Diest (Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie) er niet van om de volgende onzin op Personeelslog uit te kramen:
Uit het onderzoek blijkt dat veel werkgevers hun vacatures posten op diverse websites en dan afwachten of er geschikte kandidaten solliciteren. Dit blijkt onder andere uit het enorme aantal vacatures dat op websites wordt geplaatst en het nog steeds groeiende aantal vacaturesites.
Hilarisch! Het enorme aantal vacatures dat op websites wordt geplaatst en het nog steeds groeiende aantal vacaturesites zijn inderdaad het gevolg van die gigantische en nog altijd groeiende vraag van werkgevers. Blijkbaar heeft de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie, a.k.a. Intelligence Group een diepgravend onderzoek gedaan onder werkgevers en vacaturesites. Ik kan bijna niet wachten op de gedetailleerde uitkomsten en de verantwoording van dit onderzoek…
En dan nog het volgende; hoe kan op basis van het selectiecriterium: moet een top 10 vacaturesite hebben bezocht, worden geconcludeerd dat een respondent vooral een afwachtende houding aanneemt? Geen idee, maar dat weerhoudt onze knappe knoppen bij de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie, a.k.a. Intelligence Group om het volgende te constateren:
Werknemers maken bij het online zoeken naar een baan voornamelijk gebruik van maar één oriëntatiebron of internetsite. Vaak kiezen ze uitsluitend voor een zoekmachine, zoals Google.nl of een jobagent. Deze maken zij aan bij werkgevers- en vacaturesites evenals jobaggregators, waardoor periodiek de nieuwste vacatures in hun mailbox binnenlopen. De werkzoekende wordt pas actief als er een interessante vacature binnenkomt. Deze afwachtende manier van zoeken leidt ertoe dat lang niet altijd de perfecte vacature wordt gevonden.
Waarom is het aanmaken van een job agent een afwachtende houding? Job agents zijn er juist voor om niet iedere keer opnieuw een vacaturesite te bezoeken. En maken het leven van werkzoekers een stuk eenvoudiger. Dat heeft helemaal niets met een afwachtende houding te maken. Wat een ronkende onzin is dit!
Het is jaren bekend dat de onderzoekskwaliteit van Intelligence Group op zijn best als middelmatig kan worden omschreven. Dit geldt niet alleen bij haar uitverkiezing van wervingssites maar ook bij allerlei (internationale) onderzoeken naar het gedrag van werkzoekenden. Maar dit laatste ‘onderzoek’ is van zo’n abominabele kwaliteit dat ik een naamswijziging wil voorstellen: Stupidity Group. Hoewel het pas echt stupide is wanneer je als werkgever enige aandacht zou besteden aan de onderzoeksresultaten die uit dit bedrijf komen.
Hemeltjelief!