Het is bekend dat UWV zwaar moet bezuinigen. Het WERKbedrijf, de dvisie binnen UWV die verantwoordelijk is voor alles wat met werk te maken heeft (en dus ook voor Werk.nl) moet als een gevolg hiervan terug naar een jaarbudget van EUR 240 miljoen; een halvering ten opzichte van het oorspronkelijke budget van EUR 490 miljoen. En volgens André Timmermans (directeur van deze divise) betekent dat:

[…] we ons dienstverleningsconcept fundamenteel moeten wijzigen. Je kunt zo’n bezuiniging niet opvangen met overal een beetje van afhalen

En dat heeft volgens Timmermans als consequentie dat de dienstverlening vrijwel volledig digitaal moet:

Voor werkzoekenden zet UWV zwaar in op e-dienstverlening, met Werk.nl als de digitale plek waar alles samenkomt: het plaatsen van cv’s en vacatures, het zoeken naar vacatures, leren solliciteren, informatie vinden over de arbeidsmarkt en de begeleiding van werkzoekenden door de werkcoaches van UWV.

Wat dit toekomstperspectief van Werk.nl zo bijzonder maakt, is het volstrekt ontbreken van de optie om de omvang van de dienstverlening van de divisie WERKbedrijf te beperken. Elk commercieel bedrijf zou met een dergelijke bezuinigingsopdracht per direct kijken naar het afstoten van niet-kerntaken aan derden. Het UWV, bij monde van Timmermans, lijkt hier geen seconde aan te hebben gedacht. Waarom niet?

En dat terwijl het UWV jaarplan 2013 nog zoveel hoop leek te bieden:

2013 is voor UWV een belangrijk jaar waarin we een aantal grote stappen zetten om de besparingen op het uitvoeringsbudget te realiseren. Voor de invulling daarvan kijken wij scherp naar waar wij meerwaarde kunnen bieden.

Helaas blijkt hiervan niets te zijn blijven hangen bij Timmermans, wiens uitspraak een echo lijkt van de zin die bij een recent geplaatste vacature van het UWV ook al opviel:

Het doel van de afdeling E-Dienstverlening WERK (EDW) is het breed ondersteunen en faciliteren –kaders- van het Internetkanaal van de divisie WERKbedrijf opdat dat dé site wordt waar werkgever en werkzoekenden met elkaar in contact komen.

Waarom denkt UWV dat Werk.nl dé site dient te worden waar werkgever en werkzoekenden met elkaar in contact komen? Niet alleen heeft UWV geen enkele ervaring met het bouwen van community-achtige omgevingen; de staat van dienst van Werk.nl is ook nog eens abominabel. Waarmee UWV met Werk.nl een vlucht naar voren en naar boven lijkt te willen maken in plaats van het beperken van de dienstverlening en daarbinnen eens orde op zaken te stellen.

Maar het wordt nog veel erger als Timmermans ingaat op de komende veranderingen:

Het tempo waarin de website wordt aangepast en de omvang van de veranderingen veroorzaken de nodige haperingen. Timmermans: “Wat wij willen realiseren kost meer tijd dan ons gegund is, we moeten dus verbouwen terwijl de site in gebruik is. Wat wij doen is vergelijkbaar met wat de banken deden toen die overgingen op internetbankieren, alleen deden zij daar minstens zeven jaar over.”

De nodige haperingen… Mogelijk het understatement van de eeuw als je naar de afgelopen maanden kijkt. Maar als de frequentie van deze problematiek zich tot 2015 doorzet is per direct duidelijk waar een steeds groter wordende groep gebruikers (inderdaad, de werkloosheid groeit…) mee geconfronteerd gaan worden. Tenslotte heeft het UWV zichzelf tot (en met?) 2015 de tijd gegeven om Werk.nl tot dé site om te bouwen.

Timmermans zegt overigens nog iets waar je als regelmatige bezoeker van Werk.nl de koude rillingen van krijgt; we moeten dus verbouwen terwijl de site in gebruik is. Verbouwing betekent dat de huidige omgeving als vertrekpunt wordt genomen. Dezelfde omgeving die al zes jaar beschikbaarheidsproblemen vertoont. Dezelfde omgeving waar het zoeken naar vacatures zo belachelijk slecht is dat een bestuurslid van UWV het nodig vond om zichzelf in een interview met de Volkskrant volstrekt te blameren in een poging de resultaten van die zoekfunctie recht te praten. Deze omgeving gaat het fundament vormen voor dé site?

Overigens komt Timmermans ook nog even terug op de berichtgeving rondom de slechte zoekfunctie:

De uitzending van RTL Nieuws vorig jaar juni ging over de slechte matchresultaten bij het zoeken naar vacatures. “Afgelopen december hebben we de matchfunctionaliteit helemaal vervangen door een zoekfunctionaliteit die semantisch werkt. Je vult zelf steekwoorden in. De komende maanden wordt dit systeem verfijnd.” Het moet voorkomen dat iemand die zoekt op ‘projectleider ICT’ ook vacatures te zien krijgt van bijvoorbeeld een projectleider in de autotechniek. Overigens wil Timmermans hier wel een kanttekening plaatsen: “Private vacaturesites matchen heel precies op de zoekwoorden die iemand gebruikt. Onze taak is anders: wij willen mensen aan de slag krijgen. Daar hoort ook bij dat we een breder spectrum van relevante vacatures aanbieden dan waarop iemand strikt genomen zoekt.”

Fijn om te weten dat de matchfunctie is vervangen door “semantische” zoekfunctionaliteit. Maar wat heeft dat voor waarde als het zoekresultaat nog altijd lachwekkend slecht is? In de komende maanden wordt dit verfijnd? Verfijnd? Het werkt niet! Een werkzoeker heeft geen boodschap aan matchen of semantisch zoeken. Die wil gewoon relevante resultaten. In een breed spectrum…

Ook papegaait Timmermans de cijfetjes van hosting supplier IBM vrolijk na:

Sinds begin december hebben we in totaal 45 minuten storing gehad. Dat is 45 minuten te veel, maar het is wel beter dan het was.

Helaas is die 45 minuten storing een zeer beperkt deel van de werkelijkheid. Hij vergeet de geplande downtime te vermelden; en die is werkelijk gigantisch. En dan zijn er nog de al zes jaar lang persisterende browser problemen waardoor Werk.nl onbeschikbaar lijkt voor gebruikers. Who cares?

Timmermans schaart zich met zijn interview in het rijtje Bruno Bruins (voorzitter RvB UWV) en Fred Paling (lid RvB UWV). De drie musketiers van het UWV die elkaar hebben gezworen te vuur en te zwaard de leugen die Werk.nl heet te continueren. ‘Bestuurders’ zonder enige inhoudelijke deskundigheid. Met als gevolg een blijvende frustratie voor een groeiend leger niet-werkende werkzoekenden die ook in komende jaren met een rampenplan geconfronteerd gaan worden.

Hoe is het toch mogelijk?