Vandaag is een mooi rapport publiek gemaakt “De toekomst van flex”. In opdracht van de ABU heeft TNO het onderzoek van 2007 naar de flexibiliseringsbehoeften en -strategieën van bedrijven in Nederland in 2014 herhaald. De weinig verrassende verwachting dat er een groei van de flexibele arbeid wordt verwacht, is één van de punten die naar buiten is gebracht. Jurriën Koops (directeur ABU) meldt evenmin weinig verrassend dat dit veel kansen biedt en dat de rol van de intermediairs steeds belangrijker wordt. Zo af en toe wil ik wel eens een tegengeluid geven op de verheerlijking van de flexibele arbeid en met dit blogje wil ik die traditie even voortzetten.
Ik zal geen herhaling schrijven van Flex hallelujah I of andere blogs over de effecten van flexwerk. Ik wil eens meegaan in de paar punten die door de ABU en Jurriën Koops worden genoemd. Punt één het is een gevolg van strategisch HR beleid om meer flexibele arbeid in te huren. Punt twee de rol van intermediairs wordt daarom belangrijker.
Dat een organisatie makkelijker zijn doelen kan behalen als er een grotere flexibeler schil is, is in mijn ogen erg arbitrair. Ja, ingeval er veel aanbod is van de nodige arbeid wil ik daar deels in mee gaan. Echter als de arbeidsmarkt iets krapper is of minder voorspelbaar dan kan dat nog wel eens tegenvallen. Indien de groei achterblijft omdat er niet snel genoeg mensen kunnen worden gevonden of alleen heel duur flexibel kunnen worden ingehuurd, spreekt men ineens weer van ZZP terreur in plaats van de goedkope flexibele schil. Strategie valt of staat bij voorspelbaarheid en het is nog maar de vraag of met een flexibele arbeidsmarkt deze zo voorspelbaar is dat onze HR goeroes daar strategisch op in kunnen spelen.
Daarnaast vraag ik mij nog steeds af hoe deze strategische HR goeroes in hun organisaties gaan zorgen dat er voldoende human capital aanwezig is om te kunnen produceren. Wie in hun ogen gaat die flexibele schil op tijd opleiden of voldoende ervaring op laten doen. Of wordt er op het moment dat er in de ogen van de werkgevers te weinig competenties aanwezig zijn boos gekeken naar de overheid en de dan in hun ogen falende opleidingsmarkt.
Geen nood, de intermediairs gaan borgen dat er een kwalitatieve, goede flexibele schil zal zijn. De HR goeroes kunnen bij de intermediairs terecht. Jurriën Koops gaf al niet voor niets aan dat de rol van de intermediairs belangrijker wordt. Intermediairs gaan als goede boeren hun human capital beheren en verbouwen. Door op de juiste momenten in de mensen te investeren hebben zij altijd de juiste mensen op de juiste plek beschikbaar. Want wie zaait zal oogsten. Nu wil ik dat best geloven, maar ook intermediairs kunnen alleen deze strategische rol vervullen als zij de mensen die de flexibele schil moeten vervullen op één of andere manier aan zich kunnen binden, zodat ze na de investering ook kunnen genieten van de opbrengsten van de levering van het human capital.
Als intermediairs dat gaan doen dan weet ik een ding zeker, namelijk dat de flexibele schil weer veel duurder wordt dan de vaste schil. Maar dat is weer geen probleem want in ieder goed werkende markt wordt je beloond voor risico´s, dus ook in de arbeidsmarkt. Want voor niets gaat de zon op of werken mensen alleen voor minder als ze daartoe worden gedwongen.
Raime
says:Dit is weer iets waar je zowel boos al blij van kan worden. Blij wordt ik ervan omdat de mensen die een beetje vast zitten tussen verschillende banen even eruit kunnen om te kijken wat zij leuk vinden. Flexibel vrijblijvend en tot niets verplicht verbonden. Als je, je opzeg termijn van ongeveer een week niet meegerekend. Boos wordt ik ervan omdat er ook zat mensen zijn die zekerheid willen hebben. Gewoon baan tot aan hun pensioen, zonder steeds maar te moeten solliciteren of een uitkering moeten aanvragen omdat er geen mogelijkheden zijn voor hun. Wat onze overheid af en toe vergeet is dat er ook nog mensen zijn die volgens het ”oude” manier van werken leven. Zij gaan een contract aan voor de rest van hun leven. Hier moet men ook aan denken en niet alles flexibel moeten maken. Er zijn zat mensen die alle ontwikkelingen niet meer volgen maar nog wel 20 jaar of langer (korter) moeten werken. Flexibele arbeidsmarkt, maar dan ook arbeidsgehandicapten op de arbeidsmarkt zetten? Met een beperking wordt je ook verplicht om te gaan werken. Begrijp me niet verkeerd maar als wij al dit een lastig manier van werken vinden, dit ons al zoveel onzekerheid geven. Hoe moeten de mensen met een beperking (verstandelijke) het wel niet vinden. Sommige zijn zo beperkt dat zij het echt niet begrijpen?
Betreft pensioenfonds? Ik ga er eerlijk gezegd vanuit dat ik op mijn 70ste met pensioen zal gaan en er dan waarschijnlijk geen pensioen geld over is. Eerst wat het 70% van je laatst verdiende loon, toen was het 70% van je gemiddeld verdiende loon, in de toekomst zal het wellicht worden zo iets als: mevrouw/ meneer wij zullen even kijken hoeveel geld er nog aanwezig is en dit onderling bespreken. Hierna zult u van ons een prijsopgave krijgen wat u uiteindelijk van ons zult ontvangen.
Ow en zelf voor een pensioenregeling kiezen heeft ook geen zin. Zodra je pensioen geld vrij komt moet je er belasting over betalen. Juist en daar zit je op te wachten op je 70ste.
Veel plezier allemaal in onze onzekere toekomst!!
Richard
says:Weet je, mij kan het niet zoveel schelen dat ik flexwerker ben of niet. Nou, eigenlijk wel maar goed ik val in de categorie flexwerker en doe dat inmiddels al 10 jaar. Het is kennelijk niet anders. De overheid heeft het over flexibilisering van de arbeidsmarkt, dat de arbeidsmarkt gemoderniseerd moet worden, dat een baan voor het leven totaal uit is etc. etc. Dat is prima. Nou, eigenlijk niet prima maar goed. Het is kennelijk niet anders.
Echter…..waar ik furieus over wordt is dat er van alles wordt gedaan aan de modernisering van de arbeidsmarkt. Dat is dan ook echt enige. Het pensioenstelsel veranderd totaal niet mee. Dat is nog steeds het oude ridige stelsel uit de jaren 50! Voor een flexwerker is dat een regelrechte ramp.
Ik wissel van baan, van branche en van bedrijfstak. Bij iedere werkgever heb ik weer te maken met zijn/haar pensioenfonds waar ik verplicht mijn bijdrage aan moet leveren. Ik heb totaal geen keuzevrijheid en heb bij weet niet hoeveel pensioenfondsen geld staan. Iedere keer de boel overhevelen is zinloos. Tenslotte doet de pensioenfonds je steeds een voorstel voor de overdracht. Ja, u lees het goed. Een voorstel. Dat betekent niet dat het voorstel een goed voorstel hoeft te zijn. Maar door de wazige berekeningen en de even wazige uitleg heb ik geen idee of er goed aan doe om de kleine beetjes pensioen steeds weer over te hevelen.
Mijn boerenverstand zegt me dat een voorstel tot overheveling mij per definitie geld kost want pensioenfondsen willen niet dat je het overheveld. Dus krijg je straf en verdampt je pensioengelden. Kortom, ik laat mijn pensioengelden bij al die pensioenfondsen staan. Dat zal tegen de tijd dat ik met pensioen ga nog een nieuwe dagtaak worden om uit alle hoeken en haken mijn pensioengelden op te eisen. Als het goed is heb daar dan ook de tijd voor maar leuk is het niet.
Het is ridicuul in deze tijd van maximale keuzevrijheid dat ik niets te zeggen heb over mijn eigen pensioengelden en waar die is ondergebracht. Ik stel voor dat verdere maatregelen om de arbeidsmarkt te flexibileren en te moderniseren op te schorten. Eerst dient het pensioenstelsel totaal te worden herzien.
Ik stel voor dat ik keuzevrijheid krijg om een pensioenfonds te kiezen waar ik klant bij wordt en waar al mijn toekomstige werkgevers de pensioengelden op storten. En dat ik eens per 5 jaar de mogelijkheid heb om van pensioenfonds te veranderen. Kortom, dat ik van huidige pensioenfonds een aanbod krijg alsook van de pensioenfonds(en) waar ik naar toe over wil stappen. Op basis van die voorstellen kan ik dan een gedegen beslissing en de verantwoordelijkheid nemen voor de opbouw van mijn pensioengelden.
Dat is wat ik mis in de huidige geflexranddiebiliseerde arbeidsmarkt!
André
says:Ik snap daar niks van. Flex moet juist op zijn retour c.q. tot het minimale beperkt blijven. Vijf jaar terug met 2 oude rotten fluitend de complete boekhouding doen. Nu met 8 (overwegend flexers) bij een flink lagere omzet mét hele weekenden overwerken. Kennis van producten, processen, systemen en opgebouwde goodwill bij klanten en collega’s loopt de deur steeds weer uit. Leergeld betaal je keer op keer en de horizon is tot volgende week. Rapport bewijst meer dat we nog niet veel geleerd hebben van de crisis.
hans
says:Ik ben ZZP’er maar heb het gevoel dat ik meer wordt uitgeknepen dan dat ik er aan verdien. Deed eerst precies hetzelfde maar dan als vaste baan. Nu verdien ik ongeveer de helft zonder enige zekerheid.