Vorige week was ik op de dag van de flexibele arbeid. Een netwerk gelegenheid op een plek waar het een feest van herkenning was. De familie Sakkers (Victor Mundi) had er weer een goed georganiseerde middag van weten te maken.

Prijzen waren er in zoveel categorieën dat ik al snel de tel kwijt was, maar voor wie echt geïnteresseerd is zijn hier een link1 en Link2 naar overzichten van prijswinnaars. Toch was het duidelijk dat flexibele arbeid veel vragen en onderwerpen oplevert waar lang over gesproken kan worden. Door de vele onderwerpen die werden aangestipt, was er weinig tijd voor veel diepgang. Er waren weinig echt vernieuwende punten die naar voren kwamen op deze dag en er werden niet echt innovaties gedeeld. De vraag is waarom niet? Ook is er dit jaar weer geen Flex innovatieFonds, voor de tweede keer op rij. Nu is aan het laatste fenomeen ook weinig aandacht besteed het afgelopen jaar. Maar ook heb ik het gevoel dat de intermediairs het wel best vinden zoals het nu economisch gaat. Het gaat de intermediairs voor de wind.

De freelancer als flexibele arbeider kwam ruimschoots aan bod. Het politieke belang dat zij vertegenwoordigen werd mooi geïllustreerd door de presentatie op basis van de ZZP Barometer, zowel in aantal zetels, als hun politieke voorkeur.

En wie eenmaal is beland bij de ZZP’er krijgt een DBA update. Intermediairs vinden het wel best , als er freelancers worden ingehuurd, dan het liefst via een intermediair. Verder levert het DBA verhaal alleen onrust en twijfel op. Hoe ik ook preek het gezond verstand en het zakelijk instinct als leidraad te hanteren, men luistert liever naar wat voor verwarring de belastingdienst verder weet te zaaien.

Op deze dag gaf Peter Hoogstraten (ook te zien op youtube) als woordvoerder van de belastingdienst verder uitleg over de DBA. Hij ging onder andere in op wat kwaadwillend is. Nu heeft Wiebes daar in zijn nieuwe brief die hij deze week heeft verstuurd ook uitleg over gegeven en dat komt overeen met het verhaal van Hoogstraten. Citaat brief “Kwaadwillend is de opdrachtgever of opdrachtnemer die opzettelijk een situatie van evidente schijnzelfstandigheid laat ontstaan of voortbestaan, omdat hij weet – of had kunnen weten – dat er feitelijk sprake is van een dienstbetrekking (en daarmee een oneigenlijk financieel voordeel behaalt en/of het speelveld op een oneerlijke manier aantast)”. Nu kom ik dat niet vaak in praktijk tegen bij bedrijven en ik zou mij als overheid achter de oren krabben als ik zaghoe (lokale) overheden zich in de meest vreemde bochten wringen om mensen in te huren zodat zij geen ambtenaar hoeven te worden. Daarbij komt dat nogmaals duidelijk werd gemaakt, zowel door Hoogstraten als Wiebes, dat die handhaving niet iets is waar (behalve overheden in mijn optiek) iemand zich druk overzou hoeven maken. “De Belastingdienst richt de handhaving nu eerst op de ernstigste gevallen: situaties waarin partijen evident buiten het wettelijk kader treden. Het gaat daarbij dus niet om een zelfstandige professional bij wie er ruis is over de gezagsrelatie. Het gaat wel om gevallen waarin opdrachtgevers opereren in een context van opzet, fraude of zwendel. Daarbij kunt u denken aan situaties waarin sprake is van listigheid, valsheid of samenspanning en situaties die leiden tot ernstige concurrentievervalsing, economische of maatschappelijke ontwrichting of waarin het risico aanwezig is van uitbuiting”.

De meeste organisaties zouden de komende periode volgens mij moeten gebruiken om vanuit hun zakelijk belang de inhuur professioneel te gaan regelen zoals ik dat eerder betoogde in mij blog “Inhuur managen. Met of zonder DBA”. Deze onderwerpen zullen vaak de revue passeren in 2017 met haar verkiezingen. Toch zal het arbeidsrecht meer invloed hebben op de flexibele arbeid dan een paar belastingregels vanuit de DBA. Hopelijk komt er ook meer ruimte voor weer wat innovatie zodat er meer reuring komt.