De vacature toverfee is in ons land

Onderstaand toon ik de laatste update (juli 2021) van de gezondheid van de Nederlandse arbeidsmarkt op basis van een aantal cijferreeksen:

Arbeidsmarkt: procentuele verandering, 12-maands voortschrijdend maandgemiddelde (2008 = 0%), januari 2008 – juli 2021

Arbeidsmarkt: procentuele verandering, 12-maands voortschrijdend maandgemiddelde (2008 = 0%), januari 2008 – juli 2021

Het vacaturevolume is exceptioneel gestegen in de laatste 5 maanden. Al enkele jaren staat de groei in het vacaturevolume in geen verhouding tot de ontwikkelingen van andere indices in de arbeidsmarkt, zoals de uitzendindex. Die laat de laatste jaren een constante en sterke groei zien maar die verbleekt bij die van het vacaturevolume. En dat terwijl uitzenders de hofleveranciers zijn als het om het aantal vacatures gaat.

Met andere woorden, something seems rotten in vacatureland!

Overigens is die onbalans van de vacature index met de andere indices niet van de laatste maanden. Zoals uit bovenstaande grafiek blijkt is al in de loop van 2017 duidelijk dat er iets bijzonders aan de hand is. De vacature index groeit sneller dan enige andere indexen blijft dat doen tot medio 2019 wanneer er sprake is van een daling die tot grofweg medio 2020 duurt. Maar ondanks de daling staat de index nog altijd op een aanzienlijk hoger niveau dan één van de andere indices. Het vacaturevolume lijkt te zijn losgejubeld van de werkelijkheid.

Dit zegt het CBS over de groei van het vacaturevolume:

Voor het eerst sinds het begin van de meting in 2003 is de spanning op de arbeidsmarkt zo hoog opgelopen dat er meer vacatures zijn dan werklozen. In het tweede kwartaal van 2021 stonden er tegenover elke 100 werklozen 106 openstaande vacatures. De toename van de spanning is vooral toe te schrijven aan een recordgroei van het aantal openstaande vacatures (met 82 duizend).

Het CBS meldt de “recordgroei” maar plaats hier geen kanttekeningen bij. Terwijl het toch voor de hand ligt om zo’n uitzonderlijke groei eens goed te bekijken. Een gemiste kans, in mijn optiek.

Want het lijkt mij niet erg waarschijnlijk dat het vacaturevolume zo extreem groeit op basis van originele, echte, bestaande nieuwe vacatures van vlees en bloed. Tegelijkertijd is de vacaturemarkt vergeven van doublures, vervallen maar toch niet vervallen vacatures, fictieve vacatures en wat de verschillende partijen binnen deze markt nog meer kunnen verzinnen. En zou hierin misschien een reden liggen voor deze opmerkelijke groei? Zijn er krachten aan het werk (pun intended) die het aantal vacatures aan het oppompen zijn tot krankzinnige hoogtes? Het zou mij niets verbazen.

Maar ik kan het natuurlijk niet laten bij deze constatering. Ik ben tenslotte Rutte niet. Dus ga ik in de komende tijd mij onderdompelen in de stijgende vacature oceaan, in de hoop ons lage landje te behouden voor nog grotere overstromingen.

In dit kader, maar totally unrelated, is het meer dan de moeite waard om de tentoonstelling Doggerland in het Rijksmuseum te gaan bezoeken. Daar maak je onder meer kennis met een heuse tsunami in onze streken. En nog veel meer moois

Nou, mocht je niets meer van me vernemen da is mijn poging mislukt en dobber ik waarschijnlijk rond in de vacature sargasso zee. Ik hoop natuurlijk op het tegendeel waarbij ik zegevierend een allesomvattend antwoord kan geven. De werkelijkheid zal daar waarschijnlijk ergens tussen in liggen. Wens me geluk.

Achtergrond
De gezondheid van de Nederlandse arbeidsmarkt is gebaseerd op een vijftal cijferreeksen:

  1. het aantal vacatures (van het CBS en van Jobfeed (Textkernel)),
  2. het aantal faillissementen (Faillissementen.com),
  3. de uitzendindex (ABU),
  4. de werkloosheid (CBS).
Geef een reactie