Ben je lekker op de zondagochtend een beetje blogs aan het lezen om inspiratie op te doen; krijg je de volgende tekst onder ogen:

Two weeks ago in North Lauderdale, Fla., funeral services were held for Russell Shaw, a prolific blogger […]. In December, another tech blogger, Marc Orchant, died at 50 […].

Other bloggers complain of weight loss or gain, sleep disorders, exhaustion and other maladies born of the nonstop strain of producing for a news and information cycle that is as always-on as the Internet.

Bovenstaande tekst komen uit een artikel van de New York Times en gaat in op de druk die een 24-uurs medium als Internet op de blogging community kan leggen.

Michael Arrington komt ook aan het woord:
“I haven’t died yet,” said Michael Arrington, the founder and co-editor of TechCrunch, a popular technology blog. […] Mr. Arrington says he has gained 30 pounds in the last three years, developed a severe sleeping disorder […] At some point, I’ll have a nervous breakdown and be admitted to the hospital, or something else will happen.”

Positief punt; ik weet nu waar dat overgewicht vandaan komt. Niet door wijn en eten, maar door bloggen. Wat een geruststelling!

Maar blogging (in Amerika), zeker in de technologie hoek, blijkt een gevaarlijk beroep te zijn; misschien nog wel gevaarlijker dan krabvissen in Alaska.

Met al die stress om als eerste het nieuws te brengen is het natuurlijk belangrijk om een thuisfront te hebben wat achter je staat. Zo krijg ik regelmatig opbouwende kritiek van mijn vrouw. Hier zomaar twee van haar stimulerende opmerkingen:

• Zit je weer stukjes voor RecruimentMatters te schrijven?
• Waarom zou iemand die stukjes van jou willen lezen?

Deze waardering maakt het zoveel makkelijker om je ziel en zaligheid in het bloggen te gooien. Waardoor ik niet verwacht ooit in een situatie terecht te komen die Michael beschrijft.

Maar voor vandaag zal ik het (misschien) wat rustiger aan doen. Al was het alleen al omdat Vlaanderens mooiste op de buis komt!