Het is belangrijk dat je goed weet wat je wilt met je carrière! Zodat je kan focussen op wat je wil gaan bereiken. Een uitstapje maken of een keer een foute keus maken mag, zolang je maar goed kan uitleggen waarom je dat uitstapje hebt gemaakt en wat je hebt geleerd van die foute keus! Leermomenten doen het altijd goed in een sollicitatiegesprek. Je laat zien dat je zelfkennis hebt en de toekomstige werkgever krijgt meer inzicht in de persoon die hij tegenover zich heeft.

Na een aantal jaren gewerkt te hebben in de arbeidsbemiddeling aan de bureaukant had ik duidelijk op mijn netvlies wat de volgende carrière move zou worden. Namelijk een functie als corporate recruiter! Want naast communicatieve vaardigheden en een stralende persoonlijkheid beschik ik immers ook over ervaring, mensenkennis en ben ik positief kritisch!

Vol goede moed ging ik dus op sollicitatieavontuur! En, wat heb ik een avonturen beleefd! Zo zat ik in een procedure bij een groot bekend bedrijf. Ik zat bij de laatste twee. Na mijn tweede gesprek zou ik teruggebeld worden. Nu twee maanden later moet ik nog steeds gebeld worden! Heb ik dan een nieuw telefoonnummer? Nee! Is mijn telefoon afgesloten? Nee! Is het kantoor van dit bedrijf ontploft zodat niemand mij meer kan bellen? Nee! Heb ik dan zelf niet gebeld, gemaild, voicemails achtergelaten bij de secretaresse van de heer X en uiteraard bij de heer X zelf? Jawel!

Maar schijnbaar is het toch heel lastig om iemand die al twee keer tijd in jouw bedrijf heeft geïnvesteerd even te bellen met de mededeling dat diegene het niet geworden is. Boos werd ik ervan! Niet zozeer omdat ik waarschijnlijk was afgewezen. Maar meer omdat je na twee leuke gesprekken van mens tot mens verwacht dat er op een nette manier met je wordt omgegaan. Kwestie van respect!

Bij een andere organisatie was ik de enige overgebleven kandidaat. Eerst presenteerde ik een wervingsstrategie en een behoudstrategie aan de directie. Daarna volgden een persoonlijkheidstest en vervolgens nog een rollenspel. Prima, alles voor die leuke baan! Zet mij maar voor die camera! Uiteindelijk werd mij verteld dat ik zeker geschikt was, maar ze wilde toch liever iemand met ervaring in de branche. Dat was toch eigenlijk ook wel heel erg belangrijk! Dus, jammer maar helaas! Ik kreeg sterk het gevoel dat bedrijf zocht naar het schaap met de bekende vijf poten.

Dat er misschien wel een schaap met 4 poten gevonden zou gaan worden, daar was geen rekening mee gehouden. Ook bekroop mij het idee dat ze nog niet goed op een rijtje hadden welk van deze poten belangrijker was dan de ander. Als ervaring echt zo een belangrijke prioriteit had gehad hadden ze me namelijk nooit moeten uitnodigen.

Gelukkig heb ik ook positieve dingen meegemaakt. Zo werd ik tot mijn verbazing bij een bedrijf naar aanleiding van een sollicitatiebrief afgebeld en niet afgemaild. Vergezeld van een uitgebreide en goed onderbouwde toelichting.

Ook ben ik een keer afgewezen voor een functie omdat ik zo eerlijk was en wist wat ik graag wilde en dit bedrijf niet dacht dit mij te kunnen bieden. Jammer voor nu, maar beter voor de lange termijn!

Ben benieuwd wat ik nog meer ga meemaken!

Dit gastblog is geschreven door Joyce van der Burg: Spontaan, recruiter, doorzetter, fietser, creatief, reiziger, eigen-wijs! En… na vijf jaar bureau ervaring op zoek naar een corporate recruitment uitdaging!