Een goede programmeur is tien keer zo productief als een normale. Goede programmeurs zijn zeldzaam. Daarom leveren ze recruiters veel geld op. Als je als recruiter een topcodeerder in je netten treft hoef je de rest van het jaar niet te werken.

Het mag dan ook niet verbazen dat recruiters steeds massaler op deze schuchtere soort zijn gaan jagen. Het plaatje hierboven is een natuurgetrouwe weergave van wat mijn programmeurs meemaken als ze Linkedin opstarten.

Deze massale jacht levert kostbare problemen op voor aspirant eenhoorns. Hóe kostbaar, dat laat Patreon, een soort online fooienpot, zien met de recente overname van Clear Talent.

Evolutie

Voordat we een grove inschatting maken van de kosten die Patreon maakt om iemand aan te nemen, kijken we kort naar de evolutie van recruitment. Tech was vroeger namelijk nog niet recruitment.

Heel vroeger

Vroeger was recruitment niet moeilijk. Je vroeg iemand vriendelijk of hij voor jou wilde werken en als ie dat niet deed dreef je een scherp voorwerp door diens hart. In die tijd was vriendelijk vragen dan ook vaak nog voldoende. Je kon alle kandidaten (weergegeven als blauwe blokjes) aan het werk zetten zonder dat je recruiters nodig had.

Iets later

Toen mensen meer zelfbeschikking kregen was het moeilijker om aan goed personeel te komen. Hieronder zie je daarom een blauw blokje minder. Het werd slim om een ronselaar (rood blokje) in te schakelen om mensen te ronselen.

Ongeveer tot nu

Met het groeien der bedrijvigheid, zo tussen iets later dan heel vroeger en ongeveer tot nu, kregen recruiters concurrentie van elkaar. Meer rode blokjes. Door groeiende specialisatie van beroepen ontstonden bovendien beroepsmatige specialisten. Minder blauwe blokjes.

Heden

Met het groeien van de concurrentie tussen recruiters is het steeds moeilijker voor tech om zeker te zijn van talent. Patreon illustreert in welke richting men soelaas voor deze angst zoekt. Patreon koopt een batterij recruiters die enkel nog voor Patreon gaan werven (zwarte blokjes). De overige klanten van Clear Talent moeten nieuwe recruiters zien te vinden.

De toekomst

De toekomst laat zich raden.

Het probleem

Het probleem is dat de programmeer kampioenen steeds moeilijker te vinden zijn, omringd door een groeiende haag van doornige recruiters. Dit maakt het noodzakelijk de wervingsinspanningen nog verder op te schroeven, nog meer recruiters aan te stellen, nog meer recruitment bedrijven op te kopen…

Zie je de kandidaat nog?

De schade

Als we ons niet laten hinderen door kennis van zaken, dan kunnen we de orde van grootte proberen te benaderen van de kosten die Patreon maakt voor het stillen van hun wervingswoede.

Patreon wil groeien van 300 naar 500 medewerkers. Ze willen dus tweehonderd medewerkers aannemen. Hiertoe nemen ze Clear Talent over. Ze verviervoudigen hiermee hun team en komen uit op 50 recruiters. Elke recruiter moet dus vier mensen aannemen.

Ik weet niet wat Patreon heeft betaald voor Clear talent, maar misschien kom ik in de buurt als ik me verlaat op een vuistregel van vroeger. Clear Talent telt veertig man. Een werknemer kost een ton per jaar. Clear Talent maakte dan vier miljoen omzet. Patreon kan tweemaal de omzet hebben betaald, acht miljoen euro.

Een recruitment bedrijf kun je niet integreren in je eigen organisatie en daarna weer verkopen. Je moet die acht miljoen dus afschrijven. En je moet je kersverse kanjers salaris betalen.

Acht miljoen vooraf plus vier miljoen salaris, gedeeld door vier aannames per recruiter, komt neer op $75.000,–. Dat is veel. Laat het het dubbele zijn, dan is het nog meer.

De oplossing

Als de vijver leeg is vang je met meer vissers niet meer vis. Patreon toont aan hoe afhankelijk big tech zich opstelt van recruiters. Tech = recruitment is een doodlopende weg. Maar er is een alternatief.

In tegenstelling tot wat velen denken is voor de meeste programmeerfuncties geen superbrein vereist. Aan een gedreven medewerker met een goede opleiding en veel kennis heb je vaak meer dan aan een toptalent. Kandidaten weten dat. Ze kiezen steeds vaker werkgevers die hen een stap verder brengen.

De vraag rijst: waarom produceert Patreon talent niet zelf? Waarom koopt Patreon geen programmeerschool, in plaats van een recruitment bedrijf?

Het zou een aanzuigende werking hebben op talent. Voor de (aftrekbare) kosten hoeven ze het niet te laten (voor $75.000,– per leerling kun je een fraai programma bieden).

Klopt het dat tech niet kiest voor zelf opleiden uit vrees dat het te lang duurt? Of omdat ze niet de tijd nemen om uit te rekenen wat werven, kennismaken en inwerken kosten? Dat ze niet doorrekenen hoe zelf opleiden giftige collega’s voorkomt? Dat ze niet meerekenen hoe trouw de ene helft van de medewerkers is, die je een opleiding hebt geboden, en hoe trouw je zelf de andere helft eraan kunt herinneren dat ze die opleiding niet terug hoeven te betalen als ze zich conform afspraak nog een paar jaar voor jou blijven inzetten?

Wat nemen we ervan mee?

Men zei wel eens: tech = talent. Alleen is techtalent (talent, bah) al enige tijd niet meer voorradig. Tegenwoordig geldt daarom: tech = recruitment.

Maar hoe mooi zou het zijn als de toekomst ons weer terugbrengt bij waar het allemaal begon? Hoe zorgen we er voor dat bedrijven hun fascinatie met talent loslaten en zelf aan het opleiden slaan? Hoe mooi zou de wereld zijn als we weer konden zeggen tech = training?