Er zijn altijd wel mensen die een beetje geschrokken reageren op de manier waarop ik mijn presentaties begin. Te weten: met een foto van mijn vader, moeder, zusje, vriend en van mijn huis. Ik vertel welke programma’s mij vroeger inspireerden (geïllustreerd door een foto van een 6-jarige ‘getting-things-done’ Floor) en welke games ik leuk vind.
Men vind het raar dat ik mij zo blootgeef. Ik vind dat helemaal niet zo raar, ze hadden dezelfde informatie over mij kunnen vinden als ze de spreker die tegenover hen staat vooraf even hadden geGoogled. Want: het mag dan het wereld wijde web heten, als het gaat over snel, veel informatie over iemand of iets vinden is het internet net een dorp.
(meer…)

In mijn blogs over personal branding prijs ik altijd het internet als goedkope (want veelal gratis!) en perfecte (vanwege continue verbetering en toevoeging van widgets en apps) tool om je merk kracht bij te zetten. Hoe kan het dat zo’n perfecte tool open is voor iedereen? Kortom: waar verdienen die netwerken eigenlijk hun geld mee?
Ik had het er vandaag nog met