ChatGPT en haar (ongetwijfeld snel groeiende leger van) collega’s zijn generatieve taalprogramma’s, getraind op een enorm volume aan documenten. Dit is statistiek van een hogere orde en dus een domein waarin ik geen enkele expertise heb. Maar de output van deze programma’s is prima te beoordelen door beta-benadeelden. En het ‘mooie’ is dat in het geval van “onjuiste” (op basis van een door beta-beperkten bepaalde norm) output, het programma kan worden bijgestuurd middels regels. Krijg je een antwoord van het programma dat op een uitspraak van Poetin lijkt, dan kan per direct (handmatig…) een regel worden geintroduceerd die voortaan uitspraken van Putin(-achtigen) in de output voorkomt. Prachtig, nietwaar?
Nou, misschien niet. Prachtiger zou natuurlijk zijn dat deze programma’s alle normen en waarden die wij met elkaar hebben afgesproken (per continent, land en regio) vanaf het begin geïncorporeerd hebben en er dus geen afzonderlijke search & destroy acties moeten worden uitgevoerd om corrigerende regels te kunnen introduceren. Handmatig… Met daarbij de eeuwig knagende vraag: wat hebben we gemist? Antwoord: veel. Maar je gaat ze nooit allemaal vinden.
Arrogantie moet je verdienen, al zullen velen ondertussen van mening zijn dat het elke vorm van arrogantie mag uiten. Ik hoor daar (nog) niet bij. Maar dat wil niet zeggen dat ik deze nieuwkomer geen succes wens en hoop op een waardevolle bijdrage aan ons werkzame bestaan, ook binnen het recruitment domein. Maar daar helpt (te vroege) arrogantie niet aan mee. Volgens mij.
