Onlangs bracht de Volkskrant een bijlage uit ‘van student to starter’ boordevol met make-overs. Want welke vrouw laat zo’n belangrijke switch op de arbeidsmarkt nou voorbij gaan zonder een nieuwe garderobe. (Nou zie ik een switch op het gebied van zoiets banaals als merk dagcreme al als afdoende reden om mijn garderobe drastisch te herzien, maar dat terzijde). Personal shopper meneer Remeeus voorziet de dames van streng commentaar in de trant van ‘jij in een broek, daar zou ik bang van worden’. We zien dan ook veel rokken. Mijn persoonlijke mening? Als ik dames zou tegen komen op de werkvloer zou ik me heerlijk jong voelen. Maar eerlijk is eerlijk, ze zien er wel netjes uit. En daar zouden heel wat meer bedrijven aandacht aan mogen besteden. Kledingvoorschriften voor personeel zijn er niet voor niets, maar worden zelden ter harte genomen besef ik als ik om me heen kijk. Veel collega’s bevinden zich in de ontkenningsfase. Zo laat verkoopster A. geen gelegenheid onbenut om te verkondigen dat ze op haar leeftijd nog maatje 75C heeft. Voor de mannen onder jullie: 75 is de omvang in centimeters net onder de buste gemeten en dus petite, en madam heeft dit vast gehad, in de jaren 60. Kan zo’n mens een goede bh verkopen als ze zelf met kwabben op haar rug rondloopt? Gelukkig krijgen we een cadeautje van Hunkemoller, de nieuwste bh zonder naden (en zonder rollen). Ik zeg: topbedrijf!