Linkedin is het grootste online netwerk van professionals op deze aardkloot. En daarmee heeft het een ongekende aantrekkingskracht op recruiters. Linkedin is met andere woorden: de source voor sourcing.

Beter dan CV databases van vacaturesites die vol zitten met mottige CV’s. Want de zoektocht naar een nieuwe baan is periodiek. Personal branding daarentegen is een continu proces. En daar zorg je dus altijd voor een actueel profiel.

Linkedin is geen vacaturesite. Linkedin is een personal branding site met online netwerk functies. En die combinatie blijkt al uitstekend te werken. Getuige het aantal recruiters dat de profielen op Linkedin afgraast.

Nu hebben we natuurlijk de online referral services. Een point solution waar je als ‘recruiter’ gevraagd wordt jouw eigen netwerk af te grazen op zoek naar een kandidaat voor een gepubliceerde vacature. Sourcing voor beginners. En tegen een vergoeding.

Online referral services proberen in essentie het aantal eyeballs voor een vacature te vergroten. En daarmee het aantal potentiële kandidaten voor een vacature te verhogen.

Als ik nu eens door deze bril naar Linkedin kijk; dan vraag ik me af waar al die online referral services zich zo druk om maken. Want feitelijk biedt Linkedin alles wat  een online referral service biedt.

Maar dan op een schaal die geen enkele online referral service ooit zal bereiken. En met een naamsbekendheid, groei en traffic waar zo’n service alleen maar van mag dromen.

Stel je voor dat Linkedin het iets makkelijker en aantrekkelijker zou maken voor haar leden om hen te introduceren bij een recruiter of voor een vacature?

Wat zou er dan nog overblijven van al die online referral services?