Mechelen heeft één straat waar alle uitzendkantoren aan zijn gelegen. Dit is typisch Belgisch, omdat elke grote(re) stad wel zo’n straat heeft. Ongeveer een kleine maand geleden had ik me ingeschreven bij verschillende van deze uitzendkantoren en vandaag vond ik het tijd voor een update langs hun kant. Want als je je gezicht niet regelmatig laat zien vergeten ze je waar je bij staat!

Dus vandaag ben ik langs de verschillende uitzendkantoren geweest met de vraag of er zij openstaande interessante vacatures hadden die overeenkomen met mijn interesses. Bij Randstad was dat niet het geval. Daoust had wel een vacature dat interessant was en zij zouden mij onmiddellijk (deze voormiddag) voorstellen om een sollicitatiegesprek te regelen. [wordt vervolgd]. En vandaag was Adecco het voorbeeld hoe het niet moet.

Nadat ik netjes op mijn beurt had gewacht werd ik naar een klein kamertje gebracht waar het “gesprek” zou plaatsvinden. Althans dat dacht ik …

Zij: Bent U hier al ingeschreven?

Ik: Ja, een kleine maand geleden.

Zij: Wie heeft U dan ingeschreven?

Ik: Dat heeft Uw collega … gedaan, maar die is er niet vanwege ziekte. (had de receptionist mij verteld)

Zij: Oh (stilte) ok, dan stel ik voor dat ik tegen haar zeg dat U nog steeds op zoek bent naar werk.

Wat is er gebeurd met de klantvriendelijkheid, de professionaliteit en bereidheid tot helpen? Ze beargumenteerde dat haar collega … mijn dossier beter kende, omdat ze mij had ingeschreven. Ik zeg dat ik haar slechts eenmaal had gesproken, maar dat argument viel in het niets. Ze had waarschijnlijk geen zin of te veel aan haar hoofd. In elk geval kan het niet teveel moeite hebben gekost, want dankzij mijn periode bij Adecco weet ik hoe het systeem in elkaar zit. Via een simpele klik op de muis had zij perfect potentiële vacatures kunnen opvragen als ze mijn naam had geweten. Nee adecco zo behoor je niet om te gaan met uitzendkrachten!