Dat was het dan he…

Zo ben je net afgestudeerd, op weg naar betere tijden. Vast baantje, leuk werk, aardige collega’s.

– Je weet toch, Alles! –

En zo sta je de volgende dag, met het hele bedrijf, op straat. Werkloos, zonder plan, in de WW (op m’n 25e).

Gisteren heeft mijn werkgever faillissement aangevraagd. In de laatste paar maanden ging het zo slecht dat er geen enkele andere verstandige oplossing meer was. Ons klantenbestand bestond voor het leeuwendeel uit vastgoedbedrijven. En zelfs de meest simpele zielen begrijpen nog dat dat in deze tijden weinig goeds beloven kan.

Er is hard geprobeerd andere markten aan te boren (mooi voorbeeld daarvan, was een heel gaaf motiverend gesprek met de mensen van Oilily… dus…), en er werd hard gewerkt om onszelf goed in de markt te zetten.

Dit alles mocht echter niet baten.

Vandaag zitten we met z’n allen nog gewoon op kantoor. Ik weet dat iedereen nu aan het doen is wat ik ook aan het doen ben: Aan de wereld duidelijk maken dat je weer beschikbaar bent. Alsof je het net hebt uitgemaakt met je meisje, en na een paar dagen je relatiestatus weer omzet naar ‘single’ bij hyves en myspace. “gewoon omdat je aan ze dacht” bel/sms/krabbel je een paar van die vrienden/vriendinnen die je toch wat minder hebt gezien de laatste tijd. Je denkt na over andere manieren waarop je jezelf kan vermaken, over je nieuw verworven vrije tijd (zure gedachte is dat zeg!) En over… Nou ja, je denkt niet over het geld dat je opeens over hebt… Je denkt eerder over het geld dat je opeens tekort gaat komen.

Ik ben nog een beetje aan het nadenken en aan het wennen aan het nieuwe idee, maar de eerste plannen zijn al aan het ontstaan. Om precies te zijn:

– Ik ga zo spoedig mogelijk mijn portfolio op orde maken. Soms lijkt het nog steeds alsof ik in de laatste jaren amper iets gedaan heb. Dat moet veranderen.
– Ik ga het boek van Floor en mij uitbrengen. Dat is belangrijker dan ooit.
– Volgende week ga ik naar het KVK. Ik hoorde dat je goed als zzp-er op kan starten vanuit de WW. En wat zelfstandig werk is als ontwerper nooit slecht.
– Ik ga solliciteren. Bij elk bureau waar ik ooit ‘fan’ van ben geworden. Misschien is er ergens geen vacaturestop, of misschien kan ik een aanwinst zijn voor een bedrijf.
– Ik ga mijn oren en ogen open houden. Voor mezelf, maar ook voor m’n lieve collega’s. Want ik ben maar 1 v/d 14 mensen die z’n baan kwijt is. (als je nog een projectmanager nodig hebt…)

En het belangrijkste van allemaal:
Ik ga nu aan jou, en aan elk ander persoon die ik in de komende weken tegen ga komen vertellen.

IK BEN WEER BESCHIKBAAR.
En stiekem ben ik een redelijke slet…