Een interessante vraag, gesteld door Robin Wauters: hoeveel social network aggregators hebben we eigenlijk nodig? Het is een zinloze vraag, maar het is er eentje die ik me al jaren geleden stelde bij de opkomst van de vertical search engines voor vacatures.
Want er kan er maar een de moeder van alle vertical search engines zijn. Toch? De markt heeft daar echter een antwoord op gegeven: Nee! Er kunnen er meerdere zijn. Of misschien moeten er zelfs meerdere zijn.
Hoewel de lancering van een vertical search engine vooral een ondernemerskeuze is, is het voortbestaan natuurlijk vooral een antwoord door de markt. En dat antwoord laat zien dat de markt meerdere vertical search engines aankan.
Hetzelfde zal dus ongetwijfeld gebeuren bij social network aggregators. Waarbij er services zullen zijn die ons personal brand bij elkaar kan brengen. Tot het moment dat er daadwerkelijke mobiliteit van de eigen gegevens kan zijn, waardoor de service overbodig wordt.
Een betere oplossing voor werkzoekers?
En dat bracht mij op de volgende vraag, wat zou er gebeuren als op enig moment de vacatures ‘mobiel’ worden? Hoe zou het zijn om vanuit een vacaturesite alle vacatures in Nederland te kunnen zien?
Dat is een stuk eenvoudiger dan het misschien klinkt. Stel de volgende situatie: een werkzoeker heeft op basis van een zoekactie op een vacaturesite geen passende vacatures gevonden binnen het bestand van vacatures op deze site. Oftewel, de werkzoeker is niet blij met de service die de site op dat moment biedt.
Stel echter dat diezelfde vacaturesite vervolgens de mogelijkheid biedt om direct, met dezelfde zoekcriteria, vacatures te zien van andere sites (vacaturesites, internediairs, werkgevers)? Dat zou die werkzoeker toch een stuk blijer maken! En de vacaturesite is ineens geen complete walled garden meer.
Als vacaturesites op de commodity (=vacatures) zouden kunnen samenwerken dan kunnen ze zich op service/specialisatie onderscheiden. En als ze dan ook nog eens een goed verrekenmodel met elkaar afspreken kunnen ze hun marge ook nog eens verbeteren.
En, niet onbelangrijk, ze kunnen een service bieden die vertical search engines nooit kunnen bereiken. En als ze dan ook nog eens de spiders van de vertical search engines collectief blokkeren is er ineens een zonniger toekomstbeeld ontstaan. Voor vacaturesites wel te verstaan.
En wat te denken van de CV databases? Feitelijk kan daarbij exact dezelfde werkwijze worden gehanteerd. Waardoor ook recruiters een goede ervaring kan worden geboden. En werkzoekers, als zij hun ondertussen mobiele data zelf kunnen plaatsen waar zij dat willen.
Slotvraag
Zouden vacaturesites een dergelijke situatie aandurven? Of zijn we in de afgelopen 10 jaar nog altijd niets wijzer geworden? Want zo lang is het geleden dat iets dergelijks door uitzenbureau’s terzijde werd geschoven. Angst is een slechte raadgever!