Vacaturesites zijn in mijn optiek een bedreigde diersoort. Maar of ze binnenkort het lot van de dodo volgen hangt vooral af van de vacaturesites zelf. Helaas lijken zij zich onvoldoende bewust van gevaren die de kans op uitsterven aanzienlijk vergroten.
Ik heb het over twee levensvormen die wel eens de nagels aan de doodskist van vacaturesites kunnen worden: de vertical search engine en de vacature reseller. Aangezien ik al het nodige over vertical search engines heb geschreven, wil ik dit keer vooral stil staan bij de reseller.
Toch even heel kort de vertical search engine. Die op een landjepik-achtige wijze van traffic leverancier tot parasiet lijkt te evolueren. En daarmee niet alleen vacatures maar ook nog eens het leven uit vacaturesites zuigt. Met natuurlijk Vacaturerunner.nl als het meest navrante voorbeeld. In Nederland althans.
De vacature reseller
Maar er ligt een nog veel gevaarlijker organisme op de loer; de vacature reseller. Misschien het best te vergelijken met het ebola virus. Buitengewoon besmettelijk en gegarandeerd dodelijk. Zien we het voor ons? Goed. Dan is het kader duidelijk.
De reseller koopt bij een vacaturesite tegen een bodemprijs een groot aantal vacatureplaatsen op. Vervolgens begint een proces wat grote gelijkenis vertoont met het opkopen, verpakken en ophakken van hypotheken; het proces wat dood en verderf heeft gezaaid in onze economie.
De reseller verpakt vacatures van verschillende aanbieders in pakketjes die ze vervolgens te koop aanbiedt. In eerste optiek een waardevolle dienst voor alle betrokkenen:
- Voor de koper? Prijs en gemak!
- Voor de vacaturesite? Extra verkoopcapaciteit!
- Voor de reseller? Een aangenaam verschil tussen verkoop- en inkoopprijs!
De risico’s van de reseller voor de vacaturesite
Maar er ligt hier een akelig risico op de loer. Met het binnenhalen van een reseller kannibaliseer je als vacaturesite natuurlijk op je eigen verkoopapparaat. En als je dat teveel doet kannibaliseer je nog iets veel belangrijkers: marge. Lees: winstgevendheid. Lees: innovatief vermogen. Lees: overleven.
Want stel nou dat een bepaalde reseller wat al te machtig wordt? Dan verlies je als vacaturesite niet alleen bakken met omzet en marge; je verliest ook nog eens het contact met je klant. En elke werkgever die via jouw verkoopinspanning op jouw site adverteert is direct een prooi voor de reseller. Brr…
Of stel nou dat de reseller in economisch slechte tijden via onfatsoenlijke praktijken probeert de vacaturesite in zijn macht te krijgen? Door af te dwingen dat de vacaturesite alleen zaken met die ene reseller mag doen. En zo ‘collega’ resellers uit de markt probeert te drukken?
Inderdaad, dat mag niet, want dat is concurrentievervalsing. Maar welke vacaturesite kan zich permitteren om nee te zeggen als ze keihard omzet nodig hebben? En welke vacaturesite kan het zich permitteren om als klokkenluider te fungeren?
De risico’s van de reseller voor klanten
Maar ook voor klanten van de reseller is het niet allemaal koek en ei. Klanten kopen plaatsingen bij de reseller in de veronderstelling dat ze hiermee voor hun vacatures de beste mix tegen de laagste beste prijs kopen.
Maar is dat ook zo? Want de reseller is volstrekt niet transparant. Oftewel, de klant heeft geen idee wat het prijsverschil is tussen in- en verkoop. En dat geeft een de reseller een machtspositie die zeer gemakkelijk kan (en daarmee zal) worden misbruikt.
Wat betekent dat je misschien niet de beste mix koopt. Althans, niet voor jouw vacatures. Je koopt de mix die de reseller de hoogste marge geeft. Goed voor de reseller, niet noodzakelijkerwijs goed voor de klant. En al helemaal niet als die reseller zich van onfatsoenlijke praktijken richting vacaturesite bedient…
Een volstrekt ander maar nogal sinister risico is de trend van resellers om de response van sollicitanten af te vangen. Concreet betekent het dat een werzoeker solliciteert op een vacature van bedrijf X terwijl de sollicitatie door de reseller wordt verzorgd en ontvangen!
Hoe zit het met de privacy van de sollicitant? Onbekend. Worden de gegevens van sollicitanten uitsluitend doorgezet door de reseller? Volstrekt onduidelijk. Geen prettig idee als sollicitant. En als klant zou ik er sowieso niet gerust op zijn.
Conclusie
Het blijft toch een bijzonder fenomeen. Internet zou tot disintermediation moeten leiden; niets is minder waar. En het lijkt zelfs dat sommige intermediairs, zoals vacature resellers, een wel zeer krachtige positie innemen. Een slechte zaak, vooral omdat alle praktijken van deze resellers in het volstrekte duister plaatsvinden.
Vooral vacaturesites hebben de sleutel in handen om dit te doorbreken. En een belangrijke reden om dat te doen. De vraag is vooral of ze de moed kunnen opbrengen. Zo niet dan weten ze nu in ieder geval wat hun voorland is.
Marc Drees
says:@Michel:
Ik denk dat je onderschat welke positie vacature resellers al hebben opgebouwd.
Stel dat een vacaturereseller voldoende macht (lees: vacatures) heeft om het ondenkbare te doen: een eigen vacaturesite te lanceren. Klinkt bijna als een vertical search engine met een verdienmodel. Je plaatst de vacatures van je klanten door naar de vacaturesites van hun keuze en als ‘extra service’ plaats je ze ook nog even door naar de eigen vacaturesite. Die je vervolgens ook als dreigmiddel naar de vacaturesites gebruikt. Klinkt als huismerk? En dat is het ook!
Reseller
says:De enige reden waarom wij als reseller de respons afvangen van de sollicitanten is het filteren van alle spam, acquisitie en virussen die naar aanleiding van een brede online campagne naar onze eindklanten worden verzonden. Op een dergelijke vervuiling van de mailbox zit geen enkele organisatie te wachten. De gegevens van de sollicitanten worden discreet behandeld.
Bas van de Haterd
says:Als een reseller waarde toevoegt voor de eindklant die ik het niet als probleem. Nu ben ik natuurlijk bevooroordeeld aangezien ik betrokken ben bij onrecruit, die ook aan reselling doen. Maar wel vanuit het waarde toevoegende aspect. Alle adwords SEA specialisten zijn in de basis ook resellers, maar voegen doorgaans wel waarde toe door hun kennis van metrics en key words (onrecruit wel in ieder geval). Die combinatie kan bijvoorbeeld ook al waarde toevoegen.
Ik denk dat het hier gaat om waarde toe te voegen voor de eindklant. Dat kan dus een lagere prijs zijn door grotere inkoop, toegevoegde waarde door goed advies of een combinatie van beide.
Op zich hebben sommige resellers wel een machtspositie, want bij bepaalde boards hebben ze exclusiviteit bedongen als reseller (best vreemd van een board, maar de macht is blijkbaar groot genoeg dit af te dwingen). Dus machtiger misschien niet, maar enige macht hebben ze al Michel.
Michel Rijnders
says:Goed punt. Uiteindelijk geloof ik in geen enkele resell-functie, omdat de toegevoegde waarde meestal direct toegevoegde prijs is zonder enige toegevoegde waarde. Een doodlopend model.
Maar voor de duidelijkheid doel je met vacature-resellers op bedrijven zoals adver-online? Of heb je het hier over een ander model dat ik even mis? Vacature-resllers als adver, vonq en dergelijke zie ik nl. niet machtiger worden dan een vacaturesite zelf?
Marc Drees
says:@Arno:
Zoals altijd gaat het om machtsverhoudingen. Dat geldt in iedere markt. Waar een onbalans in die verhoudingen bestaat gaan zaken fout. Bloemenhandelaars en kwekers hebben via een veiling een gereguleerde relatie met elkaar. Hierdoor is er balans in de verhoudingen. Hetzelfde geldt voor telecomaanbieders, maar in dat geval is de OPTA het oogje in het zeil.
Helaas is de situatie volstrekt anders in vacatureland. Daar heerst slechts schemerduister…
Marc Drees
says:@Niels:
Op het moment dat er transparantie is in prijs kan een reseller natuurlijk een prima uitbreiding aan de ‘onderzijde’ vormen. Hoewel juist daar de grootste marge is te verdienen voor de vacaturesite zelf. In dat geval is er dus nog steeds sprake van kannibalisatie; maar misschien kunnen vacaturesites in zo’n geval niet anders. Op dit moment is het speelveld echter onduidelijk.
En natuurlijk zijn niet alle resellers kwalijk. Helaas zijn er wel een paar die zich in deze categorie thuishoren.
Arno
says:Er zijn ook parallellen met andere markten.
Zoals de bloemenhandelaar (reseller) die bij verschillende bloemenkwekers (vacaturebank) rozen, fresia’s en margrieten koopt om ze vervolgens in boeketten door te verkopen.
Of telecomdienstverleners die capaciteit bij operators inkopen om vervolgens daluurdiensten, buitenlandpakketten, etc te verkopen.
De prijsvorming is diffuus, maar de concurrentie leidt toch meestal tot lagere prijzen?
Niels Jordens
says:Interessant verhaal, en de risico”s die je schetst zijn reëel. Als alle resellers voldoen aan het beeld van de telecom-prijsbreker achtige clubs (tikken kopen) die het verdervooral duister en kwalitatief laagwaardig houden. Maar ik wil toch de wat positievere consequenties en mogelijkheden voorleggen. Uitgaand van een ander beeld van (sommige) resellers en het (gebrek aan) potentieel voor de grote vacaturebanken.
In de eerste plaats is de service volgens mij name interessant voor kleinere organisatie die individueel geen Monster (of ander) abonnement kunnen of willen betalen (ik bijvoorbeeld?). Zo krijgen ze toch toegang. In dat geval kannibaliseert de vacaturesite niet maar breidt ze feitelijk haar potentieel uit aan de onderkant. Misschien is hier zelfs sprake van een bewuste strategie?
In de 2e plaats kan een reseller, in geval ze responshandling doen, dit ook transparant en hoogwaardig aanbieden. Dat lijkt me een uitstekende combinatie van services in deze tijd: kosteneffectief vacatures “branden” en kwalitatief hoogwaardig respons behandelen. En met open vizier, dat dan wel, dus openheid over opdrachtgever. Ook dit is heel interessant voor m.n. MKB. Een voorbeeld van een bureau dat dit m.i. wel eens goed zou kunnen doen is Hebbes Personeel. Zij passen in elk geval niet bij het beeld van resellers wat jij schetst terwijl ze het feitelijk wel aanbieden.
Ter overweging, maar tevens benieuwd naar andere standpunten.