Het is ongelofelijk maar waar. Een bedrijfstak die jarenlang aan de zijlijn heeft gestaan als het om broodnodigde innovatie ging, krijgt als beloning allerhande subsidieregelingen als reddingsboei toegeworpen.

Ik heb het natuurlijk over de oude media. En de gulle gever is minister Plasterk, die hiermee een aantal aanbevelingen van het rapport van de commissie Brinkman: De volgende editie  overneemt.

En daarmee stelt Plasterkt dus dat de oude media zo’n waarde vertegenwoordigen dat ze niet ten onder mag gaan, ondanks alle wanbeleid en gebrek aan innovatie in de afgelopen jaren.

In een brief aan de Tweede Kamer zegt Plasterk het als volgt: een goede en gevarieerde nieuwsvoorziening is [..] van vitale waarde voor het functioneren van onze parlementaire democratie.

Plasterk besluit hiermee de doodsstrijd van kranten te verlengen. Door gemeenschapsgeld in een commerciele bedrijfstak te storten. Een bedrijfstak die dus beloond wordt voor haar volstrekte indolentie van de afgelopen jaren. Met gemeenschapsgeld…

Dit is een onvervalste bailout. En een schanddaad.

Eerst heel kort wat Plasterk niet gaat doen. Het onzalige idee van de Internetheffing (van de commissie Brinkman) wordt niet overgenomen. Dat zou ook werkelijk te absurd voor woorden zijn geweest.

Maar er blijven voldoende pareltjes van stupiditeit over:

• Er wordt EUR 4 miljoen beschikbaar gesteld. Hiervoor worden zestig jonge journalisten gedurende twee jaar aan het werk gezet. De Plasterk baan. By the way, dat is dus EUR 17.000 per persoon per jaar…
• Een drietal innovatie projecten, waarvoor EUR 8 miljoen alleen al in 2009 beschikbaar wordt gesteld. En die drie innovatieprojecten betreffen nieuwe exploitatiemodellen, nieuwe concepten, producten en/of werkwijzen van de journalistiek en vernieuwing en versteviging van de band tussen journalistiek.

Oftewel, wat door de nieuwe media allang is uitgevonden mag met overheidssubsidie ook nog eens door de oude media zelf worden ontdekt. Wat een schande. En wat een verspilling.

Ik sluit af met een conclusie die ik na lezing van het ‘rapport’ van de commissie Brinkman al had geschreven:

Hetzelfde is onverkort van toepassing op uitgevers. In de jaren van ongekende rendementen is vergeten te investeren en te innoveren. En daar worden nu de zeer wrange vruchten van geplukt. Journalisten hoeven zich geen zorgen te maken; tenminste het deel dat originele content schrijft. Daarvoor zal altijd werk blijven bestaan. Alleen niet meer bij een krant.

Gooi geen goed geld naar slecht geld. Laat kranten in vrede sterven. Dat is hun lot. Er zijn andere media en andere verdienmodellen voor in de plaats gekomen. Maar verkwansel geen belastinggeld aan het verlengen van de doodsstrijd. Laat de banken dat geld investeren in nieuwe initiatieven die de markt ondersteunt. Dat levert tenminste wat op.