In de afgelopen dagen heb ik de merkwaardige claims van Nationale Vacaturebank over de groei van het aantal sollicitaties en de groei van bezoekersaantallen aan de kaak gesteld. Maar er komt natuurlijk ook zinnige informatie van deze site.
Zoals een onderzoek van Millward Brown in opdracht van Nationale Vacaturebank laat zien. Daarin staan een aantal interessante zaken zien waar ik aandacht aan wil besteden. Met als eerste: wat doet een werkzoeker na het vinden van een vacature?
De exacte vraag was overigens: Als ik een passende vacaturere heb gevonden op Nationale Vacaturebank dan…?
Deze multiple choice vraag bood de volgende antwoorden:
- Zoek ik via ee zoekmachine naar meer informatie (blauw in onderstaande grafiek)
- Ga ik rechtstreeks naar de site van de werkgever (groen)
- Kijk ik of het bedrijf een bedrijfspresentatie heeft (oranje)
Per keuze kon de werkzoeker aangeven of hij/zij het daarmee (volledig) eens of oneens was. En dat geeft het volgende resultaat:
De vacature op een vacaturesite is een startpagina geworden! Bijna alle werkzoekers (zo’n 90%) gaan richting werkgeverssite. Wat een enorm percentage! En meer dan 60% gaat op zoek naar meer informatie over het bedrijf (via Google). Die werkzoeker gaat dus aardig uit de bol als eenmaal een mooie vacature is gevonden.
Als vacaturesite weet je dus wat je moet doen. Geef zoveel mogelijk informatie over het bedrijf in de context van de getoonde vacature. En dan bedoel ik niet het overleefde principe van de bedrijfspresentatie op de vacaturesite, maar duidelijk omschreven links naar specifieke onderdelen van de website van het bedrijf, of de wervingssite. Zodat de werkzoeker zich snel eenvoudig een beeld kan vormen van die werkgever.
Vreemd genoeg staat het sollicitatiegedrag van de werkzoeker in schrille tegenstelling tot het zoeken naar informatie over het bedrijf. Want zo’n 43% zegt via de sollicitatiebutton van Nationale Vacaturebank te solliciteren. Terwijl ze massaal naar de site van de werkgever gaan. Dan solliciteer je daar toch op die vacature?
Daar snap ik dus geen moer van. Of zou een werkzoeker pas na de sollicitatie zich gaan verdiepen in de werkgever? En pas dan via Google of de site van de werkgever op zoek gaan naar meer informatie?
Wie heeft het antwoord?
Lydia van de Made
says:Dat 90% naar de werkgeverssite gaat en daar ook de mogelijkheid aantreft om te reageren is logisch. Ik verwacht niet dat NvB weet hoe hoog het percentage is dat daadwerkelijk solliciteert. Werkgevers verstrekken deze informatie nauwelijks mochten ze het al weten.
Naar de site van het bedrijf gaan kan ook door op de sollicitatiebutton te drukken. In veel gevallen wil een bedrijf de sollicitant via deze button direct leiden naar de eigen site om de kandidaat de mogelijkheid te bieden in ATS de gegevens achter te laten.
Andere bedrijven kiezen ervoor om sollicitaties via het systeem van NvB te laten verlopen om vervolgens mail te ontvangen. In dit geval zal de gemotiveerde kandidaat ook naar de werkgeverssite gaan om daar aanvullende relevante informatie aan te treffen om te kunnen solliciteren.
Er is nog steeds een respectabele 43% dat op de button klikt en binnenkomt in ATS van bedrijf of blijft bij NvB (afhankelijk van de wens van de opdrachtgever)
In beide gevallen haken overigens nog kandidaten af. De naam sollicitatiebutton zorgt in dit geval bij opdrachtgevers dan ook vaak voor verwarring. Het is niet meer dan een klik dichterbij een sollicitatie.
Bas van de Haterd
says:Inderdaad, tegenstrijdig, geen echte verklaring, behalve misschien (heel misschien) dat het solliciteren via NVB makkelijker is dan in het ATS van de site zelf? Dat je als je b.v. je CV op NVB hebt je beter en makkelijker kan solliciteren dan de 23 pagina’s met 400 vragen op de corporate recruitmentsite invullen?
Andere punt is natuurlijk dat dit onderzoek intentie is, niet feitelijk gedrag. En die button aanklikken feitelijk gedrag is. En de optie bij de keuzes: ik doe niets en solliciteer ook ontbrak zo te zien.