Enige tijd geleden liet de directie van TMG al zien niet helemaal meer in touch te zijn met de nieuwe realiteit. En met de interpretatie van de resultaten van het 3e kwartaal is duidelijk geworden dat de heren (jawel, uitsluitend heren) de weg totaal kwijt zijn geraakt.

Want ze zijn gematigd optimistisch! Met als belangrijkste reden? De daling van de advertentie-inkomsten in het 3e kwartaal (-16%) gaat minder hard dan in de voorafgaande kwartalen (-18% resp. –20%).

En de spin die hierop wordt gezet is werkelijk hilarisch: De daling van de advertentieomzet vlakt af. Come again?

Twee jaar geleden zou een daling van 16% van de advertentie-inkomsten nog een uitslaande brand hebben betekent. En voor een bedrijf dat voor bijna 50% afhankelijk is van advertentie-inkomsten is een daling van 16% natuurlijk een ramp. Maar nu wordt het gezien als een positief signaal! Grappig hoe dingen kunnen veranderen…

En let wel, deze 16% daling is ten opzichte van het 3e kwartaal van 2008. Wat gebeurde er ook alweer in dat kwartaal van vorig jaar? O ja, de recessie begon! Heeft dat toen een groter effect gehad op de advertentie omzet dan in de daaraan voorafgaande kwartalen van 2008? Natuurlijk! Waarmee het alleen maar logisch is dat de jaar op jaar advertentieomzet minder hard daalt in het 3e kwartaal van 2009.

Maar dat is geen afvlakking! Wat een onzin. En dat terwijl de online advertentie omzetten weer lijken te groeien… Maar dit angstaanjagende verschil gaat voorbij aan de grijze duiven van TMG. Die hun aandeelhouders een rad voor de ogen proberen te draaien met upbeat geluidjes.

Geluidjes zoals een bescheiden winst over het derde kwartaal. De reden? De bezuinigingen liggen voor op schema… Of de stijgende oplage inkomsten. De reden? Verhoging van de abonnementsprijs…

Hoe ver denkt TMG te kunnen bezuinigen zonder haar omzet potentie te verlagen? En hoe vaak denkt TMG de abonnementsprijs te kunnen verhogen zonder haar abonnee’s van zich te vervreemden?

Oftewel, heeft TMG een strategie? Nee, natuurlijk niet. Want TMG gaat dood, ze weet het maar ze leeft nog in de ontkenningsfase. Als aandeelhouder zou ik me toch eens ernstig achter de oren krabben.