In een artikel op ERE probeert Kristine Rhodes lezers te overtuigen dat men mobiel recruitment moet gaan doen omdat anders de boot wordt gemist: The danger of mobile recruiting? Not doing it

De essentie van haar betoog is tweeledig: Mobiel internet groeit als kool en het bouwen van een mobiele site hoeft niet duur te zijn. Beide argumenten kloppen, maar dat zegt nog niets over de waarde van mobiel recruitment.

Rhodes komt allereerst met een serie getallen over de enorme groei van mobiel Internet. Allemaal waar, en allemaal even waardeloos als het om mobiel recruitment gaat.

Recruitment? Of marketing?
Vervolgens komt ze echter met deze argumentatie:

The mobile phone is considered by many as an alternate source for a computer. If you think about healthcare workers, sales reps, even truck drivers, they don’t always have access to their computer. But they almost always have access to their phone.  Why not reach them and share recruiting event information, invitations and registration, RSS job alerts and your company’s EVPs from your mobile career site? 

Dit gaat over employer branding en marketing, maar niet over recruitment. En dat blijkt ook verder in haar artikel als ze plotseling het woord recruitment inruilt voor marketing om aan te geven waarom je in mobiel Internet zou moeten stappen: So why should we consider mobile marketing?

Rhodes heeft een verhaaltje over mobiele marketing gelezen en wilde dat blijkbaar graag vertalen naar recruitment. Maar waar marketing vooral het rondbazuinen van een statement is, is recruitment een proces met meerdere interacties tussen bedrijf en kandidaat. Twee totaal verschillende dingen dus.

Revisited: Waarom mobiel recruitment?
Waarmee we blijven zitten met de echte vraag, waarom mobiel recruitment? De reden not doing it is de domste reden die je kunt verzinnen. Kuddegedrag mag veilig voelen maar levert nooit de voordelen van een strategie die gebaseerd is op gezonde fundamenten.

Mobiel recruitment met de huidige generatie smartphones zal nog lange tijd een gemankeerd proces zijn, zoals Deloitte/ShakeYourJob heeft laten zien. Niets mee mis, er zijn altijd een aantal early adopters die foute aannames zichtbaar maken en vervolgens verbeteren. Of overlijden.

De intensiteit van de interactie gedurende een zoek- en sollicitatieproces maakt smartphones minder geschikt als device. Nieuwe devices met een groter scherm en eenvoudiger invoer zullen deze beperking (deels) wegnemen. Herinrichting van het proces om optimaal gebruik te maken van de mogelijkheden van deze devices zullen het verder mobiele recruitment proces verder verbeteren.

En dan is mobiel Internet ook een belangrijk recruitmentkanaal geworden. Hoewel dit voor de werkzoeker een volledig irrelevant onderscheid is. Want ongeacht of hij/zij via Internet, mobiel Internet, de telefoon of enig ander kanaal een baan probeert te vinden, een werkzoeker verwacht dezelfde ervaring langs al deze kanalen. En dat is een uitdaging waar de meeste bedrijven zelfs nog nooit over hebben nagedacht. Waarom niet? De klassieke fout: niet denken vanuit de werkzoeker, maar denken vanuit het bedrijf.

Conclusie
Voor bedrijven die mobiel Internet als een kanaal voor hun recruitment proces overwegen; er is nog alle tijd van de wereld. Niet alleen vanwege de economische situatie, maar ook omdat de apparatuur waarmee op mobiel Internet wordt gesurfed eenvoudigweg onvoldoende geschikt is voor het recruitment proces.

Het is vroeg genoeg om in 2011 – 2012 eens voortzichtig na te gaan denken over dit kanaal. In de tussentijd blijft het natuurlijk wel verstandig de ontwikkelingen te volgen. En zo af en toe mobiel Internet voor marketing inspanningen uit te proberen. Stapje voor stapje.