De ontwikkeling van de werkloosheid is een belangrijke indicator voor de richting waarin de economie zich gaat bewegen. De VS doet haar uiterste best om de rest van de wereld te doen geloven dat het met haar werkloosheid nog niet zo slecht gesteld is.

Sommigen twijfelen daaraan; waaronder John Williams (Shadow Government Statistics). En vanochtend trof ik een zeer interessant stukje van Tyler Durden (Zero Hedge) onder de titel: Reindexing The Unemployment Rate By America’s Population Growth Yields Some Ugly Results.

The development of unemployment is an important indicator of the direction the economy will move. The U.S. Is doing its very best to make the rest of the world believe that its unemployment rate is not so bad.

Some doubt it, including John Williams (Shadow Government Statistics). And this morning I found a very interesting piece from Tyler Durden (Zero Hedge) under the title: Reindexing The Unemployment Rate By America’s Population Growth Yields Some Ugly Results.

En daarin staat een angstaanjagende grafiek waarvan ik een deel wil laten zien:

ZH: Verdeling werkloosheid naar duur en gemiddelde duur werkloosheid

Eerst even een korte uitleg; het is een gestapelde kolommen grafiek. De 100% van de linkeras vertegenwoordigt de volledige werkloosheid op enig moment. Oftewel in januari 2005 was de kortdurende werkloosheid (< 5 weken) zo’n 35%, terwijl de langdurige werkloosheid (>27 weken) zo’n 20% bedroeg. De zwarte lijn toont de gemiddelde duur van de werkloosheid; de rechteras toont het aantal weken van de gemiddelde werkloosheid.

Als je nog niet slaapt of bent afgehaakt; chapeau! Want nu wordt het interessant. Als je tenminste een sterke maag hebt.

De grafiek toont een scherpe afname van de kort durende werkloosheid (> 27 weken) sinds de 2e helft van 2008. Een daling die zich ook op dit moment nog doorzet. Van een gemiddelde van 80% sinds januar1 2005 tot en met juli 2008 is die werkloosheid van minder dan 27 weken nu gedaald tot iets boven de 50%!

En dat toont zich dus ook in de lijn van de gemiddelde duur van de werkloosheid. Die is onder een zeer steile hoek omhoog geschoten van rond de 17 – 18 weken naar 32 – 33 weken in april 2010.

Met andere woorden; een steeds groter deel van de Amerikaanse werkloze werkzoekers is steeds langer werkloos. Wat bij mij meteen de vraag oproept: hoe kan een economie nou allerlei signalen van verbetering afgeven als de werkloosheidssituatie steeds verder wegzakt?

Het antwoord: dat kan niet! De vraag is dan natuurlijk; waar zit de fout? Mijn antwoord is simpel: bij de weergave van de werkelijkheid door de Amerikaanse overheid. De gemiddelde Amerikaan voelt en ziet het namelijk wel om zich heen. Spaargeld wordt aangesproken en leningen groeien nog altijd. Niet omdat het goed gaat, maar omdat het slecht gaat.

ZH: Breakdown by duration of unemployment and average duration of unemployment

First a brief explanation: it is a stacked column chart. The 100% from the left axis represents the total unemployment at any time. Ie. in January, 2005, the short-term unemployment (< 5 weeks) was about 35%, while the long-term unemployment (> 27 weeks) was about 20%. The black line shows the average duration of unemployment, the right axis shows the number of weeks of the average unemployment.

If you haven’t fallen asleep or given up yet, respect! Because this is where it gets interesting. That is if you have a strong stomach.

The graph shows a sharp decline in the short-term unemployment (> 27 weeks) since the second half of 2008. A decline that is also currently continuing. From an average of 80% in January 2005 to July 2008 that unemployment of less than 27 weeks has now fallen to just over 50%!

That also shows itself in the line of the average duration of unemployment. That shot up at a very steep angle from around 17 to 18 weeks to 32-33 weeks in April 2010.

In other words; an increasing proportion of the U.S. unemployed job-seekers are becoming unemployed longer. Which immediately raises the question with me: how can an economy be issuing many signs of improvement if the unemployment situation is falling deeper into a depression?

The answer: it can’t! The question then is of course; where’s the mistake? My answer is easy: with the representation of reality by the U.S. government. Because the average American does feel and sees it around him. Savings are mobilized and loans are still growing. Not because it’s going well, but because things are going badly.