Eerder berichtten we over het vertrek van directeur Peter Rietvelt bij Michael Page. Nu, een maand later, laat het bedrijf weten dat het niet wenst te reageren op vervolgvragen naar aanleiding van de Franse machtsovername bij Michael Page. In de woorden van een woordvoerder: “De Europese directie heeft mij laten weten niet in te willen aan op details over verantwoordelijkheden en/of -gebieden van de heer Rietvelt.”

De Fransen – die de Europese directie domineren – sluiten daarmee de luiken bij ’s lands marktleider. Ondertussen bedreigt de concurrentie de Nederlandse marktpositie van het Brits-Franse recruitmentconcern. Want wat zag ik vandaag op de site van concurrent YER staan? Deze advertentie, met twaalf redenen voor recruiters om bij YER te komen werken:

Leest u de belangrijkste reden goed? “Kom werken bij YER, omdat je denkt dat de YER-cultuur je beter bevalt dan de Angelsaksische.”

Het lijkt erop dat de campagne specifiek bedoeld is om onder Angelsaksische regime werkende recruitmenttalenten te scouten. Nou, bij welke bedrijven kunnen dergelijke recruiters zitten? Bij de nummer drie, Ebbinge? Euh…

Recruitertje kapen
Michael Page dan? Met dat bedrijf gaat het in Nederland niet zo best. En al wordt Michael Page door Fransen gerund, het hoofdkantoor staat onmiskenbaar in Londen. Blijkbaar gokt YER erop dat de betere recruiters van Michael Page ontevreden genoeg zijn om eens met de concurrent te gaan praten.

En dat voorspelt een interessante werving- en selectieoorlog tussen de Franse Michael-Page-man Nicholas Béchu en YER-directeur Jaap Kooijman. De nulzes van Kooijman – die op de advertentie vermeld staat – is overigens niet meer de zijne, maar die van een medewerker van YER. Kooijman laat weten dat hij de voor de gelegenheid van deze wervingsactie aangeschafte telefoon in maart en april dagelijks bij zich had. “Ik ben er zeker door zo’n zestig, zeventig recruiters mee gebeld.”