Zijn werkzoekers en werkgevers nooit tevreden te stellen of zijn uitzenders niet in staat hun kernfunctie goed in te vullen? Die vraag bleef bij mij hangen na het lezen van het persbericht over de verkiezing Uitzendbureau van het Jaar 2010. En dan gaat het me om deze alinea:
Valt er nog wat te verbeteren? Uitzendkrachten zien graag beter passende banen aangeboden en opdrachtgevers willen meer aanbod van geschikte kandidaten.
Maar dat is toch de raison d’etre van uitzenders? Hoe kan dat nou?
Het gaat hier om matching. Een activiteit die niet in het hoofd van de intercedent hoeft plaatst te vinden, want we barsten van de technologische mogelijkheden om dit proces te faciliteren. Maar er is natuurlijk wel een voorwaarde: zowel de informatie over de vacature als de informatie over de werkzoeker moet voldoende ‘rijk’ zijn om matching (met minder inspanning van de intercedent of zelfs geheel zonder intercedent) te laten werken.
En daar wringt bij vele, zo niet alle, uitzendbureaus natuurlijk de schoen. Het transactionele karakter van een uitzendkantoor is strijdig met het uitgebreid registreren van alle kenmerken van een opdrachtgever/vacature en werkzoeker/uitzendkracht. En dus blijven we steken in een soort middeleeuws proces. Droevig…
De oplossing is al meer dan 10 jaar beschikbaar maar lijkt zich nog altijd geen plaats te kunnen veroveren in het primaire proces van uitzenders. Een brevet van onvermogen van zowel de technologie leveranciers als de uitzenders. Door allerlei, niet bedrijfsmatige, redenen zijn ze niet in staat gezamenlijk een aanzienlijk efficienter en kwalitatief hoogwaardiger matchingsproces te realiseren. De raison d’etre van uitzenders…
En laten we in godsnaam niet blijven hangen in het oudemannen gereutel van overleefde iconen als Goldschmeding. Technologie kan hier wel een oplossing bieden en had hier allang een oplossing moeten bieden. Maar gebrek aan inzicht bij uitzenders en gebrek aan praktijkkennis bij technologieleveranciers zorgt er nog altijd voor dat de intercedent de hoeksteen van de uitzendsamenleving is als het om matchen van vraag en aanbod gaat. Diep triest.
In deze droevige, suboptimale wereld is het Creyf’s Uitzendbureau dat is uitgeroepen tot Uitzendbureau van het Jaar 2010. Tènce! (winnaar 2009) werd tweede en Randstad derde. Van deze drie uitzenders hebben er twee (Creyf’s (USG People) en Randstad) al jaren de beschikking over matching software van WCC (ELISE). Als aandeelhouder zou ik toch wel een paar vragen voor de bestuurders van deze beursgenoteerde toko’s hebben. Maar ja, ik ben geen aandeelhouder. En dat zal ik nu ook zeker niet worden…
Uitzendkracht
says:@Marc Drees
Herken me niet in u betoog. Sterker heb het artikel niet eens uitgelezen.
Heb jarenlang positieve ervaring met het werken met sommige uitzendbureaus. Het is juist de consulent, naast de eigen inzet, die een doorslaggevende factor geeft. En de menselijke kant van het werk die het zo leuk maakt om via een uitzendbureau te werken. Van het regelen van een job, planning van je carriere, tot de administratie bij het juiste bureau is het uitstekend geregeld.
In het begin genoot ik van u blog, maar kom hier nauwelijks nog, zo negatief.
Marc Drees
says:@Marc-Jan:
Kangarooster kende/kent 7 aandeelhouders die allemaal ondernemer zijn. En ik weet zeker dat elk van die 7 aandeelhouders een eigen mening hebben waardoor het is misgegaan. Waarmee in mijn optiek meteen de belangrijkste oorzaak is gegeven…
Marc-Jan
says:Waarop is Kangarooster dan eigenlijk wel misgegaan?
Marc Drees
says:@Fleur:
Wat het maar waar dat Kangarooster is gefaald op de match engine; wat zou het leven dan simpel zijn geweest… Nee, dat was zeker niet het probleem. Hedson was een blunder van formaat van Randstad door geavanceerde tools aan te gaan bieden aan de onderkant van de markt. Volstrekte ‘mismatch’ (pun intended).
Ik ben geen aandeelhouder van WCC (geweest), zou het overigens niet erg vinden. Maar ik denk niet dat Peter Went afscheid zal willen nemen van wat aandelen in ruil voor mijn persoon…
En verder is CV parsing iets heel anders dan matching, hoewel de combinatie van matching en parsing natuurlijk een krachtige is. Voor het matchen van vraag en aanbod.
Waar het natuurlijk om gaat is dat je als uitzender de mogelijkheden (en beperkingen) van zowel matching als parsing leert en op die manier, samen met de aanbieders van dergelijke technologie, een steeds betere matching in je proces kan incorporeren. Mogelijk op specifieke deelgebieden, mogelijk alleen voor zwaardere functies. Maar door die mogelijkheden niet serieus te onderzoeken en te leren van de ervaringen (successen en fouten!) zit de hele industrie nog op hetzelfde niveau als 10 jaar geleden. Dat is armoe. En het missen van kansen. Maar laten we gewoon geduld hebben, er komt vanzelf een diagonale intreder. En dan zal het animo bij uitzenders ineens gigantisch worden. De business is nou volstrekt eenmaal opportunistisch…
Fleur
says:Ha, matching engines!! What ever happend to Kangarooster, Marc? Dat is toch niet voor niets gefaald in zijn opzet, daar weet jij alles van. Zat WCC trouwens ook in. Of Hedson, ook zo’n voorbeeld.
CV parsing, iedereen roept erom, maar werkende implementaties ho maar. (En sinds wanneer ben jij geen aandeelhouder WCC meer? 😉
Marc Drees
says:@Kees:
Als achtergrondinformatie, ik heb de nodige ervaring binnen uitzenders en met het uitzendproces. Verder ik stel geen ‘eenvoudige’ oplossing voor; ik constateer intertie bij uitzenders en technologieleveranciers die al meer dan een decennium geen vooruitgang boeken bij het verbeteren van zowel de efficiency als de kwaliteit van het matchingsproces.
Goed lezen voordat je reageert kan helpen…
Kees
says:Geachte heer Drees,
U visie over deze sector en enig inzicht in de processen van een uitzendorganisatie schieten erbarmelijk tekort. Wellicht eens verstandig om te vragen of een aantal uitzendorganisaties u een stage dag willen aanbieden? Dan kunt u eens ervaren hoe het is om dagelijks meer dan 20-25 mensen aan je bureau te krijgen die gelukkig allemaal op zoek zijn naar een baan, werkgevers die structureel vragen naar het “schaap met de vijf poten” en ieder mens voorkeuren heeft maar helaas ook beperkingen, net als u. Dan kunt u ervaren dat intelligente automatisering kan ondersteunen maar niet de “eenvoudige” oplossing is zoals u deze voorstelt!! Of begrijpt u dit ook niet?